Hany Abu-Assad: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3: Regel 3:
Abu-Assad werd geboren in [[Nazareth (Israël)|Nazareth]] en kwam in [[1980]] naar Nederland. Na zijn ingenieursstudie vliegtuigtechniek in [[Haarlem]] werkte hij enkele jaren als vliegtuigkundig [[ingenieur]]. Tijdens zijn stage werkte hij bij [[Fokker (bedrijf)|Fokker]]. Daar werd hij volgens zijn stagebeleider na twee weken ontslagen omdat hij had gelogen over zijn Arabische-Israëliër afkomst en zich voordeed als Joods-Israëliër.<ref>http://vorige.nrc.nl/binnenland/article1656269.ece NRC - ''Hij wil gaan en hij gaat ook'' door Bas Blokker (2006).</ref> Hij ging vervolgens werken bij Lantor in Veenendaal voor twee jaar en was in diezelfde periode ook nog even getrouwd, een huwelijk dat geen stand hield.
Abu-Assad werd geboren in [[Nazareth (Israël)|Nazareth]] en kwam in [[1980]] naar Nederland. Na zijn ingenieursstudie vliegtuigtechniek in [[Haarlem]] werkte hij enkele jaren als vliegtuigkundig [[ingenieur]]. Tijdens zijn stage werkte hij bij [[Fokker (bedrijf)|Fokker]]. Daar werd hij volgens zijn stagebeleider na twee weken ontslagen omdat hij had gelogen over zijn Arabische-Israëliër afkomst en zich voordeed als Joods-Israëliër.<ref>http://vorige.nrc.nl/binnenland/article1656269.ece NRC - ''Hij wil gaan en hij gaat ook'' door Bas Blokker (2006).</ref> Hij ging vervolgens werken bij Lantor in Veenendaal voor twee jaar en was in diezelfde periode ook nog even getrouwd, een huwelijk dat geen stand hield.


Hany Abu-Assad begon in de wereld van film en televisie als [[Filmproducent|producer]]. Hij startte de onderneming [[Ayloul Film Productions]] in [[1990]]. Hij produceerde programma's die te maken hadden met immigranten zoals ''Dar O Dar'' voor [[Channel 4]] en ''Long days in Gaza'' voor de BBC. In 1992 maakte hij zijn eerste eigen korte film getiteld ''Paper House'' in samenwerking met de NOS. De film volgde een Palestijnse jongen die een droomhuis wil bouwen voor zijn ouders nadat hun ouderlijk huis vernietigd werd. Een jaar later produceerde hij de film ''Curfew'' geregiseerd door [[Rashid Masharawi]]. In 1998 opende het Nederlands Filmfestival met zijn eerste lange speelfilm ''Het 14e kippetje''. Deze film, naar het boek van [[Arnon Grunberg]], werd geen commercieel succes. In 2000 richtte hij samen met [[Bero Beyer]] productiemaatschappij Augustus Film op. In 2002 volgde zijn tweede lange film ''Rana's Wedding'', over een Palestijnse vrouw in Jerusalem die voor vier uur die dag probeert te trouwen. De film werd mede mogelijk gemaakt door het Palestijns Film Fonds van het Ministerie van Cultuur van de [[Palestijnse Autoriteit]]. Na het succes van de film ''[[Paradise Now (film)|Paradise Now]]'' vertrok hij naar de Verenigde Staten met zijn vriendin. Waar hij zich opmaakte voor het maken van de film met de werktitel ''L.A. Caïro'' over een Egyptische acteur die een kleine rol krijgt in een film van Steven Spielberg. In 2012 kwam de film ''The Courier'' uit met [[Jeffrey Dean Morgan]] en [[Mickey Rourke]]. In 2013 kwam zijn film Omar uit, deze laatste is opegenomen in de ''Un Certain Regard'' selectie op het [[Cannes Film Festival]] van 2013.
Hany Abu-Assad begon in de wereld van film en televisie als [[Filmproducent|producer]]. Hij startte de onderneming [[Ayloul Film Productions]] in [[1990]]. Hij produceerde programma's die te maken hadden met immigranten zoals ''Dar O Dar'' voor [[Channel 4]] en ''Long days in Gaza'' voor de BBC. In 1992 maakte hij zijn eerste eigen korte film getiteld ''Paper House'' in samenwerking met de NOS. De film volgde een Palestijnse jongen die een droomhuis wil bouwen voor zijn ouders nadat hun ouderlijk huis vernietigd werd. Een jaar later produceerde hij de film ''Curfew'' geregiseerd door [[Rashid Masharawi]]. In 1998 opende het Nederlands Filmfestival met zijn eerste lange speelfilm ''Het 14e kippetje''. Deze film, naar het boek van [[Arnon Grunberg]], werd geen commercieel succes. In 2000 richtte hij samen met [[Bero Beyer]] productiemaatschappij Augustus Film op. In 2002 volgde zijn tweede lange film ''Rana's Wedding'', over een Palestijnse vrouw in Jerusalem die voor vier uur die dag probeert te trouwen. De film werd mede mogelijk gemaakt door het Palestijns Film Fonds van het Ministerie van Cultuur van de [[Palestijnse Autoriteit]]. Na het succes van de film ''[[Paradise Now (film)|Paradise Now]]'' vertrok hij naar de Verenigde Staten met zijn vriendin. Waar hij zich opmaakte voor het maken van de film met de werktitel ''L.A. Caïro'' over een Egyptische acteur die een kleine rol krijgt in een film van Steven Spielberg. In 2012 kwam de film ''The Courier'' uit met [[Jeffrey Dean Morgan]] en [[Mickey Rourke]]. In 2013 kwam zijn film Omar uit, deze laatste is opgenomen in de ''Un Certain Regard'' selectie op het [[Cannes Film Festival]] van 2013.


