Rutger Hauer: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 60: Regel 60:
*''[[Barbarossa (film)|Barbarossa]]'' (2009) - Federico Barbarossa
*''[[Barbarossa (film)|Barbarossa]]'' (2009) - Federico Barbarossa
*''[[Oogverblindend]]'' (2009) - Argentijnse arts. (alleen de stem)
*''[[Oogverblindend]]'' (2009) - Argentijnse arts. (alleen de stem)
*''[[The Prince of Motor City]]'' (2008, televisiefilm) - ...
*''[[The Prince of Motor City]]'' (2008, televisiefilm) - de motor
*''[[The Rhapsody]]'' (2008) - ...
*''[[The Rhapsody]]'' (2008) - gaatjes vuller
*''[[Bruidsvlucht (film)|Bride Flight]]'' (2008) - Frank
*''[[Bruidsvlucht (film)|Bride Flight]]'' (2008) - Frank
*''[[Spoon (film)|Spoon]]'' (2008) - Victor Spoon
*''[[Spoon (film)|Spoon]]'' (2008) - Victor Spoon

Versie van 18 jun 2013 09:09

Rutger Hauer
Rutger Hauer in 2010
Algemene informatie
Volledige naam Rutger Oelsen Hauer
Geboren 23 januari 1944
Geboorteplaats Breukelen, Nederland
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1969 - Heden
Beroep Acteur
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Bestand:RutgerHauerEscapeFromSobiborPublicDomain1.jpg
Rutger Hauer in Escape from Sobibor (1987)

Rutger Oelsen Hauer (Breukelen, 23 januari 1944) is een Nederlands acteur die sinds de jaren tachtig voornamelijk in de Verenigde Staten werkt. Tot de filmprijzen die hij won behoren een Golden Globe, twee Gouden Kalveren en een Rembrandt Award.

Hauer woont officieel in Hollywood. Als hij in Nederland is, bewoont hij een boerderij in Beetsterzwaag. Hij staat bekend om zijn uiterlijk (lichtblond, blauwogig) en veelzijdigheid. Zijn uiterlijk geeft het prototype weer van een noordse man. Nergens komt hem dit meer van pas dan in zijn rol van SS-officier in de film Fatherland.

Rutger Hauer speelt zowel slechteriken als helden. [1]

Biografie

Hauer is een zoon van Arend Hauer en Teunke Hauer-Mellema, beiden vooraanstaand in het amateurtoneel van die tijd. Toen hij een jaar of tien was, klom hij de planken op. Zijn debuut maakte hij in 1955, in Sophokles' 'Ajax'. Kort daarna maakte hij zijn onofficiële filmdebuut in 'Rust en Ruimte' uit 1956. De film werd in opdracht van de gemeente Schiermonnikoog gemaakt. Hauer is in de film aan het kuipjessteken.[2]

Op 15-jarige leeftijd ging Hauer een jaar naar zee, maar omdat hij kleurenblind was zou hij nooit kapitein kunnen worden. Toen hij terugkeerde had Hauer allerlei baantjes en intussen haalde hij zijn eindexamen middelbare school aan de avondschool. Vervolgens begon hij bij de Amsterdamse Toneelschool, waar hij na drie maanden werd weggestuurd. Hauer ging in militaire dienst waar hij werd opgeleid tot hospik. Omdat hij niet wilde doden liet hij zich afkeuren, en vervolgens keerde hij terug naar de Toneelschool, waar hij in 1967 eindexamen deed. Hij had intussen in Zwitserland een kind verwekt, en was in Nederland met de moeder getrouwd. Na zijn eindexamen - hij was inmiddels alweer gescheiden - speelde hij bij de Noorder Compagnie in diverse stukken, onder meer Shakespeare's Richard III, John Steinbeck's Of Mice and Men (onder regie van Peter Feldman), Joost van den Vondel's Joseph in Dothan, en Max Frisch' Biedermann und die Brandstifter. Tijdens een van de voorstellingen werd hij gespot door de scenarist Gerard Soeteman, die aan een televisieserie over een middeleeuwse ridder en een fakir werkte.[3]

Rutger Hauer als Floris (1969)

In 1969 werd Hauer landelijk bekend door zijn hoofdrol in Floris zoals deze twaalfdelige serie onder regie van Paul Verhoeven was gaan heten. In hetzelfde jaar ging hij in een boerderijtje in Siegerswoude samenwonen met Ineke ten Cate, dochter van journalist Laurens ten Cate. In 1985 zouden ze trouwen.

