Sjoukje Dijkstra: verschil tussen versies

Sjoukje Dijkstra
	Sjoukje Dijkstra
Algemene informatie
Volledige naam	Sjoukje Rosalinde Dijkstra
Geboren	28 januari 1942; Akkrum
Nationaliteit	Nederlandse
Beroep	kunstrijdster
Bekend van	winnen medaille Olympische Winterspelen Innsbruck

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 14 feb 2018 18:24

Sjoukje Rosalinde Dijkstra (Akkrum, 28 januari 1942) is een voormalig Nederlands kunstrijdster op de schaats. Dijkstra behoorde in de jaren zestig van de 20e eeuw tot de wereldtop. Zij werd in 1962, 1963 en 1964 wereldkampioen en vanaf 1960 vijfmaal op rij Europees kampioen. In 1960 won zij bij de Olympische Winterspelen in Squaw Valley de zilveren medaille, en vier jaar later bij de spelen in Innsbruck het goud.

Biografie

Sjoukje DIjkstra werd in Akkrum geboren maar groeide in Amstelveen op. Dijkstra kreeg haar talent van huis mee: haar vader had als hardrijder op de schaats al aan de Spelen van 1936 meegedaan. Toen zij negen jaar was, ging ze met de tienjarige Joan Haanappel en Annie Verlee met een vrachtvliegtuig zes weken naar Londen om te trainen bij Arnold Gerschwiler uit Zwitserland.

Zij maakte haar debuut als 14-jarige bij de Winterspelen van 1956 in Cortina d'Ampezzo. Tijdens haar carrière moest zij het aanvankelijk afleggen tegen Joan Haanappel, maar uiteindelijk bleek zij een klasse apart. Zij werd in 1962, 1963 en 1964 wereldkampioen en vanaf 1960 vijfmaal op rij Europees kampioen. Het bekendst werd Dijkstra door haar successen bij de Olympische Winterspelen. In 1960 won zij bij de Olympische Winterspelen in Squaw Valley de zilveren medaille, en vier jaar later bij de spelen in Innsbruck het goud. Daarmee is zij de eerste Nederlander die een gouden medaille won bij de Winterspelen; ter ere hiervan werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ook werd zij benoemd tot erelid van de KNSB.

Dijkstra bleef lang de enige Nederlandse sporter die op de Winterspelen een gouden medaille wist te winnen op een ander onderdeel dan het langebaanschaatsen, totdat bij de Olympische Spelen in Vancouver in 2010 Nicolien Sauerbreij een gouden medaille won op het onderdeel snowboarden (parallelreuzenslalom).

Leven na de topsport

Na het behalen van het olympisch goud verliet Dijkstra de amateursport en stapte over naar de ijsrevue Holiday on Ice, waaraan zij van 1964 tot 1972 verbonden was. Met haar man, de dresseur Karl Kossmayer, kreeg zij twee dochters, Rosalie en Katja. Beide dochters begonnen aanvankelijk met kunstrijden, maar stopten daarmee ten faveure van een carrière in het circus. In 1985 werd Dijkstra adviseur van de sectie kunstrijden van de KNSB.

Zij werd zes keer gekozen tot Sportvrouw van het jaar en bij de eeuwwisseling werd zij uitgeroepen tot Nederlands beste kunstrijdster van de 20e eeuw.Op 9 december 2005 kreeg Dijkstra uit handen van de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn samen met judoka Anton Geesink, roeier Nico Rienks en schaatser Ard Schenk de eerste Fanny Blankers-Koen Trofee uitgereikt.

Belangrijke resultaten

Resultaten	1954	1955	1956	1957	1958	1959	1960	1961	1962	1963	1964
Olympische Spelen			12e				2				1
Wereldkampioenschap		21e	16e	12e	16e	3	2		1	1	1
Europees kampioenschap	19e		7e		6e	2	1	1	1	1	1
Nationaal kampioenschap	3	2	2	2	2	1	1	1	1	1	1

Arriva in Noord Nederland heeft een trein naar haar vernoemd Treinstel 10229.

