Mika Myllylä: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) links aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v1.5.4)
k Robot: automatisch tekst vervangen (-top tien klassering +toptienklassering)
Regel 26: Regel 26:


== Carrière ==
== Carrière ==
Bij zijn wereldbekerdebuut in december 1991 in Silver Star scoorde Myllylä direct zijn eerste wereldbekerpunten. Een jaar na zijn debuut behaalde hij in [[Ramsau am Dachstein|Ramsau]] zijn eerste top tien klassering. In januari 1994 stond Myllylä in [[Kavgolovo]] voor het eerst in zijn carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd, zijn eerste wereldbekerzege boekte de Fin in december 1996 in [[Davos]].
Bij zijn wereldbekerdebuut in december 1991 in Silver Star scoorde Myllylä direct zijn eerste wereldbekerpunten. Een jaar na zijn debuut behaalde hij in [[Ramsau am Dachstein|Ramsau]] zijn eerste toptienklassering. In januari 1994 stond Myllylä in [[Kavgolovo]] voor het eerst in zijn carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd, zijn eerste wereldbekerzege boekte de Fin in december 1996 in [[Davos]].


Myllylä nam in zijn carrière vijf maal deel aan de [[wereldkampioenschappen langlaufen]], waarbij hij in totaal vier wereldtitels behaalde. Op de [[wereldkampioenschappen langlaufen 1997]] in [[Trondheim]] werd de Fin wereldkampioen op de 50 kilometer klassiek. Twee jaar later in Ramsau voegde hij daar wereldtitels aan toe op de 10 kilometer klassiek, de 30 kilometer vrije stijl en prolongeerde hij zijn wereldtitel op de 50 kilometer klassiek. Myllylä nam deel aan de [[wereldkampioenschappen langlaufen 2001]], maar zijn resultaten werden geschrapt in verband met dopinggebruik.<ref>{{en}} [http://www.sportsci.org/jour/0101/ss.htm Doping Disaster for Finnish Ski Team: a Turning Point for Drug Testing?] sportsci.org</ref> Hij kreeg een schorsing van twee jaar opgelegd. Hij maakte hierna geen comeback, maar ging werken in een makelaarskantoor.
Myllylä nam in zijn carrière vijf maal deel aan de [[wereldkampioenschappen langlaufen]], waarbij hij in totaal vier wereldtitels behaalde. Op de [[wereldkampioenschappen langlaufen 1997]] in [[Trondheim]] werd de Fin wereldkampioen op de 50 kilometer klassiek. Twee jaar later in Ramsau voegde hij daar wereldtitels aan toe op de 10 kilometer klassiek, de 30 kilometer vrije stijl en prolongeerde hij zijn wereldtitel op de 50 kilometer klassiek. Myllylä nam deel aan de [[wereldkampioenschappen langlaufen 2001]], maar zijn resultaten werden geschrapt in verband met dopinggebruik.<ref>{{en}} [http://www.sportsci.org/jour/0101/ss.htm Doping Disaster for Finnish Ski Team: a Turning Point for Drug Testing?] sportsci.org</ref> Hij kreeg een schorsing van twee jaar opgelegd. Hij maakte hierna geen comeback, maar ging werken in een makelaarskantoor.

Versie van 14 dec 2017 11:38

Mika Myllylä
Mika Myllylä
Persoonlijke informatie
Volledige naam Mika Kristian Myllylä
Geboortedatum 12 september 1969
Geboorteplaats Haapajärvi
Overlijdensdatum 5 juli 2011
Overlijdensplaats Kokkola
Nationaliteit Vlag van Finland Finland
Sportieve informatie
Discipline Langlaufen
Olympische Spelen 1992, 1994 en 1998
Debuut 1991
Carrière-einde 2001
Portaal  Portaalicoon   Sport

Mika Kristian Myllylä (Haapajärvi, 12 september 1969Kokkola, 5 juli 2011) was een Finse langlaufer. Hij vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Winterspelen 1992 in Albertville, op de Olympische Winterspelen 1994 in Lillehammer en op de Olympische Winterspelen 1998 in Nagano.

Carrière

Bij zijn wereldbekerdebuut in december 1991 in Silver Star scoorde Myllylä direct zijn eerste wereldbekerpunten. Een jaar na zijn debuut behaalde hij in Ramsau zijn eerste toptienklassering. In januari 1994 stond Myllylä in Kavgolovo voor het eerst in zijn carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd, zijn eerste wereldbekerzege boekte de Fin in december 1996 in Davos.

