Et pour les Flamands la même chose: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k aanpassing aan nieuwe titel
Hooiwind (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Pour les Flamands la même chose''' ([[Nederlands]]: ''En voor de Vlamingen hetzelfde'') is in [[Vlaanderen]] een bekende zinsnede, waarmee de weigerachtige houding van [[Franse Gemeenschap|Franstalige Belgen]] wordt aangeduid om de Nederlandse taal te gebruiken. De zinsnede gaat terug tot de [[Eerste Wereldoorlog]], toen Belgische officieren hun bevelen aan soldaten in het [[Frans]] gaven, ook wanneer de soldaten die taal niet machtig waren. Dit leidde tot het ontstaan van de [[Frontbeweging]].
'''''Et pour les Flamands la même chose''''' ([[Frans]] voor "''en voor de Vlamingen hetzelfde''") is in [[Vlaanderen]] een bekende zinsnede waarmee de weigerachtige houding van [[Franse Gemeenschap|Franstalige Belgen]] wordt aangeduid om de Nederlandse taal te gebruiken. De zinsnede gaat terug tot de [[Eerste Wereldoorlog]], toen Belgische officieren hun bevelen aan soldaten in het [[Frans]] gaven, ook wanneer de soldaten die taal niet machtig waren. Zoals wordt verteld, voegden ze dit zinnetje toe aan hun Franse orders, eerder dan deze in het Nederlands te herhalen. Dit leidde tot het ontstaan van de [[Frontbeweging]].


In [[1994]] is in [[Gent]] een tentoonstelling gehouden onder de titel ''Pour les Flamands la même chose. Hoe de taalgrens ook een sociale grens was'', waarbij ook een boek onder dezelfde titel verscheen.
In [[1994]] is in [[Gent]] een tentoonstelling gehouden onder de titel ''Pour les Flamands la même chose. Hoe de taalgrens ook een sociale grens was'', waarbij ook een boek onder dezelfde titel verscheen.

Versie van 24 mrt 2017 12:10

Et pour les Flamands la même chose (Frans voor "en voor de Vlamingen hetzelfde") is in Vlaanderen een bekende zinsnede waarmee de weigerachtige houding van Franstalige Belgen wordt aangeduid om de Nederlandse taal te gebruiken. De zinsnede gaat terug tot de Eerste Wereldoorlog, toen Belgische officieren hun bevelen aan soldaten in het Frans gaven, ook wanneer de soldaten die taal niet machtig waren. Zoals wordt verteld, voegden ze dit zinnetje toe aan hun Franse orders, eerder dan deze in het Nederlands te herhalen. Dit leidde tot het ontstaan van de Frontbeweging.

In 1994 is in Gent een tentoonstelling gehouden onder de titel Pour les Flamands la même chose. Hoe de taalgrens ook een sociale grens was, waarbij ook een boek onder dezelfde titel verscheen.