Westenwinddrift: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Serassot (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Serassot (overleg | bijdragen)
k Titel van Westenwind drift gewijzigd in Westenwinddrift
(geen verschil)

Versie van 18 mei 2006 21:48

De opmaak van dit artikel is nog niet in overeenstemming met de conventies van Wikipedia. Mogelijk is ook de spelling of het taalgebruik niet in orde. Men wordt uitgenodigd deze pagina aan te passen.

De meest bijzondere zeestroom is de Westenwinddrift, deze loopt rondom heel Antarctica.

Hij is zo bijzonder, omdat die helemaal rond de Aarde loopt. Hij wordt daarom ook wel de Antarctische ring oceaan genoemd. Eens in de anderhalf tot twee en een half jaar gaat die rond Antarctica.

De zee is grijs, groen ondoorzichtig, doordat koud water van 2 tot 3 graden veel gassen kan bevatten, is de zee zeer levenrijk. En dat maakt hem zo bijzonder. Regelmatig bij aanwakkerende westen wind is het niet abnormaal dat er golven van circa 8 tot 10 meter hoog. Als zo’n golf neer valt, krijgt het water een zogenaamde lucht douche van zuurstof. Door deze goede omstandigheden kunnen hier een soort blauwgroene algen zeer goed groeien. Door fotosynthese ontstaat hier naar geschat bijna de helft van alle zuurstofproductie op aarde.

Bijzondere kenmerken

Nog een ander bijzonder kenmerk is dat de zee stroomt tot 4 kilometer diep. Dat kan die ook want er is maar 1 opstakel onderweg, en dat is onder aan zuid Amerika. Doordat alle aangrenzende continenten een naar het noorde afgelijde punt hebben, krijg je dat daar het koude water botst en langs de kust omhoog stroomt. Bij de evenaar warmt het weer op en daar komt dat veel zuurstof weer vrij.

  • De stroom bij zuid Amerika heet de Pera stroom,
  • De stroom bij Afrika heet de bengaela stroom,
  • De stroom bij Australië heet de west Australische stroom.

Doordat deze stromen zo vol zitten met vis, kunnen de vissers het daar het vis er uit scheppen. Doordat er zoveel vis is, zijn er ook veel andere predatoren, zoals vogels. De guano eilanden zijn bedekt met een laag van 4 meter vogelmest. Deze is zo vruchtbaar, dat het helemaal is afgegraven. Opvallend is dat naast alle zeestromen woestijnen liggen. 's Ochtends als de wind vanaf land even gaat liggen, komen er vochtige dampen over de woestijn. Genoeg om net dat kleine beetje leven te helpen, zo ontstaan er netjes rijen van cactussen. Dit is op de Atacamawoestijn.