Nederlands voetbalelftal (mannen): verschil tussen versies

Nederland
Bijnaam	Oranje
FIFA-ranglijst	7 1 (4 april 2024)
Hoogste ranking	1e (augustus 2011)
Laagste ranking	25e (feb 1998, mei 1998)
Associatie	KNVB
Bondscoach	Danny Blind
Stadion	De Kuip (Feyenoord); Amsterdam ArenA (Ajax)
Meeste interlands	Edwin van der Sar (130)
Topscorer	Robin van Persie (50)
Wedstrijden
	Eerste interland:; België 1 – 4 Nederland ; (Antwerpen, België; 30 april 1905); Grootste overwinning:; Nederland 11 – 0 San Marino ; (Eindhoven, Nederland; 2 september 2011); Grootste nederlaag:; Engeland 12 – 2 Nederland ; (Darlington, Engeland; 21 december 1907)
Wereldkampioenschap
Optredens	10 (eerste keer: 1934)
Beste resultaat	Tweede plaats (1974, 1978; 2010)
Europees kampioenschap
Optredens	9 (eerste keer: 1976)
Beste resultaat	Winnaar (1988)

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 23 jan 2016 00:32

Zie Nederlands voetbalelftal (mannen) (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Nederlands voetbalelftal (mannen).

Het Nederlands voetbalelftal is een team van mannelijke voetballers dat Nederland vertegenwoordigt in internationale wedstrijden. Sprak men vroeger, tot in de jaren tachtig van de 20e eeuw, nog vooral over "het Nederlands elftal", tegenwoordig is de bijnaam van dit elftal "Oranje" naar de kleur van het shirt waarmee verwezen wordt naar de Nederlandse koninklijke familie Oranje-Nassau.

Het team speelt zijn thuiswedstrijden doorgaans in de Amsterdam ArenA. Nederland won het EK van 1988 en bereikte in 1974, 1978 en 2010 de finale van het WK. Het Nederlands elftal staat veertiende op de FIFA-wereldranglijst van januari 2016.

Onder bondscoach Louis van Gaal liep Nederland in 2001 kwalificatie mis voor het wereldkampioenschap voetbal 2002. In 2012 keerde Van Gaal terug bij het nationaal elftal als opvolger van Bert van Marwijk, die opstapte na het EK 2012. Onder zijn leiding bereikte Nederland op het wereldkampioenschap voetbal 2014 de halve finale, waarin werd verloren van Argentinië; in de daaropvolgende troostfinale won Nederland van gastland Brazilië. Na het WK 2014 liep het Nederlands elftal onder Danny Blind in 2015 voor het eerst sinds 1984 kwalificatie voor het Europees kampioenschap voetbal mis.

Historie

Eerste interland

Het Nederlands elftal speelde zijn eerste interland op 30 april 1905 tegen buurland België. In het Kiel Stadion in Antwerpen was de stand na reguliere speeltijd 1-1. Hierop werd verlengd. Voor Nederland scoorde Eddy de Neve driemaal in de extra tijd, nadat hij ook al het eerste doelpunt had gemaakt, en zo wist het Nederlands elftal onder leiding van Cees van Hasselt voor de ogen van zo'n achthonderd toeschouwers zijn eerste wedstrijd met 1-4 te winnen van de zuiderburen.^[1]

Olympische Spelen

Zie Nederlands olympisch voetbalelftal voor uitgebreidere informatie over dit onderwerp

In 1908 nam Nederland voor het eerst deel aan een officieel toernooi. Op de Olympische Spelen die in Londen werden gehouden werd een bronzen medaille verdiend door in de troostfinale met 2-0 van Zweden te winnen. Ook in 1912 werd een bronzen plak behaald. Na overwinningen op Zweden (4-3) en Oostenrijk (3-1) werd in de halve finale met 4-1 van Denemarken verloren. In de troostfinale werd Finland met 9-0 ruim verslagen, waarmee het brons veilig gesteld werd. Het eerstvolgende toernooi werd pas in 1920 gehouden vanwege de Eerste Wereldoorlog. Hier wist Nederland wederom een bronzen medaille te behalen. In de strijd om de 3e plaats werd met 1-3 verloren van Spanje. Finalist Tsjecho-Slowakije werd echter gediskwalificeerd, zodat Spanje alsnog de zilveren en Nederland de bronzen medaille kreeg uitgereikt. Op de daaropvolgende Spelen waar Nederland zich voor kwalificeerde, kwam het elftal nooit verder dan de vierde plaats. Tegenwoordig speelt Jong Oranje namens Nederland.

