Brunhilde

Brunhilde van Austrasië

Brunhilde of Brunichilde (534-613) was de dochter van Athanagild, koning der Visigoten. Zij huwde Sigebert I, de koning van Austrasië en trad op als regentes voor zowel haar zoon als haar kleinzoon. Deze energieke bestuurder werd het onderwerp van tal van legenden (vermoedelijk ook het Nibelungenlied) en werd zo gekoppeld aan de aanleg en het onderhoud van de heerwegen, vandaar de naar haar vernoemde Chaussée Brunehaut.

Brunhilde steunde haar gemaal, Sigebert I, fanatiek tegen Chilperik I, diens broer, de koning van Neustrië. Ze zou vooral een diepe animositeit hebben gevoeld tegen Chilperiks vrouw Fredegonde, een voormalige bediende. Fredegonde zou namelijk Brunhildes zus, Galswintha, hebben laten vermoorden. Toen Brunhilde zich ongeliefd maakte bij de edelen van Austrasië en Chlotharius II zijn vader Chilperik als koning van Neustrië opvolgde werd ze gevangengenomen. Men onderwierp haar aan vreselijke folteringen, waarna ze achter een wild paard werd gebonden en vervolgens in stukken werd getrokken. Zij ligt begraven in Autun (in het Franse departement Saône et Loire).

Volgens één van de volksverhalen over de grote menhir van Hollain is deze geplaatst, daar waar Brunhilde werd teruggevonden. Hij wordt daarom ook wel de Brunhildesteen ("Pierre de Brunehaut") genoemd. In Bavay wordt haar veronderstelde wegenbouwkundige activiteit sinds 1872 herinnerd met een monumentje, dat als door een wonder ongeschonden een bombardement tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft doorstaan.

Externe link

• (nl) Gun, Corry van der, De positie van de koningin in de vroege middeleeuwen 500-1000, De Merovingische koningin Brunhilde, blz 55-62, 2007

Zie ook

• Chaussée Brunehaut
• runhildesteen