Untersturmführer

Werner Wolf, als een SS-Untersturmführer van de Waffen-SS.

Untersturmführer was een paramilitaire rang in de Duitse Schutzstaffel (SS), gecreëerd in juli 1934. De rang kende zijn origine uit de oudere SA-rang van Sturmführer welke al bestond sinds de oprichting van de SA in 1921. De rang van Untersturmführer was hoger in rang dan de Hauptscharführer of de (Sturmscharführer in de Waffen-SS) en lager dan de rang van Obersturmführer.

Overzicht

Untersturmführer was de eerste aangestelde SS-officiers rang, equivalent aan een tweede luitenant in andere militaire organisaties. De insignes bestonden uit een zwart vierkant met drie zilveren pinnen diagonaal gecentreerd, met de epauletten van een leutnant. Omdat in de SS het accent lag op leiderschap van de organisatie, was voor het behalen van de rang van Untersturmführer vereisten een screening en trainingsprogramma afwijkend van de standaard promotie systeem in de aangeworven rangen te ondergaan.

In de begindagen van de SS, was de bevordering tot Untersturmführer eenvoudige een kwestie van een opleiding en een SS-lid rees binnen de rangen naar een positie waar hij klaar was om een taak op zich te nemen van officier. Untersturmführer was ook incidenteel een benoemde positie, gegeven aan een SS-lid zodat hij onmiddellijk kon beginnen als officier in de organisatie. Dit is typisch het geval in een veiligheidsorganisaties, zoals de Gestapo en Sicherheitsdienst (SD).

In 1938, bracht de grootte en logistiek van de SS de noodzaak voor een gevestigd systeem om een SS-officier te worden, met beide verschillend voor Waffen-SS (militaire SS) en de algemene SS formaties van de Allgemeine-SS.

Algemene-SS officiersaanstelling

Binnen de Allgemeine of 'algemene' SS, was het voor bevordering naar de rang van Untersturmführer een vereisten een geschikte staat van dienst in de aangeworven rangen van een SS-lid en de rang van Hauptscharführer bekleedde voordat in overweging genomen werd om hem voor te dragen voor een officiersaanstelling. Degene die geschikt waren moesten een aanbeveling van de SS-leiding indienen gevolgd door een document dat bekendstaat als de Lebenslauf. Een resumé van de SS-lid zijn carrière, de Lebenslauf verklaarde waarom het SS-lid vond dat hij voorgedragen moest worden voor een officiersaanstelling en gaf, als bewijs, een lijst van in chronologische volgorde van zijn prestaties binnen de SS en vóór zijn toetreding.

Gevolgd door een raciaal en politiek antecedentenonderzoek, werd het SS-lid staat van dienst beoordeeld, met de Lebenslauf en alle evaluaties werden doorgelicht door het SS-Personalhauptamt. Indien geschikt gevonden voor bevordering, werd de potentiële SS-officier zijn naam doorgegeven aan Heinrich Himmler voor definitieve goedkeuring voor de aanstelling.

Tussen 1934 en 1938, overzag Himmler persoonlijk alle kandidaten voor bevordering naar de rang van Untersturmführer. Echter, gedurende de Tweede Wereldoorlog, beperkte personeelsbezetting en logistiek verhinderde Himmler de geschiktheid van elke SS-officier te kunnen toetsen en deze taak viel meestal toe aan de ondergeschikten.

Adolf Eichmann's Lebenslauf, zijn aanvraag voor de bevordering van SS-Hauptscharführer naar SS-Untersturmführer in 1937

Waffen-SS aanstellingen

De Waffen-SS werd beschouwd als de elite van de Duitse strijdkrachten, Het verwerven van het officierschap in de organisatie was een moeilijk en tijdrovend proces. Alle kandidaten voor officiersaanstelling in de Waffen-SS werden geacht de SS-Junkerschule te volgen, een trainingsacademie die ingesteld was voor de training van toekomstige Waffen-SS officieren. De beroemdste SS-Junkerschule was gevestigd in Bad Tölz, in Beieren.

Om toegelaten te worden tot de SS-Junkerschule, moest een aanstaand officier al gediend hebben in de Waffen-SS en moest hij door zijn superieur aanbevolen zijn voor een toelating. De psychische, politieke en ook raciale achtergronden van de kandidaten werden onderzocht om de "zuiverheid" van het Germaans en Arisch karakter van de SS te bewaken.

Indien goedgekeurd voor toelating tot een SS-Junkerschule, werd het SS-lid benoemd in de eerste serie van SS-officiers kandidaten welke de insignes toonde van een hogere SS-onderofficier. Het volgende was de bevordering tot Waffen-SS officier.

SS officier kandidaten rangen	SS aangeworven equivalent
Standartenoberjunker	Hauptscharführer
Standartenjunker	Oberscharführer
Oberjunker	Scharführer
Junker	Unterscharführer

De vordering door de SS-officiers kandidaten rangen vereiste slagen voor psychische testen, en schriftelijke examens, en het demonstreren van militaire leiderschap en tactiek onder observatie. Op het bereiken van de rang van Standartenoberjunker, een SS-officiers kandidaat werd het toegestaan tot het dragen van de zilveren kinriem en een SS-officier werd toegewezen aan een eenheid voor de definitieve veld training en evaluatie.

Op voltooiing van alle trainingen, werd de SS-officier kandidaat opgenomen (geïntroduceerd) in het SS-officiers korps in een speciale ceremonie met officiers insignes en SS-zwaard als geschenk.

Het gehele proces van trainingen om een Waffen-SS officier te worden vereiste doorgaans tien tot zestien maanden om te voltooien.

Veld aanstellingen

Toen de Tweede Wereldoorlog ten einde liep, en de verliezen binnenin de strijdkrachten begonnen op te lopen, begon de strengheid van toelating tot het SS officiers korps laks te worden. Bij 1945, was het een gewoon verschijnsel voor lokale Waffen-SS commandanten het toekennen van bevordering tot de rang van Untersturmführer wanneer strijdkrachten het nodig hadden.

Binnen de Allgemeine-SS, in het bijzonder de RSHA, om bevordert te worden tot Untersturmführer vereiste nog steeds een grondig onderzoek en er waren SS'ers nog in afwachting van goedkeuring van hun aanstelling in april 1945.

De bevordering door de SS-officiers kandidaten door de rangen, vereiste slagen voor psychische testen, en schriftelijke examens, en het demonstreren van militaire leiderschap en tactiek onder observatie. Op het bereiken van de rang van Standartenoberjunker, van een SS-officiers kandidaat werd hij toegestaan tot het dragen van de zilveren kinriem en een SS-officier werd toegewezen aan een eenheid voor de definitieve veld training en evaluatie.

• Insignes van de rang Untersturmführer
• 
  Epaulet
• 
  Kraagspiegels
• 
  Mouw camouflageparka

Opmerkelijke personen met deze rang

• Gerard Mooyman, eerste Nederlander en eerste niet-Duitser die met het Ridderkruis onderscheiden werd.
• Johan Havik, Nederlandse SS-vrijwilliger, die met het Ridderkruis onderscheiden werd.
• Karl Brommann, tankcommandant en vernietigde 66 tanks, 44 anti tank kanonnen en 15 voertuigen.
• Hermann Maringgele, één van de 631 soldaten die onderscheiden werd met het Nahkampfspange in Goud en het Ridderkruis.

Zie ook

• Lijst van militaire rangen van de Schutzstaffel

Lagere rang: Sturmscharführer

Nazi-partij paramilitaire rang Untersturmführer

Hogere rang: Obersturmführer