WK's en EK's

Zie Nederlands voetbalelftal tijdens kwalificaties en eindronden voor uitgebreidere informatie over dit onderwerp

Het Nederlands elftal onder leiding van de engelse bondscoach Bob Glendenning begon in 1934 voor het eerst aan de kwalificatie voor het wereldkampioenschap voetbal, dat vier jaar eerder voor het eerst door de FIFA werd georganiseerd. Het elftal kwalificeerde zich voor de eindronde in Italië, maar kon na één wedstrijd zijn koffers alweer pakken door 3-2 te verliezen van Zwitserland. Ook vier jaar later kwalificeerde het elftal zich, maar moest eveneens na één ronde alweer het toernooi verlaten doordat er met 3-0 werd verloren van Tsjecho-Slowakije. Aan de kwalificatie voor de WK's van 1950 en 1954 nam de ploeg niet deel. Pas na invoering van de Eredivisie in 1956 schreef de ploeg zich weer in voor de kwalificaties. Intussen organiseerde de UEFA in 1960 voor het eerst het Europees kampioenschap voetbal, waarbij Nederland niet deelnam aan de kwalificatie voor het eerste toernooi.

Vanaf het 4e kwartaal van 1971 boekte het Nederlands Elftal constant goede resultaten.

In de periode half 1972-eind 1973 wist Nederland zich voor het eerst weer voor een eindtoernooi te plaatsen: het WK 1974. Nederland speelde totaalvoetbal onder aanvoering van Johan Cruijff en onder leiding van Rinus Michels, die deze toen nog revolutionaire speelstijl voor het eerst hadden toegepast in hun gezamenlijke periode bij Ajax (1965-1971). In de periode half 1969-half 1974 wonnen Ajax en Feyenoord ook diverse Europese bekers (Ajax won liefst 3 maal op rij de Europacup I in de seizoenen 1970/71, 1971/72 en 1972/73). Op het WK van 1974 in Duitsland bereikte Nederland de finale, waar het onderuitging tegen gastland West-Duitsland (doelsaldo Nederland hele toernooi: +12 (15-3)). Twee jaar later kwam Nederland voor het eerst uit op een EK. In Joegoslavië verloor Nederland de halve finale met 3-1 na verlenging van Tsjechoslowakije, waarna Nederland in de troostfinale met een door rode kaarten en blessures noodgedwongen gewijzigd team met 2-3 na verlenging van het gastland won. Ondanks een zwakke start eind 1976, wist Nederland zich ook in de periode september 1976-oktober 1977 te kwalificeren, ditmaal voor het WK 1978. Ondanks het ontbreken van Johan Cruijff en Willem van Hanegem en een zwakke 1e ronde op het WK 1978 in juni, werd toen weer de finale bereikt, waarin Nederland ditmaal verloor van gastland Argentinië (3-1 na verlenging). De kwalificatiefase voor het EK 1980 tussen september 1978 en november 1979 verliep goed met onder andere een uitzege tegen Zwitserland (1-3) en 2 ruime thuiszeges tegen Oost-Duitsland (3-0) en Zwitserland (3-0). Op het EK van 1980 in juni, kwam de ploeg echter niet verder dan de eerste ronde (1-0 zege, 3-2 verlies, 1-1 gelijkspel). De periode oktober 1971-maart 1980 was over het algemeen zeer succesvol voor Oranje, met uitzondering van een flinke dip in de eerste 3 kwartalen van 1975. De gouden periode van het Nederlands Elftal liep van augustus 1972-(juli) 1974, de zilveren periode van oktober 1975-november 1978, de bronzen periode van maart 1979-maart 1980/juni 1980. Bondscoaches waren achtereenvolgens Frantisek Fadrhonc, Rinus Michels, George Knobel, Jan Zwartkruis, Ernst Happel, en opnieuw Jan Zwartkruis. Assistent-trainer was Cor van der Hart (1973-half 1974). Enkele bekende spelers waren Johan Cruijff, Ruud Krol, Arie Haan, Johan Neeskens, Johnny Rep, Ruud Geels, Rob Rensenbrink, Wim Rijsbergen, Wim Jansen, Wim van Hanegem, Theo de Jong, Jan van Beveren, Willy van der Kuylen, Willy van de Kerkhof, René van de Kerkhof. Later vulden Kees Kist, Frans Thijssen, Jan Peters (NEC, AZ'67, 1954 geboren) en Tscheu La Ling de selectie van Oranje aan. Vanaf het WK 1978 werden Piet Wildschut, Ernie Brandts, Jan Poortvliet en Dick Schoenaker aan de selectie toegevoegd, die Nederland de benodigde impulsen gaven in de 2e ronde, waar het in de 1e ronde aan ontbrak. Als laatsten kwamen Huub Stevens, John Metgod, Simon Tahamata, Pierre Vermeulen, Ben Wijnstekers en Michel van de Korput bij de selectie, na het WK 1978.

