Voyager 2: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 14 sep 2013 03:25

De Voyager 1 en 2 vormen samen de Voyagermissie van de NASA. Deze missie werd in het leven geroepen om gebruik te maken van de zeldzaam voorkomende onderlinge positie van de vier grote buitenplaneten eind jaren ’70 en jaren ’80. De vier buitenplaneten stonden toen op een lijn. Eigenlijk waren de Voyagers ontworpen voor het Mariner programma.

Deze slechts een keer per 175 jaar voorkomende situatie maakte het mogelijk de planeten Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus met een minimum aan brandstof en reisduur te bereiken.

De onbemande ruimtesonde Voyager 2 werd op 20 augustus 1977 vanaf Cape Canaveral, Florida gelanceerd aan boord van een Titan III raket. Het oorspronkelijke doel van Voyager 1 en 2 was het van dichtbij onderzoeken van Jupiter, Saturnus, de ringen van Saturnus en de grootste manen van beide planeten. Indien mogelijk – de sondes waren gebouwd om vijf jaar operationeel te zijn – zou Voyager 2 echter ook nog Uranus en Neptunus aandoen.

Achtereenvolgens passeerde Voyager 2 Jupiter (9 juli 1979), Saturnus (25 augustus 1981), Uranus (24 januari 1986) en Neptunus (25 augustus 1989). Vooralsnog is Voyager 2 de enige ruimtesonde die deze laatste twee ijsreuzen heeft aangedaan. De reis van Voyager 2 wordt in de figuur weergegeven.

Inmiddels heeft Voyager 2 ook de baan van de dwergplaneet Pluto ver achter zich gelaten en is op weg naar de uiterste rand van ons zonnestelsel, de heliopauze.
De snelheid waarmee Voyager 2 op het moment voortraast door de ruimte bedraagt 3,3 AE (495.000.000 km) per jaar (ongeveer 56.500 km/h). Met deze snelheid duurt het ongeveer 40.000 jaar voordat een afstand gelijk aan de afstand naar de dichtstbijzijnde ster (Proxima Centauri) is afgelegd.

Aan de Voyager 2 is net als bij de Voyager 1 (en soortgelijke bij Pioneer 10 en Pioneer 11) een "gouden" plaat bevestigd. Deze wordt de Voyager Golden Record genoemd. Deze plaat is van verguld koper en is gevat in een "beschermhoes"; van verguld aluminium. Als de plaat wordt afgespeeld, met behulp van de instructies op de hoes en de apparatuur die is meegestuurd, zullen de luisteraars o.a. in 55 talen worden begroet en geluiden van de natuur op aarde horen. Op de tweede afbeelding van Voyager 2 kan men in het midden een gouden cirkel zien, dit is de "Golden Record". Beide 'platen' van Voyager 1 en 2 zijn ontworpen door astronoom Carl Sagan (1934-1996).

Op 22 april 2010 ontstond er een probleem met de communicatie tussen aarde en de Voyager 2. De toen 33 jaar oude Voyager die zich op ruim 14 miljard kilometer ( 14.000.000.000 km ) bevond stuurde signalen naar de aarde die niet te decoderen waren. De Voyager werkte naar eigen zeggen nog goed. Nasa heeft het probleem verholpen. Makkelijk was dat niet aangezien een commando vanaf de aarde er toen 13 uur over deed om de Voyager te bereiken. Nadat de Voyager drie weken in "spaarstand" had gestaan bleek de oorzaak in het computergeheugen te zitten. Een enkel bitje was spontaan van 0 naar 1 gesprongen. Nasa heeft de computer van de sonde gereset en de sonde lijkt sindsdien weer naar behoren te werken.

Begin februari 2013 was de Voyager 2 op 15,2 miljard kilometer afstand van de aarde. ^[1]

Afbeeldingen

Buiten het zonnestelsel
Voyager 2
Voyager 1

↑ NASA heeft een Twitter account NASAVoyager2 dat regelmatig aan volgers laat weten op welke afstand van de aarde Voyager 2 zich op dat moment bevindt; de afstand wordt daarbij uitgedrukt in de tijd die het licht er over doet in uren, minuten en seconden.

Externe links

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Voyager 2 op Wikimedia Commons.

