Occitanië (streek): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 10 aug 2015 16:46

Kaart van Frankrijk met Occitanië ingekleurd.

Occitanië (Occitaans: Occitània, Frans: Occitanie) noemt men het gebied waar Occitaans wordt gesproken. Het gebied werd in de Middeleeuwen meestal aangeduid met 'Provincia' of 'Langue d'Oc', en viel in het feodale stelsel traditioneel in het Frankische Rijk. Met 'Langue d'Oc' werd tevens de taal aangeduid, tegenover de 'Langue d'Oïl' van het noorden; 'Oc' en 'Oïl' betekenen beiden 'ja'. Met uitzondering van het gebied ten zuiden van Bayonne waar Baskisch de moedertaal is en Roussillon, de streek rond Perpignan waar Catalaans wordt gesproken, is het ongeveer het deel van Frankrijk ten zuiden van de lijn Bordeaux, Limoges, Clermont-Ferrand, Valence naar Briançon. Occitaans wordt buiten Frankrijk ook gesproken in de Val d'Aran in Catalonië en in enkele valleien in de Piëmontese Alpen.

Occitanië bestaat uit de regio's Aquitanië, Limousin, Midi-Pyrénées, Languedoc-Roussillon, Provence-Alpes-Côte d'Azur en Auvergne (uitgezonderd het departement Allier) en de departementen Ardèche en Drôme in de regio Rhône-Alpes.

Er wonen ongeveer 15 miljoen mensen, waarvan ongeveer 10 miljoen Occitaans begrijpen en ongeveer 2 miljoen het dagelijks spreken. Statistieken betreffende minderheidstalen in Frankrijk zijn officieuze benaderingen.

Na de kruistochten tegen de Katharen kwam Occitanië onder meer directe invloed te staan van de Franse kroon. Daarvoor bestond het veelal uit onafhankelijke staatjes met de Franse of Aragonese koningen als suzerein, maar in praktijk functioneerden ze zonder enige hogere authoriteit. De belangrijkste gebieden waren het graafschap Toulouse en het burggraafschap van het van de Trencavel familie. Sinds de 20e eeuw zijn er bewegingen actief die streven naar meer autonomie. Tegenwoordig maakt de Occitaanse cultuur een opleving door, en verschijnen er hier en daar tweetalige plaatsnaamborden.

Sport

Occitanië wordt in het voetbal vertegenwoordigd door het Occitaans voetbalelftal. Het speelt soms internationale wedstrijden. Onder auspiciën van de voetbalbond NF-Board behaalde Occitanië in 2006 een derde plaats op het toernooi, tot heden het beste resultaat van het team.

De eindronde van het VIVA Wereldkampioenschap voetbal 2006 voor voetbalteams die geen lid zijn van de FIFA of de UEFA, werd van 20 november tot 25 november 2006 in Occitanië gehouden.

In Occitanië is ook rugby een relatief populaire sport. Van de veertien professionele teams uit de Top 14 komen er elf uit het zuiden van Frankrijk, waarvan acht uit Occitanië, twee uit Frans-Baskenland en één uit Frans-Catalonië.

Externe links

Traditionele dansen en muziek van het graafschap van Nice (Frankrijk)