Op de voor Nederland succesvolle jaren 70 volgde de periode half 1980-half 1986, waarin het elftal zich voor drie achtereenvolgende eindtoernooien steeds net niet wist te kwalificeren. Tussen september 1980 en februari 1981 lieten Jan Zwartkruis en diens opvolger Rob Baan enkele vrij jonge spelers debuteren: Joop Hiele, Pier Tol, Keje Molenaar en Romeo Zondervan, die echter geen blijvende keus zouden zijn; Nederland reduceerde door slechte resultaten in het 3de trimester van 1980 zijn kansen op deelname aan het WK 1982 sterk. Vanaf september 1981/maart 1982 begon bondscoach Kees Rijvers definitief met het bouwen van een jong team. Hij liet onder anderen Wim Kieft, Frank Rijkaard, Gerald Vanenburg, René van der Gijp, Jurrie Koolhof, Michel Valke en Ruud Gullit debuteren, nadat Edo Ophof in maart 1981 al had gedebuteerd. In 1983 voegden zich voorts nog Ronald Koeman, Erwin Koeman, Marco van Basten en Sonny Silooy bij de selectie. Pas in de periode oktober 1986-december 1987 kwalificeerde Nederland zich weer eens. 1988, het jaar waarin PSV de Europacup I won, was het elftal weer present op een eindtoernooi (EK 1988). Na een moeizame groepsfase werd gastland West-Duitsland met 2-1 verslagen in Hamburg, waarna Nederland in de finale opnieuw tegenover de Sovjet-Unie kwam te staan. Door doelpunten van Ruud Gullit en Marco van Basten en een gestopte strafschop van Hans van Breukelen won Nederland de wedstrijd met 2-0 en werd zodoende Europees kampioen.


25 juni 1988	Nederland	2 - 0 (1 - 0)	Sovjet-Unie	Opstelling Nederland:
Olympiastadion, München 72.308 toeschouwers Michel Vautrot	Ruud Gullit 33' Marco van Basten 54'			Van Breukelen, Van Aerle, Rijkaard, R. Koeman, Van Tiggelen, Vanenburg, Wouters, Mühren, E. Koeman, Van Basten, Gullit Bondscoach: Rinus Michels

Op het WK in 1998 dat in Frankrijk werd gehouden reikte het Nederlands elftal tot de halve finale, waar het na strafschoppen van Brazilië verloor. Op de EK's van 1992 en 1996 was Nederland ook al na een strafschoppenserie uitgeschakeld, hetgeen ook gebeurde op het EK in 2000 dat in eigen land werd gehouden. Ditmaal was het Italië dat in de halve finale vanaf elf meter beter was. Nederland had tijdens de wedstrijd ook al twee strafschoppen gemist.

