Van de koele meren des doods: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Titel: is geen citaat
Regel 44: Regel 44:


==Titel==
==Titel==
De titel is afgeleid van een psalmtekst die in het boek is geciteerd in hoofdstuk XV: ''Maar doodgaan scheen haar altijd nog veel beter, nog begeerlijker. Dat zou rust zijn, als die beloofd wordt aan de getrouwen in de psalm, dat zou zachtjes gevoerd worden langs stille wateren langs grote koele meren, dat zou troost zijn, zoals een moeder troost.''
De titel is afgeleid van een psalmtekst waaraan wordt gerefereerd in hoofdstuk XV: ''Maar doodgaan scheen haar altijd nog veel beter, nog begeerlijker. Dat zou rust zijn, als die beloofd wordt aan de getrouwen in de psalm, dat zou zachtjes gevoerd worden langs stille wateren langs grote koele meren, dat zou troost zijn, zoals een moeder troost.''


==Film==
==Film==

Versie van 11 jul 2015 12:28

Van de koele meren des doods
Auteur(s) Frederik van Eeden
Land Nederland
Oorspronkelijke taal Nederlands
Genre Roman
Oorspronkelijke uitgever Versluys
Uitgegeven 2003
Oorspronkelijk uitgegeven 1900
Pagina's 315
ISBN 90-253-1148-2
Verfilming Van de koele meren des doods, Nouchka van Brakel (1982)
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Van de koele meren des doods is één van de bekendste romans van Frederik van Eeden en is in 1900 verschenen.

Thematiek

Het boek is opgezet naar de principes van de naturalistische romankunst, maar tegenover de door het noodlot voorbestemde afloop die daarin onvermijdelijk is, wilde de schrijver-psychiater Van Eeden juist een positiever alternatief tonen. In tegenstelling tot de figuren in de naturalistische roman weet zijn hoofdpersonage uiteindelijk wel haar door "erfelijkheid, opvoeding en milieu" bepaalde karaktereigenschappen te overwinnen, dankzij de hulp van de psychoanalyse en de kracht van de religie.

Inhoud

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het fictieve verhaal speelt zich af in de negentiende eeuw en beschrijft het leven van Hedwig Marga de Fontayne (1856). Hedwig groeit op in een rijke familie. Na de dood van haar moeder raakt haar vader aan de drank en is hun geld snel op. Ze trouwt (met Gerard Wijbrands), maar loopt uiteindelijk weg met pianist Ritsaart naar Engeland. Ze krijgt een kind, dat al binnen enkele maanden na de geboorte sterft en met het dode kind in een koffertje gaat ze naar Parijs. Ze raakt verslaafd aan morfine en gaat in de prostitutie om die verslaving te bekostigen. Ze komt terecht in een ziekenhuis Hôpital de la Salpêtrière, waar ze in contact komt met kloosterzuster Paula, die haar van haar verslaving af weet te helpen. Hedwig keert weer terug en brengt haar laatste jaren door bij een boerenfamilie, die vroeger op hun erf woonde.

Titel

De titel is afgeleid van een psalmtekst waaraan wordt gerefereerd in hoofdstuk XV: Maar doodgaan scheen haar altijd nog veel beter, nog begeerlijker. Dat zou rust zijn, als die beloofd wordt aan de getrouwen in de psalm, dat zou zachtjes gevoerd worden langs stille wateren langs grote koele meren, dat zou troost zijn, zoals een moeder troost.

Film

Nouchka van Brakel regisseerde een op dit boek gebaseerde, gelijknamige film, die uitgebracht werd in 1982.

Externe links