Piek (wapen): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 6 nov 2015 09:22

piekeniers tijdens de Italiaanse Oorlogen (van Hans Holbein de Jonge)

Een piek is een dunne stok met aan het uiteinde een metalen punt, speciaal bedoeld om een aanval door cavalerie af te slaan. Het is een wapen dat in de late middeleeuwen en vroegmoderne tijd door infanteristen (zogenaamde piekeniers) werd gebruikt. De piek werd schuin op de grond geplaatst in de richting van de vijand, om deze tegen te houden. De ruiter moest dan uitwijken om zijn paard niet te verwonden.

In tegenstelling tot de goedendag was de piek ongeschikt als slagwapen. Hij was wel lichter om te hanteren. Tijdens de Guldensporenslag vochten de soldaten zij aan zij, met beide wapens.

De piek was ook een geducht wapen van de bereden Kozakken waarmee slachtoffers gespiest werden.

Gulden

Vanwege de afbeelding van een piek met een vrijheidshoed op de punt op de Nederlandse gulden voor de decimalisatie kreeg deze de bijnaam piek.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-[[Image:Pikeniere kl.jpg|thumb|right|200px|Moderne hercreatie van een 17e-eeuws leger van piekeniers]]
+[[Image:Pikeniere Wallenstein-Festspiele Memmingen.jpg|thumb|right|200px|Moderne hercreatie van een 17e-eeuws leger van piekeniers]]
 [[Bestand:Bad-war.jpg|thumb|right|200px|piekeniers tijdens de [[Italiaanse Oorlogen]] (van [[Hans Holbein de Jonge]])]]
 Een '''piek''' is een dunne stok met aan het uiteinde een metalen punt, speciaal bedoeld om een aanval door [[cavalerie]] af te slaan. Het is een wapen dat in de [[late middeleeuwen]] en [[nieuwe tijd|vroegmoderne tijd]] door [[infanterie|infanteristen]] (zogenaamde [[piekenier]]s) werd gebruikt. De piek werd schuin op de grond geplaatst in de richting van de [[vijand]], om deze tegen te houden. De ruiter moest dan uitwijken om zijn paard niet te verwonden.