Cyrillisch schrift

Cyrillisch
Onzevader in het Roemeens, in cyrillisch schrift
Algemene informatie
Type	Alfabet
Talen	Russisch, Oekraïens, Wit-Russisch, Servisch, Bulgaars, Macedonisch, ...
Periode	ca. 940 tot heden
Schrijfrichting	Links-naar-rechts
Verwantschap
Moederschriften	Grieks alfabet
Zusterschriften	o.a. Latijns alfabet
Indeling
ISO 15924	Cyrl
Portaal    Taal

Gebruik van het Cyrillisch alfabet

Het cyrillische alfabet (Russisch: Кириллица, kirillitsa; Servisch: Ћирилица/Ćirilica, Macedonisch en Bulgaars: кирилица/ kirilica) is het alfabet dat in zes Slavische talen gebruikt wordt, namelijk de talen Russisch, Oekraïens, Wit-Russisch, Servisch, Macedonisch en Bulgaars. Onder Russische invloed wordt ook in veel niet-Slavische talen als het Kazachs en het Tataars (Turkse talen), het Oedmoerts (een Finoegrische taal), het Mongools en nog veel andere kleinere talen, zoals het Karelisch, het cyrillische alfabet gebruikt. Tot 1859 werd ook het Roemeens in dit alfabet geschreven. In de voormalige Moldavische SSR werd het zogenaamde Moldavisch (Roemeens) in het cyrillische alfabet geschreven.

De opzet van het cyrillische alfabet is afgeleid van het Glagolitische alfabet uit de 9e eeuw dat wordt toegeschreven aan de monnikenbroeders Cyrillus en Methodius, en vindt zijn oorsprong in het Eerste Bulgaarse Rijk. De vorm van de gliefen (tekens) in het cyrillische alfabet zijn voornamelijk gebaseerd op Griekse letters, hoewel sommige hun Glagolitische vorm hebben behouden. De bijdrage van Cyrillus aan het Glagolitische alfabet en daarmee tot het cyrillische alfabet wordt gememoreerd in de naam cyrillisch.

Russisch alfabet

Een groot aantal van de letters van het Russische cyrillische alfabet komt ook in andere Slavische talen voor en deze worden dan over het algemeen op dezelfde wijze getranslitereerd. In sommige gevallen is de romanisering echter anders, zoals bij een aantal letters van het Oekraïens.

Het Russische alfabet

Zie Russisch alfabet voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De verschillende talen met het cyrillische alfabet maken alle gebruik van hun eigen variant van dit alfabet. In het Bulgaars komen bijvoorbeeld de letters ë, ы en э niet voor. Het Koerdisch, Oekraïens, Wit-Russisch, Servisch en Macedonisch gebruiken letters die het Russische alfabet niet kent. Daarnaast kan de klankwaarde van verschillende tekens per taal verschillen.

Lettervormen

Voor de meeste letters is er geen verschil tussen hoofdletters en kleine letters (behalve de grootte). Iemand die het Latijnse schrift gewend is, kan bij een cyrillische tekst dan ook de indruk hebben dat deze in hoofdletters (of kleinkapitalen) gedrukt is.

In handschrift zijn er wel verschillen, en dat geldt ook voor de cursieve drukletters (die van het handschrift zijn afgeleid). Zo zijn de niet-cursieve т en de м eigenlijk niet anders dan in het Latijnse schrift, maar wordt een handgeschreven т (т) door een Westerse lezer gemakkelijk voor een м (м) aangezien. Andere in cursief afwijkende letters zijn д (д), г (г) en и (и). In handschrift kan д д ook op een handgeschreven Nederlandse g lijken (met de krul naar onder in plaats van boven).

Vooral in de Zuid-Slavische landen is het gebruikelijk dat handgeschreven letters die op elkaar lijken, worden voorzien van een streepje om ze uit elkaar te houden. In deze gevallen hebben п en т een streepje boven de letter, и en ш een streepje eronder.

