Jan de Zanger: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 143.176.47.40 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 145.74.70.131
Regel 26: Regel 26:
*[[1989]] ''De mensen kijken altijd zo''
*[[1989]] ''De mensen kijken altijd zo''
*[[1990]] ''Hadden we er maar wat van gezegd!''
*[[1990]] ''Hadden we er maar wat van gezegd!''
*[[1995]] ''Poepoe & De mensen kijken altijd zo'' : dubbelboek

*[[1998]] ''Zonder jou ben ik verloren''
liban is lekker


== Bekroningen ==
== Bekroningen ==

Versie van 5 okt 2014 22:13

Jan Ferdinand (Jan) de Zanger (Schiedam, 4 juli 1932Hejlsminde, Denemarken 14 januari 1991) was een Nederlands auteur. Hij begon met poëzie, maar legde zich daarna toe op het schrijven van jeugdboeken.

De Zanger sprak vloeiend Deens doordat hij na de Tweede Wereldoorlog door zijn ouders naar Denemarken werd gestuurd om aan te sterken. In Nederland behaalde hij zijn h.b.s.-diploma en daarna ging hij weer naar Scandinavië. Later is hij in Nederland Nederlands gaan studeren. Omdat het Deens zijn tweede moedertaal was geworden begon hij verschillende boeken uit het Deens naar het Nederlands te vertalen en later ook uit het Zweeds, Noors, Fins en Duits.

Hij debuteerde in 1962 met gedichten: Bij mijzelf te rade. Daarna volgden nog: niet alleen / maar ook (1967) en Aai de baas daarom (1970), eveneens poëzie.

Jan de Zanger was leraar aan een scholengemeenschap in Lochem. In 1977 stopte hij met lesgeven, omdat hij een baan kreeg bij de Stichting Leerplan Ontwikkeling (SLO) in Enschede.

Het eerste jeugdboek dat hij schreef was Ben is dood. Het boek werd bekroond door de tienerjury in Velsen met de 'Gouden Harington' als beste tienerboek van 1981. Als vervolg op dit boek heeft hij een roman voor volwassenen geschreven. Het heet: De fietser. Jan de Zanger schreef onder andere ook: Voor een halve zak drop, Ik ben naar Wladiwostok en Desnoods met geweld. In 1991 overleed hij tijdens een bezoek aan Denemarken.

Bibliografie

  • 1962 Bij mijzelf te rade
  • 1967 niet alleen / maar ook
  • 1968 Een gat in mijn plusfour
  • 1970 Aai de baas daarom
  • 1981 Ben is dood
  • 1983 Gekke Bril en gekke Rooie
  • 1983 Ik ben naar Wladiwostok
  • 1984 Voor een halve zak drop
  • 1985 De opschepper
  • 1986 De knikker
  • 1986 Desnoods met geweld
  • 1987 De twee-bloed
  • 1988 Dit been is korter
  • 1988 Poepoe
  • 1989 De mensen kijken altijd zo
  • 1990 Hadden we er maar wat van gezegd!
  • 1995 Poepoe & De mensen kijken altijd zo : dubbelboek
  • 1998 Zonder jou ben ik verloren

Bekroningen

  • 1981 De Gouden Harington (beste tienerboek), door tienerjury in Velsen voor Ben is dood.
  • 1988 De Duitse Gustav-Heinemann-Friedenspreis voor Desnoods met Geweld
  • 1989 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Poepoe
  • 1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Hadden we er maar wat van gezegd!

Externe link