Myllylä nam in zijn carrière vijf maal deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen, waarbij hij in totaal vier wereldtitels behaalde. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 1997 in Trondheim werd de Fin wereldkampioen op de 50 kilometer klassiek. Twee jaar later in Ramsau voegde hij daar wereldtitels aan toe op de 10 kilometer klassiek, de 30 kilometer vrije stijl en prolongeerde hij zijn wereldtitel op de 50 kilometer klassiek. Myllylä nam deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2001, maar zijn resultaten werden geschrapt in verband met dopinggebruik.[1] Hij kreeg een schorsing van twee jaar opgelegd. Hij maakte hierna geen comeback, maar ging werken in een makelaarskantoor.

In zijn carrière nam de Fin drie keer deel aan de Olympische Winterspelen. Bij zijn eerste deelname, in 1992 in Albertville, wist hij niet in de prijzen te vallen. Twee jaar later sleepte hij in Lillehammer zilver op de 50 kilometer klassiek en brons op de 30 kilometer vrije stijl in de wacht, op de 4x10 kilometer estafette legde hij samen met Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen en Jari Isometsä beslag op de bronzen medaille. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1998 in Nagano veroverde hij de gouden medaille op de 30 kilometer klassiek en de bronzen medaille op de 10 kilometer klassiek. Samen met Harri Kirvesniemi, Sami Repo en Jari Isometsä behaalde hij, net als vier jaar eerder, brons op de 4x10 kilometer estafette.

Op 5 juli 2011 werd Myllylä dood aangetroffen in zijn huis. Politieonderzoek toonde aan dat het ging om een ongeluk.[2][3][4]

Resultaten

Olympische Winterspelen

Jaar Plaats Resultaten
1992 Vlag van Frankrijk Albertville 14e 10 km (klassieke stijl)
20e 25 km achtervolging
34e 30 km (klassieke stijl)
1994 Vlag van Noorwegen Lillehammer Zilver 50 km (klassieke stijl)
Brons 30 km (vrije stijl)
4e 25 km achtervolging
6e 10 km (klassieke stijl)
Brons 4x10 km (klassieke stijl)
1998 Vlag van Japan Nagano Goud 30 km (klassieke stijl)
Brons 10 km (klassieke stijl)
6e 25 km achtervolging
Brons 4x10 km estafette

Wereldkampioenschappen

Jaar Plaats Resultaten
1993 Vlag van Zweden Falun 17e 10 km (klassieke stijl)
18e 25 km achtervolging
23e 30 km (klassieke stijl)
4e 4x10 km estafette
1995 Vlag van Canada Thunder Bay Brons 10 km (klassieke stijl)
4e 25 km achtervolging
4e 30 km (klassieke stijl)
1997 Vlag van Noorwegen Trondheim Goud 50 km (klassieke stijl)
Zilver 25 km achtervolging
Brons 10 km (klassieke stijl)
10e 30 km (vrije stijl)
Zilver 4x10 km estafette
1999 Vlag van Oostenrijk Ramsau Goud 10 km (klassieke stijl)
Goud 30 km (vrije stijl)
Goud 50 km (klassieke stijl)
Zilver 25 km achtervolging
5e 4x10 km estafette

Wereldbeker

Eindklasseringen

Seizoen Algm
1991/1992 32e
1992/1993 34e
1993/1994 4e
1994/1995 8e
1995/1996 14e
1996/1997 Zilver
1997/1998 7e
1998/1999 Brons
1999/2000 39e
2000/2001 33e

Wereldbekerzeges

Datum Plaats Onderdeel
7 december 1996 Vlag van Zwitserland Davos 10 km (klassieke stijl)
4 januari 1997 Vlag van Rusland Kavgolovo 30 km (vrije stijl)
3 januari 1998 Vlag van Rusland Kavgolovo 30 km (vrije stijl)
14 februari 1999 Vlag van Oostenrijk Seefeld 10 km (vrije stijl)
2 februari 2000 Vlag van Noorwegen Trondheim 10 km (vrije stijl)
20 december 2000 Vlag van Zwitserland Davos 30 km (klassieke stijl)}

Externe links