Zie de categorie Occitania van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 2: / Regel 2: @@
 [[File:Carta Occitania.pdf|thumb|250px|Kaart van Occitanië]]
-'''Occitanië''' ([[Occitaans]]: ''Occitània'', [[Frans]]: ''Occitanie'') noemt men het gebied waar [[Occitaans]] wordt gesproken. Het gebied werd in de Middeleeuwen meestal aangeduid met 'Provincia' of 'Langue d'Oc'. Met die tweede naam wordt tevens de taal aangeduid, tegenover de 'Langue d'Oïl' van het noorden; 'Oc' en 'Oïl' betekenen beiden 'ja'. Met uitzondering van het gebied ten zuiden van [[Bayonne (Frankrijk)|Bayonne]] waar [[Baskisch]] de moedertaal is en [[Languedoc-Roussillon (regio)|Roussillon]], de streek rond [[Perpignan]] waar [[Catalaans (taal)|Catalaans]] wordt gesproken, is het ongeveer het deel van [[Frankrijk]] ten zuiden van de lijn [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]], [[Limoges]], [[Clermont-Ferrand]], [[Valence (Drôme)|Valence]] naar [[Briançon]]. Occitaans wordt buiten Frankrijk ook gesproken in de [[Val d'Aran]] in [[Catalonië]] en in enkele valleien in de [[Piëmont]]ese [[Alpen]].
+'''Occitanië''' ([[Occitaans]]: ''Occitània'', [[Frans]]: ''Occitanie'') noemt men het gebied waar [[Occitaans]] wordt gesproken. Het gebied werd in de Middeleeuwen meestal aangeduid met 'Provincia' of 'Langue d'Oc', en viel in het feodale stelsel traditioneel in het [[Frankische Rijk]]. Met 'Langue d'Oc' werd tevens de taal aangeduid, tegenover de 'Langue d'Oïl' van het noorden; 'Oc' en 'Oïl' betekenen beiden 'ja'. Met uitzondering van het gebied ten zuiden van [[Bayonne (Frankrijk)|Bayonne]] waar [[Baskisch]] de moedertaal is en [[Languedoc-Roussillon (regio)|Roussillon]], de streek rond [[Perpignan]] waar [[Catalaans (taal)|Catalaans]] wordt gesproken, is het ongeveer het deel van [[Frankrijk]] ten zuiden van de lijn [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]], [[Limoges]], [[Clermont-Ferrand]], [[Valence (Drôme)|Valence]] naar [[Briançon]]. Occitaans wordt buiten Frankrijk ook gesproken in de [[Val d'Aran]] in [[Catalonië]] en in enkele valleien in de [[Piëmont]]ese [[Alpen]].
 Occitanië bestaat uit de regio's [[Aquitanië]], [[Limousin]], [[Midi-Pyrénées]], [[Languedoc-Roussillon (regio)|Languedoc-Roussillon]], [[Provence-Alpes-Côte d'Azur]] en [[Auvergne]] (uitgezonderd het departement [[Allier (departement)|Allier]]) en de departementen [[Ardèche (departement)|Ardèche]] en [[Drôme (departement)|Drôme]] in de regio [[Rhône-Alpes]].
@@ Regel 9: / Regel 9: @@
 [[Bestand:Creu occitana amb fons.svg|left|thumb|Het wapen van het huis van Toulouse, dat als inofficiële vlag van Occitanië dient. In iets aangepast vorm is het de vlag van de regio [[Midi-Pyrénées]]]]
-Na de kruistochten tegen de [[Katharen]] kwam Occitanië onder meer invloed te staan van de Franse kroon. Daarvoor bestond het veelal uit onafhankelijke staatjes met de Franse of Aragonese koningen als suzerein, maar in praktijk functioneerden ze zonder hogere authoriteit. De belangrijkste gebieden waren het [[graafschap Toulouse]] en het burggraafschap van de Trencavel familie. Sinds de [[20e eeuw]] zijn er bewegingen actief die streven naar meer autonomie. Tegenwoordig maakt de Occitaanse cultuur een opleving door, en verschijnen er hier en daar tweetalige plaatsnaamborden.
+Na de kruistochten tegen de [[Katharen]] kwam Occitanië onder meer directe invloed te staan van de Franse kroon. Daarvoor bestond het veelal uit onafhankelijke staatjes met de Franse of Aragonese koningen als suzerein, maar in praktijk functioneerden ze zonder enige hogere authoriteit. De belangrijkste gebieden waren het [[graafschap Toulouse]] en het burggraafschap van het van de Trencavel familie. Sinds de [[20e eeuw]] zijn er bewegingen actief die streven naar meer autonomie. Tegenwoordig maakt de Occitaanse cultuur een opleving door, en verschijnen er hier en daar tweetalige plaatsnaamborden.
 == Sport ==