Transliteratie

hoofdletter	kleine letter (en cursieve letter)	naam	transliteratie
			ISO 9:1995	ISO R/9	Nederlands	Engels
А	а	A	a	a	a	a
Б	б	Be	b	b	b	b
В	в	Ve	v	v	v/w	v
Г	г г	Ge	g	g	g	g
Д	д д	De	d	d	d	d
Е	е	Je	e	e	e/je	e
Ё	ё	Jo	ë	ë	o/jo	o/yo
Ж	ж	Zje	ž	ž	zj	zh
З	з	Ze	z	z	z	z
И	и и	I	i	i	i	i
Й	й й	korte I	j	j	j/-	y
К	к	Ka	k	k	k	k
Л	л	El	l	l	l	l
М	м	Em	m	m	m	m
Н	н	En	n	n	n	n
О	о	O	o	o	o	o
П	п	Pe	p	p	p	p
Р	р	Er	r	r	r	r
С	с	Es	s	s	s	s
Т	т т	Te	t	t	t	t
У	у	Oe	u	u	oe	u
Ф	ф	Ef	f	f	f	f
Х	х	Cha	h	h	ch	kh
Ц	ц	Tse	c	c	ts	ts
Ч	ч	Tsje	č	č	tsj	ch
Ш	ш	Sja	š	š	sj	sh
Щ	щ	Sjtsja	ŝ	šč	sjtsj	shch
Ъ	ъ	Hard teken	"	"	-	"
Ы	ы	Jery	y	y	y	y
Ь	ь	Zacht teken	'	'	-	'
Э	э	E	è	ė	e	é
Ю	ю	Joe	û	ju	joe	yu
Я	я	Ja	â	ja	ja	ya

Het omzetten van cyrillische tekst naar Latijnse letters is een vorm van transliteratie. Voor transliteratie van cyrillische letters bestaan echter verschillende systemen. Dit heeft als gevolg dat men bijvoorbeeld van Russische namen verschillende schrijfwijzen tegenkomt. Zo kan men de naam Горбачёв tegenkomen als Gorbačev, Gorbachev, Gorbachov, Gorbachow, Gorbacxevo, Gorbatjov, Gorbatschow, Gorbatsjev, Gorbatsjew, Gorbatsjov, Gorbatsjow, enzovoort. (De transliteratie van de naamsuitgang -ёв als -jev, in plaats van -jov, is te wijten aan de omstandigheid dat in het Russisch de puntjes op de е (ë) doorgaans worden weggelaten.)

Eenvoudig gesteld zijn er twee soorten transliteratiesystemen voor het cyrillisch: internationale en nationale. In de tabel hierboven zijn drie systemen weergegeven, een internationale (ISO/R9) en twee nationale. Het hier weergegeven Engelse systeem is dat van het British Standards Institution, een ander Engels systeem is dat van de Library of Congress.

Het ISO/R9-systeem is ontwikkeld door de Internationale Organisatie voor Standaardisatie (ISO) en is een voorbeeld van een internationaal systeem. Dit systeem is ondubbelzinnig en wordt in de wetenschap algemeen gebruikt, maar daarbuiten minder vaak. Bij dit systeem wordt gebruikgemaakt van diakritische tekens. Een diakritisch teken dat in het Nederlands nooit wordt gebruikt, maar wel belangrijk is voor het ISO/R9-systeem is de háček. In 1995 vernieuwde de ISO dit systeem. Uitgangspunt voor de aanpassing is dat elke cyrillische letter wordt omgezet in een enkel Latijns equivalent.