Zie de categorie Sjoukje Dijkstra van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 19: / Regel 19: @@
 | portaal        =
 }}
-'''Sjoukje Rosalinde Dijkstra''' ([[Akkrum]], [[28 januari]] [[1942]]) is een voormalig [[Nederland]]s [[Kunstschaatsen|kunstrijdster]] op de schaats. Ze werd in Akkrum geboren maar groeide in [[Amstelveen]] op.
+'''Sjoukje Rosalinde Dijkstra''' ([[Akkrum]], [[28 januari]] [[1942]]) is een voormalig [[Nederland]]s [[Kunstschaatsen|kunstrijdster]] op de schaats. Dijkstra behoorde in de [[1960-1969|jaren zestig]] van de [[20e eeuw]] tot de wereldtop. Zij werd in [[Medaillewinnaars WK Kunstschaatsen vrouwen|1962, 1963 en 1964]] wereldkampioen en vanaf 1960 vijfmaal op rij [[Medaillewinnaars EK Kunstschaatsen vrouwen|Europees kampioen]]. In [[1960]] won zij bij de [[Olympische Winterspelen 1960|Olympische Winterspelen]] in [[Squaw Valley (Placer County)|Squaw Valley]] de zilveren medaille, en vier jaar later bij de [[Olympische Winterspelen 1964|spelen]] in [[Innsbruck]] het goud.
+== Biografie ==
-Toen Sjoukje negen jaar was, ging ze met de tienjarige [[Joan Haanappel]] en [[Annie Verlee]] met een vrachtvliegtuig zes weken naar Londen om te trainen bij [[Arnold Gerschwiler]] uit Zwitserland.
+Sjoukje DIjkstra werd in Akkrum geboren maar groeide in [[Amstelveen]] op. Dijkstra kreeg haar talent van huis mee: [[Lou Dijkstra|haar vader]] had als hardrijder op de schaats al aan de Spelen van [[1936]] meegedaan. Toen zij negen jaar was, ging ze met de tienjarige [[Joan Haanappel]] en [[Annie Verlee]] met een vrachtvliegtuig zes weken naar Londen om te trainen bij [[Arnold Gerschwiler]] uit Zwitserland.
+Zij maakte haar debuut als 14-jarige bij de [[Olympische Winterspelen 1956|Winterspelen van 1956]] in [[Cortina d'Ampezzo]]. Tijdens haar carrière moest zij het aanvankelijk afleggen tegen Joan Haanappel, maar uiteindelijk bleek zij een klasse apart. Zij werd in [[Medaillewinnaars WK Kunstschaatsen vrouwen|1962, 1963 en 1964]] wereldkampioen en vanaf 1960 vijfmaal op rij [[Medaillewinnaars EK Kunstschaatsen vrouwen|Europees kampioen]]. Het bekendst werd Dijkstra door haar successen bij de [[Olympische Winterspelen]].  In [[1960]] won zij bij de [[Olympische Winterspelen 1960|Olympische Winterspelen]] in [[Squaw Valley (Placer County)|Squaw Valley]] de zilveren medaille, en vier jaar later bij de [[Olympische Winterspelen 1964|spelen]] in [[Innsbruck]] het goud.  Daarmee is zij de eerste Nederlander die een gouden medaille won bij de Winterspelen; ter ere hiervan werd zij benoemd tot Ridder in de [[Orde van Oranje-Nassau]]. Ook werd zij benoemd tot erelid van de [[Koninklijke Nederlandsche Schaatsenrijders Bond|KNSB]].
-Dijkstra behoorde in de [[1960-1969|jaren zestig]] van de [[20e eeuw]] tot de wereldtop. Zij werd driemaal wereldkampioen, in [[Medaillewinnaars WK Kunstschaatsen vrouwen|1962, 1963 en 1964]], en vanaf 1960 vijfmaal op rij [[Medaillewinnaars EK Kunstschaatsen vrouwen|Europees kampioen]].