Nederland ontbrak op het WK in 2002.

Het elftal rekende af met het penaltysyndroom op het EK in 2004 dat in Portugal gespeeld werd. In de kwartfinales werd van Zweden eindelijk gewonnen na een strafschoppenserie. In de halve finale was gastland Portugal echter de betere, waardoor de finale niet werd bereikt. De finale werd wel bereikt op het WK 2010 in Zuid-Afrika. De eerste zes wedstrijden werden binnen 90 minuten gewonnen. De finale zelf werd echter van Spanje na verlenging verloren met 0-1. Het EK dat daarop volgde eindigde in een deceptie. Hoewel de kwalificatie redelijk vlekkeloos verliep, verloor Nederland op het eindtoernooi alle drie de groepswedstrijden. Na dit EK stapte Bert van Marwijk op en hij werd vervangen door Louis van Gaal. Onder zijn leiding werd op het WK van 2014 de derde plaats bereikt, nadat in de eerste ronde regerend wereldkampioen Spanje met 5-1 en in de wedstrijd om het brons gastland Brazilië met 3-0 verslagen werden.

Prestaties op eindrondes

WK-historie

Jaar	Ronde	GS	W	G	V	DV	DT
1930	Niet deelgenomen
1934	1e ronde	1	0	0	1	2	3
1938	1e ronde	1	0	0	1	0	3
1950	Niet deelgenomen
1954	Niet deelgenomen
1958	Niet gekwalificeerd
1962
1966
1970
1974	Finale	7	5	1	1	15	3
1978	Finale	7	3	2	2	15	10
1982	Niet gekwalificeerd
1986	Niet gekwalificeerd
1990	Achtste finale	4	0	3	1	3	4
1994	Kwartfinale	5	3	0	2	8	6
1998	Vierde	7	3	3	1	13	7
2002	Niet gekwalificeerd
2006	Achtste finale	4	2	1	1	3	2
2010	Finale	7	6	0	1	12	6
2014	Derde	7	5	2	0	15	4
Totaal	10/20	50	27	12	11	86	48

EK-historie

Jaar	Ronde	GS	W	G	V	DV	DT
1960	Niet deelgenomen
1964	Niet gekwalificeerd
1968
1972
1976	Derde	2	1	0	1	4	5
1980	1e ronde	3	1	1	1	4	4
1984	Niet gekwalificeerd
1988	Winnaar	5	4	0	1	8	3
1992	Halve finale	4	2	2	0	6	3
1996	Kwartfinale	4	1	2	1	3	4
2000	Halve finale	5	4	1	0	13	3
2004	Halve finale	5	1	2	2	7	6
2008	Kwartfinale	4	3	0	1	10	4
2012	1e ronde	3	0	0	3	2	5
2016	Niet gekwalificeerd
Totaal	9/14	35	17	8	10	57	37

Olympische Spelen

Jaar	Organiserende stad	Prestatie Nederland	Voor meer informatie
1908	Londen	Derde plaats	Hoofdartikel
1912	Stockholm	Derde plaats	Hoofdartikel
1920	Antwerpen	Derde plaats	Hoofdartikel
1924	Parijs	Vierde plaats	Hoofdartikel
1928	Amsterdam	Eerste ronde	Hoofdartikel
1948	Londen	Eerste ronde	Hoofdartikel
1952	Helsinki	Voorronde	Hoofdartikel
2008*	Peking	Kwartfinale	Hoofdartikel

Enkel de toernooien waar Nederland zich voor wist te kwalificeren zijn weergegeven.
* N.B. In 2008 deed niet het standaard Nederlands elftal mee, maar het Nederlands elftal tot 23, aangevuld met enkele dispensatiespelers.

