Lammergier: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door Ejhoekstra (Overleg) hersteld tot de laatste versie door George W. Taylor
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{Taxobox vogel
{{Taxobox vogel
| status = NT
| status = NT
| statusbron = 2015
| statusbron = 2017
| rl-id = 22695174
| rl-id = 22695174
| afbeelding = Bartgeier Gypaetus barbatus front Richard Bartz.jpg
| afbeelding = Bartgeier Gypaetus barbatus front Richard Bartz.jpg

Versie van 6 dec 2017 21:58

Lammergier
IUCN-status: Gevoelig[1] (2017)
Lammergier
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Accipitriformes
Familie:Accipitridae (Havikachtigen)
Geslacht:Gypaetus
Soort
Gypaetus barbatus
(Linnaeus, 1758)
Voorkomen lammergier
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lammergier op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De lammergier (Gypaetus barbatus) of baardgier is een vogel uit de familie van havikachtigen (Accipitridae).

Leefwijze

Uit de moderne biologie is bekend dat de lammergier zich voor 80% met botten van kadavers voedt. Door de grote snavelopening kan hij botten tot 18 cm groot in een keer doorslikken. Grotere botten neemt hij mee in de lucht en laat ze op rotsen kapotvallen. Botten bevatten naast kalk veel eiwit en het merg is eveneens voedzaam. Deze vogel kan door gebruik te maken van thermiek urenlang in de lucht rond cirkelen zonder een enkele vleugelslag.

Kenmerken

De lammergier heeft eigenlijk een witte borst, maar hij heeft de gewoonte deze met rode klei te bestrijken. De witte kop en lange staart zijn een goed kenmerk. De lengte is 100 tot 115 cm en de spanwijdte 2,50 tot 2,82 meter. Deze vogel heeft een gewicht van 4,5 tot 7,1 kilogram.[2]

Ondersoorten

De soort telt drie ondersoorten:

  • G. b. aureus: van zuidelijk Europa tot noordoostelijk China, door de Himalaya tot Nepal en westelijk Pakistan.
  • G. b. barbatus: noordwestelijk Afrika.
  • G. b. meridionalis: zuidwestelijk Arabië, noordoostelijk, oostelijk en zuidelijk Afrika.

Status

De naam "lammergier" stamt uit de tijd, dat men dacht dat de vogel op lammeren en zelfs kinderen joeg. In Europa is dat een van de redenen geweest dat het dier halverwege de 20ste eeuw vrijwel is uitgestorven; lange tijd werd er jacht op gemaakt.

In de 21ste eeuw zijn er, ondanks allerlei beschermingsmaatregelen, een aantal bedreigingen die de soort kwetsbaar maken, zoals het uitleggen van vergiftigd aas (om roofdieren in het algemeen te bestrijden), aantasting van het leefgebied waaronder ook de plaatsing van windturbines en elektriciteitsmasten, het verstoren van broedende vogels en een verslechterd voedselaanbod door veranderingen in de manier waarop vee gehouden wordt (van extensief naar intensief). De grootte van de wereldpopulatie werd in 2004 ruwweg geschat op 1300 tot 6700 volwassen vogels. De lammergier gaat in aantal achteruit. Om deze redenen staat deze gier sinds 2015 als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Verspreiding

Restanten van de oorspronkelijke populatie lammergieren leven op Corsica, Kreta en in de Pyreneeën.

De lammergier is geen vaste gast in Nederland en België. Af en toe worden wel zwervers van herintroductieprojecten waargenomen.[3][4] Voor de aanwezigheid van wilde lammergieren in Nederland bestaan geen voldoende gedocumenteerde waarnemingen.[5]

Herintroducties

In de Alpen werden de laatste vogels ongeveer honderd jaar geleden uitgeroeid. In de zeventiger jaren van de twintigste eeuw is er een grootschalig herintroductieproject gestart. In 1986 werden in het Oostenrijkse nationale park Hohe Tauern broedparen uitgezet. In Zwitserland zijn onder andere nabij Engadin en sinds 2010 in het Calfeisental, Vättis, aan de noordzijde van de Alpen, broedparen uitgezet. In Engadin was het project succesvol en broeden de lammergieren opnieuw in de vrije natuur. In Frankrijk zijn op verschillende plekken vogels uitgezet, zowel in de Alpen als in het Centraal Massief. In het Parc national de la Vanoise (Grajische Alpen) is sinds 1997 een levensvatbare populatie. Ook in Italië zijn vogels uitgezet. Tot 2005 waren in totaal 137 broedparen uitgezet in de Alpen.

Ook in Spanje (onder andere in de Pyreneeën) zijn gieren uitgezet en vanuit Spanje hebben ze ook Portugal bereikt.

Afbeeldingen