[1] NASA heeft een Twitter account NASAVoyager2 dat regelmatig aan volgers laat weten op welke afstand van de aarde Voyager 2 zich op dat moment bevindt; de afstand wordt daarbij uitgedrukt in de tijd die het licht er over doet in uren, minuten en seconden.

[1]

@@ Regel 4: / Regel 4: @@
 Deze slechts een keer per 175 jaar voorkomende situatie maakte het mogelijk de planeten [[Jupiter (planeet)|Jupiter]], [[Saturnus (planeet)|Saturnus]], [[Uranus (planeet)|Uranus]] en [[Neptunus (planeet)|Neptunus]] met een minimum aan brandstof en reisduur te bereiken.
-De onbemande ruimtesonde Voyager 2 werd op 20 augustus [[1977]] vanaf [[Kennedy Space Center|Cape Canaveral]], [[Florida (staat)|Florida]] gelanceerd aan boord van een [[Titan III]] raket. Het oorspronkelijke doel van [[Voyager 1]] en 2 was het van dichtbij onderzoeken van Jupiter, Saturnus, de ringen van Saturnus en de grootste manen van beide planeten. Indien mogelijk - de sondes waren gebouwd om vijf jaar operationeel te zijn - zou Voyager 2 echter ook nog [[Uranus (planeet)|Uranus]] en [[Neptunus (planeet)|Neptunus]] aandoen.
+De onbemande ruimtesonde Voyager 2 werd op 20 augustus [[1977]] vanaf [[Kennedy Space Center|Cape Canaveral]], [[Florida (staat)|Florida]] gelanceerd aan boord van een [[Titan III]] raket. Het oorspronkelijke doel van [[Voyager 1]] en 2 was het van dichtbij onderzoeken van Jupiter, Saturnus, de ringen van Saturnus en de grootste manen van beide planeten. Indien mogelijk – de sondes waren gebouwd om vijf jaar operationeel te zijn – zou Voyager 2 echter ook nog [[Uranus (planeet)|Uranus]] en [[Neptunus (planeet)|Neptunus]] aandoen.
-Op 9 juli 1979 passeerde Voyager 2 [[Jupiter (planeet)|Jupiter]]. Vervolgens werd koers gezet richting [[Saturnus (planeet)|Saturnus]]. Op 25 augustus 1981 naderde Voyager 2 Saturnus het dichtst. Hierna ging de reis verder naar [[Uranus (planeet)|Uranus]] en [[Neptunus (planeet)|Neptunus]], die respectievelijk op 24 januari 1986 en 25 augustus 1989 werden bereikt. Vooralsnog is Voyager 2 de enige ruimtesonde die deze laatste twee ijsreuzen heeft aangedaan. De reis die Voyager 2 heeft afgelegd wordt in de figuur weergegeven.
+Achtereenvolgens passeerde Voyager 2 [[Jupiter (planeet)|Jupiter]] (9 juli 1979), [[Saturnus (planeet)|Saturnus]] (25 augustus 1981), [[Uranus (planeet)|Uranus]] (24 januari 1986) en [[Neptunus (planeet)|Neptunus]] (25 augustus 1989). Vooralsnog is Voyager 2 de enige ruimtesonde die deze laatste twee ijsreuzen heeft aangedaan. De reis van Voyager 2 wordt in de figuur weergegeven.
 Inmiddels heeft Voyager 2 ook de baan van de dwergplaneet [[Pluto (dwergplaneet)|Pluto]] ver achter zich gelaten en is op weg naar de uiterste rand van ons zonnestelsel, de [[heliopauze]].
-<br />De snelheid waarmee Voyager 2 op het moment voortraast door de ruimte bedraagt 3,3 [[Astronomische eenheid|AE]] (495.000.000 km) per jaar (ongeveer 56.500 km/h). Met deze
+<br />De snelheid waarmee Voyager 2 op het moment voortraast door de ruimte bedraagt 3,3 [[Astronomische eenheid|AE]] (495.000.000 km) per jaar (ongeveer 56.500 km/h). Met deze snelheid duurt het ongeveer 40.000 jaar voordat een afstand gelijk aan de afstand naar de
-snelheid duurt het ongeveer 40.000 jaar voordat een afstand gelijk aan de afstand naar de
 dichtstbijzijnde ster ([[Proxima Centauri]]) is afgelegd.