In 2007 was hij te gast bij [[Zomergasten (televisieprogramma)|Zomergasten]].
In 2007 was hij te gast bij [[Zomergasten (televisieprogramma)|Zomergasten]].

Versie van 20 mei 2013 17:23

Hany Abu-Assad (Nazareth, 11 oktober 1961) is een Nederlands-Palestijns filmregisseur. Zijn film Paradise Now, over twee Palestijnse jongens die een zelfmoordaanslag in Israël voorbereiden, werd in 2006 genomineerd voor een Oscar.

Abu-Assad werd geboren in Nazareth en kwam in 1980 naar Nederland. Na zijn ingenieursstudie vliegtuigtechniek in Haarlem werkte hij enkele jaren als vliegtuigkundig ingenieur. Tijdens zijn stage werkte hij bij Fokker. Daar werd hij volgens zijn stagebeleider na twee weken ontslagen omdat hij had gelogen over zijn Arabische-Israëliër afkomst en zich voordeed als Joods-Israëliër.[1] Hij ging vervolgens werken bij Lantor in Veenendaal voor twee jaar en was in diezelfde periode ook nog even getrouwd, een huwelijk dat geen stand hield.

Hany Abu-Assad begon in de wereld van film en televisie als producer. Hij startte de onderneming Ayloul Film Productions in 1990. Hij produceerde programma's die te maken hadden met immigranten zoals Dar O Dar voor Channel 4 en Long days in Gaza voor de BBC. In 1992 maakte hij zijn eerste eigen korte film getiteld Paper House in samenwerking met de NOS. De film volgde een Palestijnse jongen die een droomhuis wil bouwen voor zijn ouders nadat hun ouderlijk huis vernietigd werd. Een jaar later produceerde hij de film Curfew geregiseerd door Rashid Masharawi. In 1998 opende het Nederlands Filmfestival met zijn eerste lange speelfilm Het 14e kippetje. Deze film, naar het boek van Arnon Grunberg, werd geen commercieel succes. In 2000 richtte hij samen met Bero Beyer productiemaatschappij Augustus Film op. In 2002 volgde zijn tweede lange film Rana's Wedding, over een Palestijnse vrouw in Jerusalem die voor vier uur die dag probeert te trouwen. De film werd mede mogelijk gemaakt door het Palestijns Film Fonds van het Ministerie van Cultuur van de Palestijnse Autoriteit. Na het succes van de film Paradise Now vertrok hij naar de Verenigde Staten met zijn vriendin. Waar hij zich opmaakte voor het maken van de film met de werktitel L.A. Caïro over een Egyptische acteur die een kleine rol krijgt in een film van Steven Spielberg. In 2012 kwam de film The Courier uit met Jeffrey Dean Morgan en Mickey Rourke. In 2013 kwam zijn film Omar uit, deze laatste is opgenomen in de Un Certain Regard selectie op het Cannes Film Festival van 2013.

In 2007 was hij te gast bij Zomergasten.

Films/Documentaires

  • Huis van Papier (1992)
korte film
  • Curfew (1993) ook wel bekend als Hatta Ishar Akhar
als producent
  • De Dertiende (1997)
korte film
naar een script van Arnon Grunberg
  • Nazareth 2000 (2000)
korte film
  • Ford Transit (2002)
Werd uiteindelijk niet uitgezonden door de VPRO, toen bleek dat deze documentaire gedeeltelijk gescript en geacteerd was. Abu-Assad had hier tegen de VPRO nooit iets over gezegd.
  • Rana’s Wedding (2002) ook wel bekend als al-Quds fi Yawm Akhar
  • Paradise Now (2005)
Won een Gouden Kalf voor beste speelfilm.
Won een Golden Globe (2006) als Beste Niet-Engelstalige Film."
Kreeg een Oscar-nominatie 2006 in de categorie Beste Niet-Engelstalige Film ("Buitenlandse film"), het was ook de eerste film ooit die door de Palestijnse Autoriteiten werd ingezonden voor de Academy Awards.
  • The Courier (2012)
  • Omar (2013)
  • Thans in productie: L.A. Cairo.

Prijzen (onvolledige selectie)

  • Gold Pyramid op het filmfestival van Caïro voor Curfew
  • Fipresci Jury Award op het Thessaloniki Film Festival 2003 voor Ford Transit
  • 2003 Nestor Almendros Award op het Human Rights Film Festival in New York voor Ford Transit
  • Spirit of Freedom Award 2003 op het International Jerusalem Film Festival voor Ford Transit
  • Ulysses Award for Best Documentary op het 25ste Mediterranean Film Festival van Montpellier voor Ford Transit
  • Sergio Vieira de Mello Award op het 2e International Film Festival on Human Rights in Geneve voor Ford Transit (2004)
  • Golden Antigone op het Mediterranean Film Festival van Montpellier voor Rana's Wedding
  • Gouden Kalf voor beste speelfilm Paradise Now
  • Golden Globe (2006) als Beste Niet-Engelstalige Film Paradise Now
  • European Film Award for Best Screenplay voor Paradise Now'

Externe links

  1. http://vorige.nrc.nl/binnenland/article1656269.ece NRC - Hij wil gaan en hij gaat ook door Bas Blokker (2006).