Jafar

Jafar is een gemene tovenaar en de raadsvizier van de sultan van de Disneyfilm Aladdin. Hij neemt het op tegen Aladdin en prinses Jasmine. Hij wil graag zelf trouwen met de prinses zodat hij sultan kan worden van Agrabah.

De trouwe rechterhand van Jafar is de papegaai [jago (Disney)|Iago]] (zoals dat bij Aladdin de aap Abu is en bij Jasmine de tijger Radja).

Samenvatting

Aan het begin van de film Aladdin lokt Jafar, vermomd als oude man, Aladdin naar de Grot der Wonderen waar Aladdin de wonderlamp voor Jafar moet zien te bemachtigen. Het lukt Jafar op dat moment echter niet om de wonderlamp zelf in handen te krijgen. Als Jafar later aan het hof wordt ontmaskerd als een bedrieger en moet vluchten, ziet hij terloops dat Aladdin de wonderlamp in zijn bezit heeft. Even later lukt het Iago om de lamp te stelen.

Uiteindelijk laat Jafar zich door de Geest zelf ook in een geest veranderen. Jafar, die dankzij de wonderlamp al sultan is geworden, wil immers ook niet onderdoen voor de macht van een echte geest. Dit maakt echter deel uit van een nieuwe list van Aladdin: bij een geest hoort standaard ook een lamp. Zodoende is Jafar nu zelf gekluisterd aan een lamp en hij wordt voor 10.000 jaar opgesloten.

In het vervolg, De Wraak van Jafar, probeert de geest Jafar opnieuw de macht te grijpen. Dankzij een nietsvermoedende passant slaagt hij er eerst in om uit de Grot der Wonderen, waarin hij aan het eind van de vorige film was opgesloten, te ontsnappen. Door zich te vermommen als Jasmine slaagt hij er deze keer bijna alsnog in om Aladdin uit de weg te ruimen. Als Aladdin echter Jafars lamp vernietigt, komt hiermee tevens een einde aan Jafars bestaan als geest.

Na de twee tekenfilms werd het figuur van Jafar in de "vaste cast" van themafiguren in onder andere Disneyland toegevoegd.

Achtergrond

Het personage van Jafar is gebaseerd op een historische figuur, namelijk de Abbasadische kalief Jafar ben Yahya, die in de 8e eeuw leefde. Jafar kwam al eerder voor in de Italiaanse animatiefilm La rosa di Bagdad uit 1949.