FIFA-wereldranglijst

Hieronder volgt de positie op de FIFA-wereldranglijst aan het eind van elk kalenderjaar.^[2]

1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
7	6	6	9	22	11	19	8	8	6	4	6	3	7	9	3	3	2	2	8	9	5	14

Spelersrecords

Zie Lijst van records uit de geschiedenis van het Nederlands voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Meeste interlands

	Naam	Positie	Carrière	Interlands	Doelpunten
1	Edwin van der Sar	Keeper	1995 - 2008	130	0
2	Wesley Sneijder	Middenvelder	2003 - heden	120	29
3	Frank de Boer	Verdediger	1990 - 2004	112	13
4	Rafael van der Vaart	Middenvelder	2001 - heden	109	25
5	Giovanni van Bronckhorst	Verdediger	1996 - 2010	106	6
6	Dirk Kuijt	Aanvaller	2004 - 2014	104	24
7	Phillip Cocu	Middenvelder	1996 - 2006	101	10
7	Robin van Persie	Aanvaller	2005 - heden	101	50
9	Arjen Robben	Aanvaller	2003 - heden	88	30
10	Clarence Seedorf	Middenvelder	1994 - 2008	87	11
10	John Heitinga	Verdediger	2004 - heden	87	7

■ Nog actief

Laatst bijgewerkt: 13 november 2015

Meeste doelpunten

	Naam	Carrière	Doelpunten	Interlands	Doelpunt/Interland
1	Robin van Persie	2005 - heden	50	101	0,50
2	Klaas-Jan Huntelaar	2006 - heden	42	76	0,55
3	Patrick Kluivert	1994 - 2004	40	79	0,51
4	Dennis Bergkamp	1990 - 2000	37	79	0,47
5	Faas Wilkes	1946 - 1961	35	38	0,92
5	Ruud van Nistelrooij	1998 - 2011	35	70	0,50
7	Abe Lenstra	1940 - 1959	33	47	0,70
7	Johan Cruijff	1966 - 1977	33	48	0,69
9	Arjen Robben	2003 - heden	30	88	0,34
10	Wesley Sneijder	2003 - heden	29	120	0,24
11	Beb Bakhuys	1928 - 1937	28	23	1,22

■ Nog actief

Laatst bijgewerkt: 13 november 2015

Meeste clean sheets

	Naam	Carrière	De nul gehouden	Interlands	De nul/Interland
1	Edwin van der Sar	1995 - 2008	72	130	0,55
2	Hans van Breukelen	1980 - 1992	34	73	0,47
3	Maarten Stekelenburg	2004 - heden	26	54	0,48
4	Piet Schrijvers	1971 - 1984	20	46	0,43
5	Jan van Beveren	1967 - 1977	16	32	0,50
6	Jan Jongbloed	1962 - 1978	14	24	0,58
6	Ed de Goey	1992 - 1998	14	31	0,45
8	Eddy Pieters Graafland	1957 - 1967	12	47	0,26
9	Jasper Cillessen	2013 - heden	11	25	0,44
10	Michel Vorm	2008 - heden	8	15	0,53
10	Gejus van der Meulen	1924 - 1934	8	54	0,15

■ Nog actief

Laatst bijgewerkt: 13 oktober 2015

Coaches

Zie Lijst van coaches van het Nederlands voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Guus Hiddink werd per 1 augustus 2014 aangesteld als bondscoach als opvolger van Louis van Gaal. Danny Blind en Ruud van Nistelrooij werden assistent-trainer. Hiddink was al eerder bondscoach van 1995 tot en met 1998. Op 29 juni 2015 werd na tien interlands onder zijn leiding de samenwerking tussen Hiddink en de KNVB beëindigd. Twee dagen later werd Blind officieel aangesteld als opvolger van Hiddink; hij tekende een contract tot 1 augustus 2018.

