Slag bij Sprimont: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10: Regel 10:
| combatant1={{FR-VLAG}} [[Eerste Franse Republiek|Franse Republiek]]
| combatant1={{FR-VLAG}} [[Eerste Franse Republiek|Franse Republiek]]
| combatant2=[[Bestand:Flag of the Habsburg Monarchy.svg|rand|24px]] [[Habsburgse Monarchie|Oostenrijk]]
| combatant2=[[Bestand:Flag of the Habsburg Monarchy.svg|rand|24px]] [[Habsburgse Monarchie|Oostenrijk]]
| commander1=[[Jean-Baptiste Jourdan]]<br>François Marceau<br>Honoré Haquin
| commander1=[[Jean-Baptiste Jourdan]]<br>Barthélemy Schérer<br>François Marceau<br>Honoré Haquin
| commander2=[[François Sébastien de Croix de Clerfayt|Clerfayt]]
| commander2=[[François Sébastien de Croix de Clerfayt|François de Croix de Clerfayt]]<br>Maximilien de Baillet-Latour
| strength1=
| strength1=
| strength2=
| strength2=

Versie van 23 feb 2018 22:23

Slag bij Sprimont
Onderdeel van de Eerste Coalitieoorlog
Franse veldtocht in de Nederlanden
Monument van de slag bij Sprimont op de top van La Redoute.
Datum 17–18 september 1794
Locatie Sprimont, prinsbisdom Luik
Resultaat Franse overwinning
Strijdende partijen
Vlag van Frankrijk Franse Republiek Oostenrijk
Leiders en commandanten
Jean-Baptiste Jourdan
Barthélemy Schérer
François Marceau
Honoré Haquin
François de Croix de Clerfayt
Maximilien de Baillet-Latour

De slag bij Sprimont of de slag om de Ourthe was een veldslag tijdens de Eerste Coalitieoorlog tussen Oostenrijk en Frankrijk op 17 en 18 september 1794 in de omgeving van Sprimont die door de Fransen werd gewonnen.

Aanloop

Na de nederlaag bij de slag bij Fleurus op 26 juni 1794, waren de Oostenrijkers in het defensief. Jean-Baptiste Jourdan rukte op met het Franse Samber en Maasleger, op 11 juli werd Brussel ingenomen en op 26 juli Luik. Het leger van de Oostenrijkse Nederlanden leger onder Clerfait trok terug en verschanste zich achter de Maas en Ourthe. Oostenrijkse troepenconcentraties waren er bij Roermond, Maastricht, in Luik op de Karthuizerberg, en bij Esneux waar de Oostenrijkers ook nog de strategische brug van Comblain-au-Pont hadden gesloopt.

De veldslag

Het Oostenrijkse leger had zich op de hoogvlakte ten noorden van Aywaille samengetrokken waar het steile rivierdal van de Amblève een natuurlijke bescherming vormde. Ondanks grote verliezen wisten de Fransen op 18 september bij Aywaille de Amblève over te steken, de hoogvlakte te bestormen en de Oostenrijkers terug te dringen. De beslissende slag vond plaats bij Esneux nadat de Fransen bij Hony de Ourthe hadden overgestoken. De Franse generaals Marceau en Bonnet dreven het leger onder leiding van de Oostenrijkse generaal Latour terug naar Verviers.[1]

Nasleep

De volgende dag werd ook de Oostenrijkse stelling bij Luik verlaten en begonnen de Fransen met de belegering van Maastricht. Door de nederlaag bij de Ourthe moest het Oostenrijkse leger verder terugtrekken achter de Roer, waar het na de beslissende tweede slag bij Aldenhoven op 2 oktober in het najaar van 1794 van de linker Rijnoever werd verdreven.