Molsidomine: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Klever (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
KLBot2 (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 4 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:Q408132
Regel 50: Regel 50:
[[Categorie:Carbamaat]]
[[Categorie:Carbamaat]]
[[Categorie:Azool]]
[[Categorie:Azool]]

[[de:Molsidomin]]
[[en:Molsidomine]]
[[fr:Molsidomine]]
[[pl:Molsydomina]]

Versie van 16 apr 2013 20:47

Molsidomine
Chemische structuur
Molsidomine
Gebruik
Geneesmiddelengroep Vasodilator
Merknamen Coruno, Corvaton
Indicaties angina pectoris
Voorschrift/recept ja
Toediening oraal
Databanken
CAS-nummer 257178-80-0
ATC-code C01DX12
PubChem 5353788
Chemische gegevens
Molecuulformule C19H14N4O4
IUPAC-naam 1-Ethoxy-N-(3-morfolino-5-oxadiazol-3-iumyl)methanimidaat
Molmassa 242,2 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Molsidomine is een vasodilatator, die gebruikt wordt voor de profylactische en langetermijnbehandeling van angina pectoris (hartkramp). Het behoort tot de stikstofmonoxide-donoren en het is een prodrug: molsidomine zelf is niet actief maar het wordt na inname omgezet in het actieve linsidomine (SIN-1) en een derivaat daarvan, SIN-1A. Deze verbindingen worden verder afgebroken en geven daarbij NO (stikstofmonoxide) vrij. Dit gebeurt zonder tussenkomst van enzymen. Het stikstofmonoxide zorgt voor een verwijding van de kransslagader en de aders. Het effect van linsidomine is vergelijkbaar met dat van nitroglycerine[1] maar het effect duurt langer en het heeft minder bijwerkingen. Er treedt ook geen tolerantie op zoals het geval is bij organische nitraten, die stikstofmonoxide vrijzetten met behulp van een enzym.

Molsidomine wordt verkocht in de vorm van tabletten; handelsnamen zijn Coruno en Corvaton.[2] Het moet gewoonlijk langdurig gebruikt worden, omdat het voor chronische behandeling bedoeld is. Het is niet geschikt om te gebruiken bij een acute aanval van hartkramp. De maximale werking wordt pas na 30 tot 60 minuten bereikt.

Molsidomine is ook beschikbaar als een geconcentreerde oplossing voor intraveneus infuus.[3] Dit wordt gebruikt voor de behandeling van linkerhartfalen onder meer bij een acuut myocardinfarct.