Meeste wedstrijden

	Naam	Periode(s)	Wedstrijden	Gewonnen	Winst %
1	Bob Glendenning	1923, 1925-1940	87	36	41,38
2	Dick Advocaat	1992-1994, 2002-2004	55	31	56,36
3	Rinus Michels	1974, 1984, 1986-1988, 1990-1992	53	30	56,60
4	Marco van Basten	2004-2008	52	35	67,31
4	Bert van Marwijk	2008-2012	52	34	65,38
6	Guus Hiddink	1995-1998, 2014-2015	49	26	53,06
7	Elek Schwartz	1957-1964	49	19	38,78
8	Louis van Gaal	2000-2001, 2012-2014	43	26	60,47
9	Jaap van der Leck	1949-1954	29	5	17,24
10	Jan Zwartkruis	1976-1977, 1977, 1978-1981	28	12	42,86
10	Georg Keßler	1966-1970	28	10	35,71
27	Danny Blind	2015-heden	5	2	40,00

■ Huidige coach

Laatst bijgewerkt: 13 november 2015

Huidige selectie

De volgende 24 spelers zijn door de bondscoach Danny Blind opgeroepen voor de oefeninterlands tegen Wales en Duitsland op 13 en 17 november 2015.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de oefeninterland tegen Wales (3–2) op 13 november 2015

Rugnummer	Naam	Wedstrijden	Doelpunten	Club
Doel
1	Jasper Cillessen	26	0	Ajax
22	Maarten Stekelenburg	54	0	Southampton
23	Jeroen Zoet	2	0	PSV
Verdediging
2	Daryl Janmaat	27	0	Newcastle United
3	Jeffrey Bruma	14	1	PSV
5	Terence Kongolo	3	0	Feyenoord
8	Daley Blind	34	2	Manchester United
12	Kenny Tete	2	0	Ajax
13	Joël Veltman	8	0	Ajax
15	Erik Pieters	18	0	Stoke City
Middenveld
6	Jordy Clasie	13	0	Southampton
10	Wesley Sneijder	120	29	Galatasaray
16	Marko Vejinović	0	0	Feyenoord
17	Georginio Wijnaldum	25	4	Newcastle United
Aanval
7	Quincy Promes	7	0	Spartak Moskou
9	Bas Dost	4	1	Wolfsburg
14	Luuk de Jong	9	1	PSV
19	Klaas-Jan Huntelaar	76	42	Schalke 04
21	Memphis Depay	21	3	Manchester United
	Jürgen Locadia	0	0	PSV

Recent opgeroepen

De volgende spelers zijn het afgelopen jaar opgeroepen voor het elftal en zijn nog beschikbaar, maar zaten niet bij de laatste selectie of zijn afgevallen nadat ze geselecteerd zijn.

Naam	Wed.	Dlpnt.	Huidige club	Laatste oproep
Keepers
Kenneth Vermeer	5	0	Feyenoord	Wales uit, 13 november 2015 (geblesseerd)
Tim Krul	8	0	Newcastle United	Kazachstan uit, 10 oktober 2015
Verdediging
Virgil van Dijk	3	0	Southampton	Duitsland uit, 17 november 2015 (geblesseerd)
Jaïro Riedewald	3	0	Ajax	Wales uit, 13 november 2015 (geblesseerd)
Karim Rekik	1	0	Olympique Marseille	Wales uit, 13 november 2015 (voorselectie)
Gregory van der Wiel	46	0	Paris Saint-Germain	Tsjechië thuis, 13 oktober 2015
Stefan de Vrij	30	3	Lazio	Turkije uit, 6 september 2015
Bruno Martins Indi	31	2	FC Porto	IJsland thuis, 3 september 2015
Jetro Willems	16	0	PSV	Letland uit, 12 juni 2015
Ron Vlaar	32	1	AZ	Letland uit, 12 juni 2015
Middenveld
Riechedly Bazoer	1	0	Ajax	Duitsland uit, 17 november 2015 (geblesseerd)
Davy Klaassen	4	1	Ajax	Wales uit, 13 november 2015 (geblesseerd)
Vurnon Anita	3	0	Newcastle United	Wales uit, 13 november 2015 (voorselectie)
Ibrahim Afellay	51	6	Stoke City	Tsjechië thuis, 13 oktober 2015
Tjaronn Chery	0	0	Queens Park Rangers	Verenigde Staten thuis, 5 juni 2015
Davy Pröpper	1	0	PSV	Verenigde Staten thuis, 5 juni 2015
Nigel de Jong	81	1	AC Milan	Spanje thuis, 31 maart 2015
Leroy Fer	11	1	Queens Park Rangers	Spanje thuis, 31 maart 2015
Jonathan de Guzmán	14	0	Napoli	Spanje thuis, 31 maart 2015
Aanval
Eljero Elia	28	2	Feyenoord	Duitsland uit, 17 november 2015 (geblesseerd)
Arjen Robben	88	30	Bayern München	Wales uit, 13 november 2015
Anwar El Ghazi	2	0	Ajax	Wales uit, 13 november 2015 (voorselectie)
Robin van Persie	101	50	Fenerbahçe	Tsjechië thuis, 13 oktober 2015
Jeremain Lens	31	8	Sunderland	Tsjechië thuis, 13 oktober 2015
Luciano Narsingh	15	3	PSV	Turkije uit, 6 september 2015
Steven Berghuis	0	0	Watford	Letland uit, 12 juni 2015

