Elmare: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 38520825 van Zabot (overleg) ongedaan gemaakt - fout
Zabot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Proost - Koppeling(en) gewijzigd naar Proosdij
Regel 1: Regel 1:
Het dorp '''Elmare''' (mogelijk ook bekend onder de namen '''Sint-Nicolaas in Vaerne''' of '''Langaardenburg''') kende maar een korte geschiedenis. Het lag ten zuiden van [[IJzendijke]], niet ver van [[Sint-Margriete]] in een woest [[veen (grondsoort)|veen]]gebied nabij het riviertje de "Helmare". Graaf [[Diederik van de Elzas]] schonk in [[1134]] en [[1135]] 20 bunder (20 [[hectare]]) moergrond aan de [[Sint-Pietersabdij (Gent)|Sint-Pietersabdij]] in [[Gent]]. Aangezien de grond vrij rijk was aan [[Turf (brandstof)|turf]] bouwden de [[monnik]]en er in [[1144]] onder leiding van Nothold, een [[Proost|proosdij]]. Al snel volgden er een kapel ter ere van de Heilige Maagd, een kerk voor [[Nicolaas van Myra|Sint Nicolaas]] (bouwjaar [[1229]]) die op ca. 700 meter van de proosdij lag en een molen.
Het dorp '''Elmare''' (mogelijk ook bekend onder de namen '''Sint-Nicolaas in Vaerne''' of '''Langaardenburg''') kende maar een korte geschiedenis. Het lag ten zuiden van [[IJzendijke]], niet ver van [[Sint-Margriete]] in een woest [[veen (grondsoort)|veen]]gebied nabij het riviertje de "Helmare". Graaf [[Diederik van de Elzas]] schonk in [[1134]] en [[1135]] 20 bunder (20 [[hectare]]) moergrond aan de [[Sint-Pietersabdij (Gent)|Sint-Pietersabdij]] in [[Gent]]. Aangezien de grond vrij rijk was aan [[Turf (brandstof)|turf]] bouwden de [[monnik]]en er in [[1144]] onder leiding van Nothold, een [[proosdij]]. Al snel volgden er een kapel ter ere van de Heilige Maagd, een kerk voor [[Nicolaas van Myra|Sint Nicolaas]] (bouwjaar [[1229]]) die op ca. 700 meter van de proosdij lag en een molen.


Rond [[1252]] vestigde zich een aantal mensen rondom de St.-Nicolaaskerk. Enkele bronnen spreken vanaf dan over Sint-Nicolaas in Vaerne wanneer men over het dorp spreekt en over Elmare wanneer men de proosdij van de monniken bedoeld. De bewoners van het dorp waren horigen. Elmare had een verbindingsweg naar het ook verdwenen dorp [[Oostmanskerke]]. Verder zou er een [[kasteel|ridderkasteel]], het Steenenhof, hebben gestaan.
Rond [[1252]] vestigde zich een aantal mensen rondom de St.-Nicolaaskerk. Enkele bronnen spreken vanaf dan over Sint-Nicolaas in Vaerne wanneer men over het dorp spreekt en over Elmare wanneer men de proosdij van de monniken bedoeld. De bewoners van het dorp waren horigen. Elmare had een verbindingsweg naar het ook verdwenen dorp [[Oostmanskerke]]. Verder zou er een [[kasteel|ridderkasteel]], het Steenenhof, hebben gestaan.

Versie van 20 jul 2013 00:22

Het dorp Elmare (mogelijk ook bekend onder de namen Sint-Nicolaas in Vaerne of Langaardenburg) kende maar een korte geschiedenis. Het lag ten zuiden van IJzendijke, niet ver van Sint-Margriete in een woest veengebied nabij het riviertje de "Helmare". Graaf Diederik van de Elzas schonk in 1134 en 1135 20 bunder (20 hectare) moergrond aan de Sint-Pietersabdij in Gent. Aangezien de grond vrij rijk was aan turf bouwden de monniken er in 1144 onder leiding van Nothold, een proosdij. Al snel volgden er een kapel ter ere van de Heilige Maagd, een kerk voor Sint Nicolaas (bouwjaar 1229) die op ca. 700 meter van de proosdij lag en een molen.

Rond 1252 vestigde zich een aantal mensen rondom de St.-Nicolaaskerk. Enkele bronnen spreken vanaf dan over Sint-Nicolaas in Vaerne wanneer men over het dorp spreekt en over Elmare wanneer men de proosdij van de monniken bedoeld. De bewoners van het dorp waren horigen. Elmare had een verbindingsweg naar het ook verdwenen dorp Oostmanskerke. Verder zou er een ridderkasteel, het Steenenhof, hebben gestaan.

Tijdens de grote stormvloed van 1375/1376 verdween het dorp van de kaart. De proosdij Elmare raakte onherstelbaar beschadigd. In 1377 werd de molen afgebroken en herbouwd bij het hof Russchevliet, in 1390 volgde afbraak van de kapel van de proosdij en werd het bruikbare bouwmateriaal verscheept naar Russchevliet. In 1553 werd, na herinpoldering van het gebied in 1502, een nieuw Sint-Nicolaas in Vaerne gesticht, de latere parochie Waterland-Oudeman in de omgeving van de locatie van Elmare.

In 1972 wist men de fundamenten van de kerk terug te vinden evenals resten van het kerkhof. Verder treft men nog overblijfsels van dit verdronken Elmare aan in het aloude gehucht Steenhove onder Schoondijke, bij Waterlandkerkje. Een watergang (vroeger een kreek) heet er nog de Mare en tot halverwege de 19de eeuw stond er nog een huis dat men het Klooster noemde.

Ondanks dat het dorp al meer dan 500 jaar is verdwenen leeft het nog steeds voort in de fabel Van den vos Reynaerde.