Roberto Moreno: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Alankomaat (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Buttonfreak (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Roberto Pupo Moreno''' ([[Rio de Janeiro]], [[Brazilië]], [[11 februari]] [[1959]]) is een voormalig autocoureur. Hij kwam zowel in de [[Formule 1]] als de [[IndyCar]] uit.
'''Roberto Pupo Moreno''' ([[Rio de Janeiro]], [[Brazilië]], [[11 februari]] [[1959]]) is een voormalig autocoureur. Hij kwam zowel in de [[Formule 1]] als de [[IndyCar]] uit.


Al in 1982 maakte Moreno zijn debuut in de Formule 1. Bij de [[Grand Prix van Nederland]] verving hij de geblesseerde [[Nigel Mansell]] in de [[Lotus]]. Hij wist zich in deze topauto niet te kwalificeren wat zijn reputatie veel schade toebracht. Pas vijf jaar later keerde hij voor enkele races terug in de hoogste autosportklasse bij het armlastige [[AGS (Formule 1)|AGS]]. Hij werd zesde bij de [[Grand Prix van Australië]] en pakte het eerste punt voor dat team.
Al in 1982 maakte Moreno zijn debuut in de Formule 1. Bij de [[Grote Prijs Formule 1 van Nederland]] verving hij de geblesseerde [[Nigel Mansell]] in de [[Lotus]]. Hij wist zich in deze topauto niet te kwalificeren wat zijn reputatie veel schade toebracht. Pas vijf jaar later keerde hij voor enkele races terug in de hoogste autosportklasse bij het armlastige [[AGS (Formule 1)|AGS]]. Hij werd zesde bij de [[Grand Prix van Australië]] en pakte het eerste punt voor dat team.


In 1988 reed hij in de [[Formule 3000]] en werd kampioen. Ook hij was hij testcoureur bij [[Scuderia Ferrari|Ferrari]]. Een jaar later kreeg hij eindelijk de kans om een seizoen lang Formule 1 te racen, maar het team van [[Coloni]] had het moeilijk en Moreno wist zich slechts vier keer te kwalificeren. Ook in 1990 kwam hij uit voor een klein team, [[EuroBrun]]. Hij kwalificeerde zich slechts twee keer in 14 races toen het team zich terugtrok. Er kwam echter een kans uit onverwachte hoek. Door het helikopterongeluk van [[Alessandro Nannini]] zocht [[Benetton Formula|Benetton]] een coureur en Moreno mocht de laatste 2 races van het seizoen rijden naast zijn vriend [[Nelson Piquet]]. Bij zijn eerste race voor Benetton in [[Grand Prix van Japan|Japan]] werd Moreno tweede, zijn beste resultaat in de Formule 1.
In 1988 reed hij in de [[Formule 3000]] en werd kampioen. Ook hij was hij testcoureur bij [[Scuderia Ferrari|Ferrari]]. Een jaar later kreeg hij eindelijk de kans om een seizoen lang Formule 1 te racen, maar het team van [[Coloni]] had het moeilijk en Moreno wist zich slechts vier keer te kwalificeren. Ook in 1990 kwam hij uit voor een klein team, [[EuroBrun]]. Hij kwalificeerde zich slechts twee keer in 14 races toen het team zich terugtrok. Er kwam echter een kans uit onverwachte hoek. Door het helikopterongeluk van [[Alessandro Nannini]] zocht [[Benetton Formula|Benetton]] een coureur en Moreno mocht de laatste 2 races van het seizoen rijden naast zijn vriend [[Nelson Piquet]]. Bij zijn eerste race voor Benetton in [[Grand Prix van Japan|Japan]] werd Moreno tweede, zijn beste resultaat in de Formule 1.

Versie van 8 jul 2006 22:35

Roberto Pupo Moreno (Rio de Janeiro, Brazilië, 11 februari 1959) is een voormalig autocoureur. Hij kwam zowel in de Formule 1 als de IndyCar uit.

Al in 1982 maakte Moreno zijn debuut in de Formule 1. Bij de Grote Prijs Formule 1 van Nederland verving hij de geblesseerde Nigel Mansell in de Lotus. Hij wist zich in deze topauto niet te kwalificeren wat zijn reputatie veel schade toebracht. Pas vijf jaar later keerde hij voor enkele races terug in de hoogste autosportklasse bij het armlastige AGS. Hij werd zesde bij de Grand Prix van Australië en pakte het eerste punt voor dat team.

In 1988 reed hij in de Formule 3000 en werd kampioen. Ook hij was hij testcoureur bij Ferrari. Een jaar later kreeg hij eindelijk de kans om een seizoen lang Formule 1 te racen, maar het team van Coloni had het moeilijk en Moreno wist zich slechts vier keer te kwalificeren. Ook in 1990 kwam hij uit voor een klein team, EuroBrun. Hij kwalificeerde zich slechts twee keer in 14 races toen het team zich terugtrok. Er kwam echter een kans uit onverwachte hoek. Door het helikopterongeluk van Alessandro Nannini zocht Benetton een coureur en Moreno mocht de laatste 2 races van het seizoen rijden naast zijn vriend Nelson Piquet. Bij zijn eerste race voor Benetton in Japan werd Moreno tweede, zijn beste resultaat in de Formule 1.

Voor het seizoen 1991 mocht Moreno aanblijven als tweede man achter Piquet. Hij was niet erg competitief en had als beste resultaat slechts twee vierde plaatsen. Na de Grand Prix van België werd hij op straat gezet en vervangen door Michael Schumacher. Moreno nam de plek van de Duitser bij Jordan korte tijd in en reed dat seizoen ook nog even voor Minardi. In 1992 kon hij alleen maar een plekje vinden bij het chaotische Andrea Moda. Moreno kwalificeerde slechts één keer voordat het team door de FIA uit de Formule 1 werd gehaald voor de slechte naam die het de sport gaf.

Na twee jaar in de touring cars keerde hij in 1995 terug in de Formule 1 bij Forti. Dit was echter opnieuw een team wat weinig voorstelde, Moreno's beste resultaat was een veertiende plaats bij de Grand Prix van België. Vanaf 1996 reed Moreno in de IndyCar waar hij verschillende teams (soms meerdere in een jaar) versleet. In 2000 won hij voor het eerst een wedstrijd in die klasse in Cleveland. Eind 2003 stopte hij met autosport.