Staf

Naam	Functie
Technische staf
Danny Blind	Bondscoach
Marco van Basten	Assistent
Ruud van Nistelrooij	Assistent
Arno van Zwam	Keeperstrainer
Medische staf
Luc van Agt	Inspanningsfysioloog
René Wormhoudt	Fysieke trainer
Rene Wormhoudt	Conditie-/Hersteltrainer
Gert-Jan Goudswaard	Fysio- en manueel therapeut
Rob Koster	Masseur
Edwin Goedhart	Manager sportgeneeskunde
Piet Bon	Arts
Rien Heijboer	Orthopeed
Overige staf
Hans Jorritsma	Teammanager
Bas Ticheler	Perschef
Max Reckers	Video-analist
Steijn Spreij	Performance-analist
Arend de Kruijf	Materiaalman
Carlo de Leeuw	Materiaalman
Rob Koster	Materiaalman
Johan Klein Gebbink	Kok
Scouts
Ronald Spelbos	Hoofdscout
Albert Stuivenberg	Scout
Andries Jonker	Scout
Edward Metgod	Scout
Marcel Bout	Scout

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Feest met oranje	1990	26-05-1990	13	8	met De Havenzangers & Ron Brandsteder
Good luck Oranje	1994	04-06-1994	8	10	met André Hazes

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Nederland, die heeft de bal	1980	19-01-1980	2	8	met André van Duin / Nr. 1 in de Single Top 100 / Alarmschijf
't Is weer fijn langs de lijn	1985	31-08-1985	tip2	-	met Harry Slinger / Nr. 27 in de Single Top 100
Wij ♥ Oranje	1988	09-07-1988	3	7	met André Hazes / Nr. 1 in de Single Top 100
Hand in hand achter Oranje	1990	12-05-1990	13	7	met Ron Brandsteder & De Havenzangers / Nr. 9 in de Single Top 100
Ik heb u lief mijn Nederland	1994	21-05-1994	28	8	met André Hazes / Nr. 18 in de Single Top 100
Wij ♥ Oranje	2008	-			met André Hazes / Nr. 14 in de Single Top 100
Wij ♥ Oranje	2010	-			met André Hazes / Nr. 16 in de Single Top 100
Wij ♥ Oranje	2012	-			met André Hazes / Nr. 48 in de Single Top 100

Zie de categorie Netherlands national football team van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Eerste interland Nederlands elftal, website nieuwsdossier.nl (7 december 2006)
↑ [1]

[1] Eerste interland Nederlands elftal, website nieuwsdossier.nl (7 december 2006)

[2] [1]

[1]

[2]

@@ Regel 10: / Regel 10: @@
 | Laagste ranking           = 25e ([[FIFA-wereldranglijst februari 1998|feb 1998]], [[FIFA-wereldranglijst mei 1998|mei 1998]])
 | Bondscoach                = {{NL-VLAG}} [[Danny Blind]]
-| Stadion                   = Wisselend
+| Stadion                   = [[De Kuip (Feyenoord)]]<br />[[Amsterdam ArenA (Ajax)]]
 | Meeste interlands         = [[Edwin van der Sar]] (130)
 | Topscorer                 = [[Robin van Persie]] (50)