Amstel Gold Race: verschil tussen versies
| Regel 185: | Regel 185: | ||
{| class="wikitable" ;" |
{| class="wikitable" ;" |
||
!Jaar ||Eerste ||Tweede ||Derde |
!Jaar ||Eerste ||Tweede ||Derde |
||
|- |
|||
| [[Amstel Gold Race 2018|2018]] |
|||
| {{DK-VLAG}} [[Michael Valgren]] |
|||
| {{CZ-VLAG}} [[Roman Kreuziger]] |
|||
| {{IT-VLAG}} [[Enrico Gasparotto]] |
|||
|- |
|- |
||
| [[Amstel Gold Race 2017|2017]] |
| [[Amstel Gold Race 2017|2017]] |
||
Versie van 15 apr 2018 19:49
 Amstel Gold Race
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De Eyserbosweg, een van de zwaartepunten in het parcours.
| ||||
| Bijnaam | Amstel Gold Raas, AGR | |||
| Regio | Nederlands-Limburg | |||
| Periode | derde weekend april | |||
| Organisator | Stichting Amstel Gold Race | |||
| Classificatie | ||||
| Discipline | weg | |||
| Type | Heuvelklassieker | |||
| Internationale kalender | UCI World Tour | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste editie | 1966 | |||
| Aantal edities | 52 (2017) | |||
| Eerste winnaar |  Jean Stablinski
| |||
| Laatste winnaar |  Michael Valgren Andersen
| |||
| Laatste Bel. winnaar | .svg){kind=small} Philippe Gilbert (2017)
| |||
| Laatste Ned. winnaar | Erik Dekker (2001)
| |||
| Meeste zeges | Jan Raas (5x)
| |||
| ||||
Amstel Gold Race is een Nederlandse eendaagse wielerwedstrijd voor profrenners, die sinds 1966 jaarlijks wordt gehouden in de Limburgse heuvels en tot de wielerklassiekers wordt gerekend. De Amstel Gold Race werd opgericht door wielerploegleiders Ton Vissers en Herman Krott.
De Amstel Gold Race maakte sinds 1989 deel uit van de wereldbeker wielrennen, sinds 2005 van de UCI ProTour, sinds 2009 van de UCI World Calendar en vanaf 2011 behoort hij tot de UCI World Tour. Desondanks wordt de wedstrijd nog altijd een trapje lager ingeschat dan bijvoorbeeld Luik-Bastenaken-Luik, Milaan-San Remo of de Ronde van Vlaanderen.
De naam komt van de hoofdsponsor, het biermerk Amstel. De Nederlander Jan Raas won de wedstrijd vijf keer, een record. Men sprak in die jaren wel van de Amstel Gold Raas.
Parcours
De Amstel Gold Race is een wedstrijd van draaien en keren, waarin vele Zuid-Limburgse hellingen, soms meer dan eens, beklommen moeten worden. Enkele van de belangrijkste hellingen zijn de Cauberg, Keutenberg en de Eyserbosweg. Nadat vele jaren Meerssen (vanaf 1966 tot en met 1990, met uitzondering van 1968, toen lag de finish in Elsloo) en Maastricht (vanaf 1991 tot en met 2002) de aankomstplaatsen waren, werd vanaf 2003 de aankomststreep getrokken op de top van de Cauberg in Valkenburg. Vanaf de editie van 2013 finishten de renners twee kilometer na de top van de Cauberg in Vilt. In 2017 werd er andermaal een parcourswijziging doorgevoerd. De finalelus die traditioneel door Valkenburg liep om via de Cauberg te finishen werd uit het parcoers gehaald. De koers loopt nu vanaf de laatste berg, de (Bemelerberg), binnendoor naar de finish in Berg en Terblijt. Hierdoor ligt de laatste berg niet op 1,8 km, maar op 7,4 km van de finish. De organisatie hoopte door deze wijziging te bewerkstelligen dat de koers minder gesloten zou blijven in de finale.[1][2]
De eerste startplaats van de Amstel Gold Race was Breda in 1966. Door Oranjefeesten (het was Koninginnedag) fietsten de renners dat jaar circa 50 kilometer meer dan gepland. De startplaats lag relatief ver van de Limburgse heuvelzone. In 1967 verhuisde de start daarop naar Helmond, waar de start tevens in 1968, 1969 en 1970 plaatsvond. Van 1971 tot en met 1997 vond de start plaats in Heerlen en sinds 1998 in Maastricht.
In 1993 vond voor het eerst een groot deel van de finale plaats op Belgisch grondgebied. Belangrijkste hellingen daar zijn de Hallembaye en de Saint-Pierre. De lus door België werd in 2001 weer geschrapt, belangrijkste reden hiervoor was de MKZ-crisis. Racefietsen, volgauto's en motoren werden voor de start ontsmet. De lus door België, inclusief de tocht over de Sint-Pietersberg, keerde daarna niet meer terug in het parcours.