-Het bekendst werd Dijkstra door haar successen bij de [[Olympische Winterspelen]]. Zij maakte haar debuut als 14-jarige bij de [[Olympische Winterspelen 1956|Winterspelen van 1956]] in [[Cortina d'Ampezzo]]. In [[1960]] won zij in [[Squaw Valley (Placer County)|Squaw Valley]] de zilveren medaille, en vier jaar later won zij in [[Innsbruck]] het goud. Daarmee is zij de eerste Nederlander die een gouden medaille won bij de Winterspelen, ter ere waarvan zij werd benoemd tot Ridder in de [[Orde van Oranje-Nassau]]. Ook werd zij benoemd tot erelid van de [[Koninklijke Nederlandsche Schaatsenrijders Bond|KNSB]]. Dijkstra bleef lang de enige Nederlandse sporter die op de Winterspelen een gouden medaille wist te winnen op een ander onderdeel dan het langebaanschaatsen, totdat bij de Olympische Spelen in [[Vancouver]] in [[2010]] [[Nicolien Sauerbreij]] een gouden medaille won op het onderdeel [[snowboarden]] (parallelreuzenslalom).
+Dijkstra bleef lang de enige Nederlandse sporter die op de Winterspelen een gouden medaille wist te winnen op een ander onderdeel dan het [[langebaanschaatsen]], totdat bij de Olympische Spelen in [[Vancouver]] in [[2010]] [[Nicolien Sauerbreij]] een gouden medaille won op het onderdeel [[snowboarden]] (parallelreuzenslalom).
+== Leven na de topsport ==
-Dijkstra kreeg haar talent van huis mee: [[Lou Dijkstra|haar vader]] had als hardrijder op de schaats al aan de Spelen van [[1936]] meegedaan. Tijdens haar carrière moest zij het aanvankelijk afleggen tegen landgenote [[Joan Haanappel]], maar uiteindelijk bleek zij een klasse apart. Zij werd zes keer gekozen tot [[Sportvrouw van het jaar (Nederland)|Sportvrouw van het jaar]] en bij de eeuwwisseling werd zij uitgeroepen tot Nederlands beste kunstrijdster van de 20e eeuw.
+Na het behalen van het olympisch goud verliet Dijkstra de amateursport en stapte over naar de ijsrevue ''[[Holiday on Ice]]'', waaraan zij van 1964 tot 1972 verbonden was. Met haar man, de dresseur Karl Kossmayer, kreeg zij twee dochters, Rosalie en Katja. Beide dochters begonnen aanvankelijk met kunstrijden, maar stopten daarmee ten faveure van een carrière in het circus. In 1985 werd Dijkstra adviseur van de sectie kunstrijden van de KNSB.
+Zij werd zes keer gekozen tot [[Sportvrouw van het jaar (Nederland)|Sportvrouw van het jaar]] en bij de eeuwwisseling werd zij uitgeroepen tot Nederlands beste kunstrijdster van de 20e eeuw.Op [[9 december]] [[2005]] kreeg Dijkstra uit handen van de voorzitter van [[NOC*NSF]] [[Erica Terpstra]] in de [[Oval Lingotto]] te [[Turijn (stad)|Turijn]] samen met judoka [[Anton Geesink]], roeier [[Nico Rienks]] en schaatser [[Ard Schenk]] de eerste [[Fanny Blankers-Koen Trofee]] uitgereikt.
-Na het behalen van het olympisch goud verliet Dijkstra de amateursport en stapte over naar de ijsrevue ''Holiday on Ice'', waar zij van 1964 tot 1972 aan verbonden was. Met haar man, de dresseur Karl Kossmayer, kreeg zij twee dochters, Rosalie en Katja. Beide dochters begonnen aanvankelijk met kunstrijden, maar stopten daarmee ten faveure van een carrière in het circus. In 1985 werd Dijkstra adviseur van de sectie kunstrijden van de KNSB.
-Op [[9 december]] [[2005]] kreeg Dijkstra uit handen van de voorzitter van [[NOC*NSF]] [[Erica Terpstra]] in de [[Oval Lingotto]] te [[Turijn (stad)|Turijn]] samen met judoka [[Anton Geesink]], roeier [[Nico Rienks]] en schaatser [[Ard Schenk]] de eerste [[Fanny Blankers-Koen Trofee]] uitgereikt.
 ==Belangrijke resultaten==