Nederlandse Kerk in Londen: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox kerk | naam = Nederlandse Kerk ''Dutch Church'' | afbeelding = The Dutch Church, Austin Friars, London.jpg | onderschrift...'
 
Coördinaten zijn toegevoegd met behulp van AddCoordinates.js
Regel 5: Regel 5:
| onderschrift =
| onderschrift =
| mapname = Londen
| mapname = Londen
| lat_deg =
| lat_deg = 51
| lat_min =
| lat_min = 30
| lat_sec =
| lat_sec = 55.88
| lat_dir =
| lat_dir = N
| lon_deg =
| lon_deg = 0
| lon_min =
| lon_min = 5
| lon_sec =
| lon_sec = 8.2
| lon_dir =
| lon_dir = W
| plaats = Broad Street Ward, Londen
| plaats = Broad Street Ward, Londen
{{EN}}
{{EN}}
Regel 94: Regel 94:
{{Commonscat|Dutch Church, Austin Friars|Nederlandse Kerk, Londen}}
{{Commonscat|Dutch Church, Austin Friars|Nederlandse Kerk, Londen}}
[[Categorie:Kerkgebouw in Londen]]
[[Categorie:Kerkgebouw in Londen]]
{{Coor title dms|51|30|55.88|N|0|5|8.2|W|scale:781_region:GB}}

Versie van 23 apr 2016 13:32

Nederlandse Kerk

Dutch Church

Nederlandse Kerk in Londen
Plaats Broad Street Ward, Londen

Vlag van Engeland Engeland

Denominatie Protestantisme
Coördinaten 51° 31′ NB, 0° 5′ WL
Gebouwd in 1950-1954
Architectuur
Architect(en) Arthur Bailey
Detailkaart
Nederlandse Kerk in Londen (Londen)
Nederlandse Kerk in Londen
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Nederlandse Kerk in Londen (Engels: Dutch Church) is het kerkgebouw van de oudste Nederlandstalige protestantse gemeente ter wereld. De kerk is gelegen aan de Broad Street in het historische hart van de Londen. De kerk staat op de vroegere plaats van een Augustijns klooster (Augustinian friary) uit de 13e eeuw, die in het Engels wordt aangeduid met de samentrekking Austin Friars.

Het kerkgebouw werd bij een Duitse luchtaanval in de Tweede Wereldoorlog verwoest, maar in de jaren 1950-1954 in gewijzigde vorm herbouwd. Tegenwoordig manifesteert de kerk zich niet alleen als plaats van samenkomst voor de eredienst, maar ook als een culturele ontmoetingsplaats voor de Nederlandse gemeenschap in Londen.

Geschiedenis

De kerk in 1820

Op de plaats van de huidige kerk woonde ooit een kloostergemeenschap van de Augustijnen. Deze priorij betrof een stichting uit 1253. Na zijn breuk met Rome liet Hendrik VIII beslag leggen op de katholieke goederen en in het kader hiervan werd ook de priorij in 1538 opgeheven. Na tevergeefse pogingen van de stad om de kerk van de kroon over te nemen, werd het kerkschip in 1550 aan "Duitsers en andere vreemdelingen" overgedragen voor het beoefenen van de eredienst volgens eigen rite. De rest van het gebouw werd gebruikt voor opslag. Het koor, de dwarsschepen en de toren werden in 1600 gesloopt.

Het was een koninklijk handvest van koning Edward VI, die aan de voornamelijk Nederlands- en Franstalige vreemdelingen toestemming gaf om hier een eigen kerkgemeenschap te vestigen. Deze gemeenschap vormde de eerste van de kroon onafhankelijke kerkgemeenschap in Engeland. De in Polen geboren hervormer Johannes a Lasco (Jan Łaski) was hier de superintendent en er waren aanvankelijk vier predikanten werkzaam: twee Nederlandstalige en twee Franstalige. Vanaf de jaren 1580 verhuisden de Franstalige protestanten naar de Sint-Antoniuskapel in de Threadneedle Street.

In 1570 vormden migranten uit de Lage Landen met circa 5.000 zielen de grootste groep vreemdelingen in de stad, die toen ongeveer 100.000 inwoners telde. De helft hiervan waren Nederlanders, die naar Londen kwamen om aan de religieuze vervolgingvan keizer Karel V te ontsnappen. De andere helft waren ambachtslieden die uit economische motieven naar Londen kwamen. Onder hen bevond zich bijvoorbeeld Martin Droeshout, die vooral beroemd werd vanwege zijn in 1623 geschilderde portret van William Shakespeare.

De succesvolle verovering van Engeland door Willem III van Oranje bracht een tweede golf van Nederlandstalige migranten naar Londen. Deze groep bestond uit bankiers, handelaren, architecten, kunstenaars, hovelingen en edelen.

20e eeuw

Gebrandschilderd raam van Max Nauta

Tot de verwoesting van de kerk woonde koningin Wilhelmina na haar vlucht uit Nederland de kerkdiensten net als veel andere Nederlandse vluchtelingen regelmatig bij. Wilhelmina kreeg bij haar aankomst in Londen een psalmboekje, dat ze na de oorlog voorzien van een dankwoord aan de kerk teruggaf.[1]

In de nacht van 15 op 16 oktober 1940 ging de middeleeuwse kerk door Duitse bombardementen op de stad geheel verloren. Een zeldzame boekencollectie, waaronder Nederlandstalige bijbels, atlassen en ecyclopedia, werd zekerheidshalve één dag voor het noodlottige bombardement buiten de stad opgeslagen. De boekencollectie bevindt zich tegenwoordig in de bibliotheek van de kerk. Hieronder bevinden zich een meertalige Bijbel uit 1569-1571 van de drukkerij Plantijn uit Antwerpen en een atlas met alle steden van de Lage Landen van de cartograaf Willem Blaeu uit 1649. De manuscriptencollectie en het originele handvest, waarin koning Edward VI de vreemdelingen toestemming gaf een eigen kerk te stichten, bevinden zich in de London Metropolitan Archives.

De destijds 10-jarige prinses Irene legde op 23 juli 1950 de eerste steen voor de herbouw van de kerk. Het gebouw is een ontwerp van Arthur Bailey en werd voltooid in 1954. In het jaar 2000 vierde de kerk het 450-jarig jubileum.

21e eeuw

Ook nu vinden er wekelijks Nederlandstalige kerkdiensten plaats. Tevens biedt de kerk onderdak aan Nederlandse liefdadigheidsinstellingen, zoals het Koning Willem Fonds. Prinses Beatrix was op 24 april 2015 eregast in de Nederlandse Kerk ter gelegenheid van de viering van het 150-jarig jubileum van het Koning Willem Fonds. Tegelijkertijd werd er bij de kerk een Nederlands Centrum geopend.

In april 2014 maakte dominee Joost Röselaers bekend dat de Nederlandse Kerk ook homohuwelijken inzegent.

Afbeeldingen

Externe link

Zie de categorie Nederlandse Kerk, Londen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.