Brunhilde: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
Brunhilde steunde haar gemaal, Sigebert I, fanatiek tegen [[Chilperik I]], diens broer, de koning van [[Neustrië]]. Ze zou vooral een diepe animositeit hebben gevoeld tegen Chilperiks vrouw [[Fredegonde]], een voormalige bediende. Fredegonde zou namelijk Brunhildes zus, [[Galswintha]], hebben laten vermoorden. Eenmaal weduwe sloot ze een overeenkomst met haar schoonbroer [[Gontram van Bourgondië]], in het [[Verdrag van Andelot]], waarmee ze de rivaliteit tussen Austrasië en Bourgondië beëindigde. |
Brunhilde steunde haar gemaal, Sigebert I, fanatiek tegen [[Chilperik I]], diens broer, de koning van [[Neustrië]]. Ze zou vooral een diepe animositeit hebben gevoeld tegen Chilperiks vrouw [[Fredegonde]], een voormalige bediende. Fredegonde zou namelijk Brunhildes zus, [[Galswintha]], hebben laten vermoorden. Eenmaal weduwe sloot ze een overeenkomst met haar schoonbroer [[Gontram van Bourgondië]], in het [[Verdrag van Andelot]], waarmee ze de rivaliteit tussen Austrasië en Bourgondië beëindigde. |
||
Toen Brunhilde zich ongeliefd maakte bij de edelen van Austrasië zoals de latere hofmeier [[Pepijn van Landen]] en [[Arnulf van Metz]], en [[Chlotharius II]] zijn vader Chilperik als koning van Neustrië opvolgde werd ze gevangengenomen. Men onderwierp haar aan vreselijke folteringen, waarna ze achter een wild paard werd gebonden en vervolgens in stukken werd getrokken. Zij ligt begraven in [[Autun]] (in het Franse departement [[Saône et Loire]]). |
Toen Brunhilde zich met haar [[centralisatie]]beleid ongeliefd maakte bij de edelen van Austrasië zoals de latere hofmeier [[Pepijn van Landen]] en [[Arnulf van Metz]], en [[Chlotharius II]] zijn vader Chilperik als koning van Neustrië opvolgde werd ze gevangengenomen. Men onderwierp haar aan vreselijke folteringen, waarna ze achter een wild paard werd gebonden en vervolgens in stukken werd getrokken. Zij ligt begraven in [[Autun]] (in het Franse departement [[Saône et Loire]]). |
||
Volgens een van de volksverhalen is de grote [[menhir]] van [[Hollain]] daar geplaatst, waar Brunhilde werd teruggevonden. Hij wordt daarom ook wel de ''[[Brunhildesteen]]'' ("Pierre de Brunehaut") genoemd. In Bavay wordt haar veronderstelde wegenbouwkundige activiteit sinds [[1872]] herdacht met een monumentje, dat als door een wonder ongeschonden een [[bombardement]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] heeft doorstaan. |
Volgens een van de volksverhalen is de grote [[menhir]] van [[Hollain]] daar geplaatst, waar Brunhilde werd teruggevonden. Hij wordt daarom ook wel de ''[[Brunhildesteen]]'' ("Pierre de Brunehaut") genoemd. In Bavay wordt haar veronderstelde wegenbouwkundige activiteit sinds [[1872]] herdacht met een monumentje, dat als door een wonder ongeschonden een [[bombardement]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] heeft doorstaan. |
||
Versie van 2 dec 2017 16:31
Brunhilde of Brunichilde (534-613) was de dochter van Athanagild, koning der Visigoten. Zij huwde Sigebert I, de koning van Austrasië en trad op als regentes voor zowel haar zoon als haar kleinzoon. Deze energieke bestuurder werd het onderwerp van tal van legenden (vermoedelijk ook het Nibelungenlied) en werd zo gekoppeld aan de aanleg en het onderhoud van de heerwegen, vandaar de naar haar vernoemde Chaussée Brunehaut.
Brunhilde steunde haar gemaal, Sigebert I, fanatiek tegen Chilperik I, diens broer, de koning van Neustrië. Ze zou vooral een diepe animositeit hebben gevoeld tegen Chilperiks vrouw Fredegonde, een voormalige bediende. Fredegonde zou namelijk Brunhildes zus, Galswintha, hebben laten vermoorden. Eenmaal weduwe sloot ze een overeenkomst met haar schoonbroer Gontram van Bourgondië, in het Verdrag van Andelot, waarmee ze de rivaliteit tussen Austrasië en Bourgondië beëindigde.
Toen Brunhilde zich met haar centralisatiebeleid ongeliefd maakte bij de edelen van Austrasië zoals de latere hofmeier Pepijn van Landen en Arnulf van Metz, en Chlotharius II zijn vader Chilperik als koning van Neustrië opvolgde werd ze gevangengenomen. Men onderwierp haar aan vreselijke folteringen, waarna ze achter een wild paard werd gebonden en vervolgens in stukken werd getrokken. Zij ligt begraven in Autun (in het Franse departement Saône et Loire).
Volgens een van de volksverhalen is de grote menhir van Hollain daar geplaatst, waar Brunhilde werd teruggevonden. Hij wordt daarom ook wel de Brunhildesteen ("Pierre de Brunehaut") genoemd. In Bavay wordt haar veronderstelde wegenbouwkundige activiteit sinds 1872 herdacht met een monumentje, dat als door een wonder ongeschonden een bombardement tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft doorstaan.