Titan IV: verschil tussen versies
→Titan IVA: Verleden Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Afbeelding:Titan IV rocket.jpg|thumb|right|200px|Titan IVB tijdens de lancering (USAF)]] |
[[Afbeelding:Titan IV rocket.jpg|thumb|right|200px|Titan IVB tijdens de lancering (USAF)]] |
||
De '''Titan IV''' was een type onbemande draag[[Raket (apparaat)|raket]] dat in gebruik was bij de [[US Air Force]]. Voor de lanceringen werd gebruikgemaakt van de militaire lanceerinrichtingen op [[Cape Canaveral Air Force Station]] in [[Florida (staat)|Florida]] en [[Vandenberg (vliegbasis)|Vandenberg]] in [[Californië]]. De Titan IV werd gebouwd door Lockheed Martin en werd na introductie van de onder het Evolved Expendable Launch Vehicle-programma ontwikkelde goedkopere [[Atlas V]] en [[Delta IV]] raketten overbodig. De laatste vlucht van een Titan IV vond op 19 oktober 2005 plaats. |
De '''Titan IV''' was een type onbemande draag[[Raket (apparaat)|raket]] dat in gebruik was bij de [[US Air Force]]. Voor de lanceringen werd gebruikgemaakt van de militaire lanceerinrichtingen op [[Cape Canaveral Air Force Station]] in [[Florida (staat)|Florida]] en [[Vandenberg (vliegbasis)|Vandenberg]] in [[Californië]]. De Titan IV werd gebouwd door Lockheed Martin en werd na introductie van de onder het [[Evolved Expendable Launch Vehicle-programma]] ontwikkelde goedkopere [[Atlas V]] en [[Delta IV]] raketten overbodig. De laatste vlucht van een Titan IV vond op 19 oktober 2005 plaats. |
||
== Titan IVA == |
== Titan IVA == |
||
Versie van 15 jan 2017 01:17
De Titan IV was een type onbemande draagraket dat in gebruik was bij de US Air Force. Voor de lanceringen werd gebruikgemaakt van de militaire lanceerinrichtingen op Cape Canaveral Air Force Station in Florida en Vandenberg in Californië. De Titan IV werd gebouwd door Lockheed Martin en werd na introductie van de onder het Evolved Expendable Launch Vehicle-programma ontwikkelde goedkopere Atlas V en Delta IV raketten overbodig. De laatste vlucht van een Titan IV vond op 19 oktober 2005 plaats.
Titan IVA
Bij het ontwerpen van de Titan IV is de Titan III als uitgangsmodel genomen, waarbij diverse verbeteringen en uitbreidingen zijn doorgevoerd. De Titan IVA draagraket bestond uit twee vastebrandstofmotoren, één met vloeibare brandstof en een ruimte voor de lading met een diameter van 5 meter. Daarboven konden verschillende modules worden bijgeplaatst zoals de Centaur capsule of de Inertial om de mogelijkheden van de raket uit te breiden. In de standaarduitvoering was de totale lengte 62 m. Op 14 juni 1989 werd de eerste Titan IVA gelanceerd en later zijn de Titan IVA's regelmatig ingezet voor het lanceren van, veelal militaire, kunstmanen. De laatste Titan IVA werd gelanceerd in augustus 1998.
Titan IVB
De Titan IVB is was de laatste en tevens grootste onbemande draagraket in gebruik bij de US Air Force. Voor de aandrijving werd gebruikgemaakt van een vloeibarebrandstofmotor op brandstof Aerozine 50 en oxidator stikstoftetraoxide in onafhankelijke tanks. Tijdens de lancering zorgden twee vastebrandstofmotoren voor aanvullend vermogen. De eerste Titan IVB werd op 23 februari 1997 gelanceerd. Hij is gebaseerd op de Titan III en de Titan IVA.
Missies
Naast het in een baan brengen van een groot aantal militaire satellieten werden de Titan IV's soms ook ingezet voor civiele doeleinden. Op 15 oktober 1997 werd de Cassini-Huygens ruimtesonde gelanceerd met een Titan IVB.
Externe links