Bij nationale systemen gaat men uit van de uitspraak van de taal van de context waarin de getranslitereerde woorden of namen worden gebruikt. Als men Joeri op zijn Nederlands uitspreekt, Yuri op zijn Engels, en Youri op zijn Frans, dan komt dat redelijk overeen met de Russische uitspraak van de naam Юрий. De uitgang -ий komt vaak voor en wordt op Wikipedia niet gespeld als -ii of -ij maar als -i. Bij de omzetting van de lettercombinaties ие en ия in ije en ija, bijvoorbeeld in Киев en Известия, levert dat Kijev en Izvestija op, waar de Nederlandse lezer de ij-klank kan zien. Mede om dat te voorkomen, is officieel gekozen voor Kiev en facultatief voor Izvestia. De lettercombinatie ie roept ook weer verwarring op, die kan worden opgelost door gebruik van een trema: Алиев en Алексиевич worden dan Aliëv en Aleksiëvitsj naast Alijev en Aleksijevitsj. Die keuze is vrij.

Aan elk transliteratiesysteem kleven voor- en nadelen. Een voordeel van het ISO/R9-systeem is bijvoorbeeld dat het onafhankelijk is van de in de context gebruikte taal, een nadeel is dat voor de niet-ingewijde lezer onduidelijk is hoe het uitgesproken moet worden. Nationale systemen zijn niet ondubbelzinnig, maar hebben als voordeel dat ze de (autochtone) lezer helpen de naam redelijk goed uit te spreken. Deze problemen bestaan trouwens ook als er geen transliteratie wordt toegepast. Bijvoorbeeld, de plaatsnaam Bordeaux wordt in de meeste talen op dezelfde manier geschreven, waarbij de lezer geacht wordt de juiste uitspraak te kennen. In het Russisch schrijft men echter Бордо (Bordo) en dan is de uitspraak duidelijk, op de klemtoon na.

Een complicerende factor is dat een aantal klanken die de cyrillische letters weergeven niet altijd goed overeenkomen met de klanken van de taal van de lezer, of er zelfs niet in voorkomen. De uitspraak van bijvoorbeeld de cyrillische letter В in het Servisch zit tussen de Engelse V en W, maar komt met geen van beiden precies overeen. Bovendien worden cyrillische letters, vooral in het Russisch, niet altijd op dezelfde manier uitgesproken, dus als men een nationaal transliteratiesysteem juist wil toepassen, moet men ook de uitspraakregels van die taal kennen.

Emigratie

Personen wier moedertaal in het cyrillisch wordt geschreven en die naar een land emigreren waar men het Latijnse alfabet gebruikt, maken meestal zelf de keus hoe voortaan hun naam wordt geschreven. Een voorbeeld is de in Rusland geboren componist Rachmaninoff, wiens naam oorspronkelijk geschreven werd als Рахманинов. Hij emigreerde naar de Verenigde Staten, en het lag daarom voor de hand om zijn naam te translitereren tot Rakhmaninov. Hij koos echter zelf voor Rachmaninoff en heeft dat als zodanig vast laten leggen, en dat is sindsdien de officiële spellingswijze van zijn naam. Tegenwoordig wordt door de autoriteiten in Europa indien mogelijk uitgegaan van de schrijfwijze in het Latijnse alfabet zoals die in het paspoort uit het land van herkomst, naast de naam in het cyrillisch, is vastgelegd. In de paspoorten van de Russische Federatie wordt daar de Engelse wijze van translitereren voor gebruikt maar ten tijde van de Sovjet-Unie werd in de paspoorten de Franse transliteratie van het cyrillisch gebruikt. Dat kan soms voor verwarring zorgen, onder andere voor Russen van West-Europese afkomst (ongeveer 1 miljoen mensen, van wie de meesten Duitse wortels hebben). Zo worden de achternamen Müller en Gautier in het Russisch als Мюллер en Готье gespeld, zodat die achternamen in het paspoort dan de schrijfwijze Myuller en Gotye krijgen, waarbij de oorspronkelijke vorm van de naam geen recht wordt aangedaan. In het Nederlands zouden die namen als Mjoeller en Gotje moeten worden gespeld. In Wit-Rusland mogen de burgers echter zelf bepalen hoe ze hun naam in het Latijnse alfabet in het paspoort laten vastleggen.

Zie ook

• Russisch braille en Bulgaars braille
• Oudcyrillisch alfabet
• Romanisering van het Oekraïens

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Zie de categorie Cyrillisch alfabet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.