Henri Moke: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 12 feb 2015 15:29

Mee bezig

Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Henri Guillaume Moke (Le Havre, 11 januari 1803 - Gent, 29 december 1862) was een Belgisch historicus en hoogleraar.

Levensloop

Moke was een zoon van de uit Torhout afkomstige taalleraar Jean-Jacques Moke (1777-1857) die in Frankrijk werkte, onder meer in Parijs en Le Havre, en die getrouwd was met de Duitse Maria-Magdalena Segnitz († 1845). Een zus van Henri was de beroemde pianiste Marie Moke-Pleyel (1811-1875). Hij trouwde in 1828 in Brugge met Elisabeth Van Kerssen. Hun zoon Guillaume overleed in 1845.

Moke volgde middelbaar onderwijs aan het Lycée Louis-le-Grand in Parijs. Hij studeerde verder wijsbegeerte en letteren aan de rijksuniversiteit van Leuven en Gent. Van 1824 tot 1826 was hij retoricaleraar aan het atheneum in Brugge, maar nam ontslag wegens een geschil met het stadsbestuur.

Hij manifesteerde zich als Oranjegezinde door het redacteurschap op te nemen van het in 1829 gestichte Brusselse blad Le National. In 1830 trok hij zich in Brugge terug en begaf zich aan archievenonderzoek.

In 1835 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Gent en van 1838 tot 1842 ook aan de Ecole du Génie Civil. In 1840 werd hij lid van de Académie royale de Belgique.

Moke werd een erkend historicus. Hij was ook de eerste in de Nederlanden om zich, in het voetspoor van sir Walter Scott, op het pad van de historische romans te begeven.

Publicaties

Gueux de mer, ou la Belgique sous le duc d'Albe, 1827.
Les Gueux des bois ou les patriotes belges de 1599, 1828
La Bataille de Navarin ou le Renégat, 1832
Histoire des Francs, 1835
Histoire de la Belgique, 1839
Histoire des peuples américains, 1847
Moeurs, usages fêtes et solennités des Belges, 1849
Précis de l'histoire universelle, 1849
La Belgique ancienne et ses origines gauloises, germaniques et francques, 1855
Histoire de la littérature française: Du sort de la femme dans les temps anciens et modernes, 1860

Literatuur

P. BERGMANS, Henri Moke, in: Biographie nationale de Belgique, T. XV, Brussel, 1899.
Frans VARENDONCK, Henri Moke. Leven, werk en gedachtenwereld, licentiaatsthesis (onuitgegeven), KU Leuven, 1983.
Frans VARENDONCK, Henri Moke, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, Deel 10, Brussel, 1983.
Frans VARENDONCK, Een Gents romancier en historicus tegenover de Vlaamse Beweging, in: Het Houtland, Jaarboek, 1985.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+{{wiu2}}
-{{wiu2}}'''Henri Guillaume Moke''' ([[Le Havre]] 11 januari [[1803]] - [[Gent]] 29 december [[1862]]) was een Belgisch historicus en hoogleraar.
+'''Henri Guillaume Moke''' ([[Le Havre]], [[11 januari]] [[1803]] - [[Gent]], [[29 december]] [[1862]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] historicus en hoogleraar.
 ==Levensloop==
-Moke was een zoon van de uit Torhout afkomstige taalleraar Jean-Jacques Moke (1777-1857) die in Frankrijk werkte, onder meer in [[Parijs]] en Le Havre en die getrouwd was met de Duitse Maria-Magdalena Segnitz (†1845). Een zus van Henri was de beroemde pianiste [[Marie Moke-Pleyel]] (1811-1875). Hij trouwde in 1828 in Brugge met Elisabeth Van Kerssen. Hun zoon Guillaume overleed in 1845.
+Moke was een zoon van de uit [[Torhout]] afkomstige taalleraar Jean-Jacques Moke (1777-1857) die in Frankrijk werkte, onder meer in [[Parijs]] en Le Havre, en die getrouwd was met de Duitse Maria-Magdalena Segnitz († 1845). Een zus van Henri was de beroemde pianiste [[Marie Moke-Pleyel]] (1811-1875). Hij trouwde in 1828 in [[Brugge (hoofdbetekenis)|Brugge]] met Elisabeth Van Kerssen. Hun zoon Guillaume overleed in 1845.
-Moke volgde middelbaar onderwijs aan het Lycée Louis-le-Grand in Parijs. Hij studeerde verder wijsbegeerte en letteren aan de rijksuniversiteit van [[Leuven]] en Gent. Van 1824 tot 1826 was hij retoricaleraar  aan het atheneum in Brugge, maar nam ontslag wegens een geschil met het stadsbestuur.
+Moke volgde middelbaar onderwijs aan het [[Lycée Louis-le-Grand]] in Parijs. Hij studeerde verder wijsbegeerte en letteren aan de rijksuniversiteit van [[Leuven (hoofdbetekenis)|Leuven]] en Gent. Van 1824 tot 1826 was hij retoricaleraar aan het atheneum in Brugge, maar nam ontslag wegens een geschil met het stadsbestuur.
 Hij manifesteerde zich als Oranjegezinde door het redacteurschap op te nemen van het in 1829 gestichte Brusselse blad ''Le National''. In 1830 trok hij zich in Brugge terug en begaf zich aan archievenonderzoek.
@@ Regel 10: / Regel 11: @@
 In 1835 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de [[Rijksuniversiteit Gent]] en van 1838 tot 1842 ook aan de Ecole du Génie Civil. In 1840 werd hij lid van de [[Académie royale de Belgique]].
-Moke werd een erkend historicus. Hij was ook de eerste in de Nederlanden om zich, in het voetspoor van sir [[Walter Scott]], op het pad van de historische romans te begeven.
+Moke werd een erkend historicus. Hij was ook de eerste in de Nederlanden om zich, in het voetspoor van sir [[Walter Scott (schrijver)|Walter Scott]], op het pad van de historische romans te begeven.
 ==Publicaties==