Vanaf 1973 verwierf hij als filmacteur internationale bekendheid door zijn hoofdrol in Turks Fruit, (gebaseerd op het gelijknamige boek van Jan Wolkers). Dit leverde hem zijn eerste bijrol op in een Engelstalige film, The Wilby Conspiracy uit 1975, met Sidney Poitier en Michael Caine. Zijn rol werd nog niet voldoende gewaardeerd voor een internationale doorbraak, waarop hij zich weer op Nederlandse films van Verhoeven richtte (Keetje Tippel, Soldaat van Oranje en Spetters).

Vooral Soldaat van Oranje was een groot succes en vormde voor Hauer en Verhoeven - en later Krabbe- een springplank naar de Verenigde Staten. In 1981 brak Hauer in de Verenigde Staten door met zijn rol in de film Nighthawks. Goed gewaardeerde Amerikaanse films waar hij sindsdien in speelde zijn onder meer Blade Runner, The Hitcher, Blind Fury, Buffy the Vampire Slayer en Flesh & Blood. Laatstgenoemde titel uit 1985 vormde zijn tot op heden laatste samenwerking met Verhoeven. In 1988 speelde hij in Legend of the Holy Drinker van Ermanno Olmi. Datzelfde jaar won hij een Golden Globe (Beste mannelijke bijrol in een miniserie gemaakt voor televisie) voor zijn rol in Escape from Sobibor.

In de jaren tachtig was hij ook in Engeland te zien in een reeks reclamespots voor Guinness. Deze surrealistische reclames werden door popcultuur-critici tot beste 'adverts' gekozen. Na 1990 ging Hauer steeds meer in B-films en televisieseries spelen. Hij was vooral te zien in actie-, horror- en sciencefictionfilms met een relatief laag budget, doorgaans in de rol van slechterik. Hauer speelde vaak psychopaten, robots, nazi's, vampiers en terroristen.

In het nieuwe millennium begon Hauer aan een comeback naar de A-film. Zo speelde hij in 2003 een rol in Confessions of a Dangerous Mind, het regiedebuut van George Clooney. Verder speelde hij in de Hollywoodkaskraker Batman Begins van Christopher Nolan en was hij te zien in Sin City, volgens critici de beste film van 2005.[4][5]

In 2004 eindigde hij op nr. 92 tijdens de verkiezing van de Grootste Nederlander.

In 2006 richtte Rutger Hauer een filmschool op in Nederland: De Rutger Hauer Film Factory.

Zijn in april 2007 verschenen (Engelstalige) autobiografie All those moments is in het Nederlands vertaald onder de titel Autobiografie.

In 2009 speelde hij in de film "Oogverblindend" van Cyrus Frisch zijn eerste hoofdrol in een Nederlandse speelfilm sinds Spetters in 1980. Oogverblindend werd door het Parool "de meest relevante film van 2009" genoemd.

Met de Starfish Association zet Hauer zich in voor het lot van met Hiv besmette kinderen en zwangere vrouwen. Tevens steunt Hauer Sea Shepherd en maakt hij deel uit van de "Board of Advisors" van deze organisatie.

Hauer speelt Freddy Heineken in De Heineken Ontvoering, die op 17 oktober 2011 in première ging.

In 2012 verzorgde hij de voice-over van het karakter "Voight-Kampf" (een duidelijke verwijzing naar Blade Runner) op Arjen Lucassen's solo-album "Lost In The New Real". In datzelfde jaar speelt hij een rol in de attractie De Vuurproef in het Nederlands Spoorwegmuseum.

Filmografie

Externe links

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Rutger Hauer op Wikimedia Commons.