Heuvels
De editie van 2017 gaat vanaf de start in Maastricht via 35 hellingen naar Berg en Terblijt. In deze editie zijn heuvel 8 (Mescherberg (Heiweg)) en heuvel 9 (Kalleberg) nieuw in vergelijking met eerdere edities.
|
|
Lijst van winnaars
Meervoudige winnaars
Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.
| Overwinningen | Renner | Land | Jaren |
|---|---|---|---|
| 5 | Jan Raas | Nederland |
1977, 1978, 1979, 1980, 1982 |
| 4 | Philippe Gilbert | België |
2010, 2011, 2014, 2017 |
| 2 | Eddy Merckx | België |
1973, 1975 |
| Gerrie Knetemann | Nederland |
1974, 1985 | |
| Rolf Järmann | .svg){kind=small} Zwitserland |
1993, 1998 | |
| Enrico Gasparotto |  Italië |
2012, 2016 |
Overwinningen per land
| Overwinningen | Land |
|---|---|
| 17 | Nederland
|
| 13 | België
|
| 7 | Italië
|
| 3 |  Duitsland, Zwitserland
|
| 2 | Frankrijk, Denemarken
|
| 1 |  Australië,  Kazachstan,  Luxemburg,  Polen,  Rusland,  Tsjechië
|
Podiumplaatsen
Compleet overzicht van de eerste drie in de uitslagen:[3]
Amstel Gold Race voor vrouwen
| Amstel Gold Race voor vrouwen
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Regio | Nederlands-Limburg | |||
| Periode | derde weekend april | |||
| Organisator | Stichting Amstel Gold Race | |||
| Classificatie | ||||
| Discipline | weg | |||
| Type | Heuvelklassieker | |||
| Internationale kalender | UCI Women's World Tour | |||
| Categorie | 1.WWT | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste editie | 2001 | |||
| Aantal edities | 4 (2017) | |||
| Eerste winnaar | Debby Mansveld
| |||
| Laatste winnaar | Chantal Blaak
| |||
| Laatste Ned. winnaar | Chantal Blaak (2018)
| |||
| ||||
De Amstel Gold Race voor vrouwen is georganiseerd van 2001 tot en met 2003. Tijdens de derde editie dreigden de mannen- en vrouwenwedstrijd elkaar te overlappen, waarna de wedstrijd uit voorzorg voor herhaling niet meer werd georganiseerd. Veertien jaar later, op eerste paasdag 2017, zal er weer een vrouweneditie verreden worden, op dezelfde dag als de mannen.[4] Op 3 oktober 2016 werd, in aanwezigheid van Marianne Vos en Anna van der Breggen, de nieuwe koersdirecteur Leontien van Moorsel en het parcours van de vrouwenwedstrijd gepresenteerd: de start en finish zijn, net als bij de mannen, in Maastricht en Berg en Terblijt.[5] In 2017 rijden de vrouwen in totaal 121,6 km over 17 hellingen, waaronder drie lokale rondes met, in tegenstelling tot de nieuwe finale van de mannen, de Cauberg op 1,8 km van de finish.[6] De wedstrijd voor vrouwen maakte in 2003 deel uit van de wereldbeker en vanaf 2017 van de World Tour.
Podiumplaatsen
| Jaar | Eerste | Tweede | Derde |
|---|---|---|---|
| 2001 | Debby Mansveld
|
Mirjam Melchers-van Poppel
|
Leontien Zijlaard-van Moorsel
|
| 2002 | Leontien Zijlaard-van Moorsel
|
Mirjam Melchers-van Poppel
|
Katherine Bates
|
| 2003 | .svg){kind=small} Nicole Cooke
|
Olivia Gollan
|
 Edita Pučinskaitė
|
| 2017 | Anna van der Breggen
|
Elizabeth Deignan
|
Katarzyna Niewiadoma Annemiek van Vleuten
|
| 2018 | Chantal Blaak
|
Lucinda Brand
|
Amanda Spratt
|
Overwinningen per land
| Overwinningen | Land |
|---|---|
| 4 | Nederland
|
| 1 | Verenigd Koninkrijk
|
Toerversie
Sinds 2001 wordt er naast de wedstrijd voor de profs ook een toerversie voor amateurs, recreatieve fietsers en andere geïnteresseerden georganiseerd. De deelnemers hebben de keuze tussen een traject van 60, 100, 125, 150, 200 of 250 km. Alle deelnemers krijgen een rugnummer, bikechip (voor het vastleggen van tijden en het herkennen van foto/video passages) en een nummerbordje. Onderweg bestaat de mogelijkheid energie bij te tanken in de daarvoor ingerichte revitaliseringsposten. Net als in de wedstrijdklassieker bereiken de deelnemers na een pittige eindklim de top van de Cauberg, de finishplaats. Over het algemeen wordt de inschrijving voor dit evenement binnen twee weken gesloten, omdat dan alle ongeveer 12.000 startkaarten uitverkocht zijn. In 2009 vond een ware run op startkaarten plaats. Dit resulteerde in een zeer overbelaste website. Binnen dertig uur waren dan ook alle startbewijzen uitverkocht. In 2010 kwam er een vernieuwde website, en daarmee een verbeterde bereikbaarheid van de mogelijkheid tot inschrijving, een uitverkoop in recordtijd van slechts 38 minuten waarin diezelfde 12.000 startbewijzen verkocht werden.
Zie ook
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
.svg){kind=small}
· · _pictogram.svg){kind=small}
· · 