Hydrofiel: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
De term '''hydrofiel''' beschrijft een [[molecuul]] of een andere [[moleculaire entiteit]] die aangetrokken wordt door [[water]]moleculen, en die de neiging heeft om [[oplossing (scheikunde)|op te lossen]] in water.<ref name="Liddell & Scott">Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). ''A Greek-English Lexicon'' Oxford: Clarendon Press.</ref> Het woord ‘hydrofiel’ komt van het [[Oudgrieks]]e ''ὕδωρ (húdor)'', dat water betekent; ''φίλος (phílos)'', dat vriend betekent. Een [[hydrofoob]] molecuul daarentegen |
De term '''hydrofiel''' beschrijft een [[molecuul]] of een andere [[moleculaire entiteit]] die aangetrokken wordt door [[water]]moleculen, en die de neiging heeft om [[oplossing (scheikunde)|op te lossen]] in water.<ref name="Liddell & Scott">Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). ''A Greek-English Lexicon'' Oxford: Clarendon Press.</ref> Het woord ‘hydrofiel’ komt van het [[Oudgrieks]]e ''ὕδωρ (húdor)'', dat water betekent; ''φίλος (phílos)'', dat vriend betekent. Een [[hydrofoob]] molecuul daarentegen wordt er door afgestoten. |
||
Een hydrofiel (deel van een) [[molecuul]] is typisch elektrisch [[polariseerbaarheid|gepolariseerd]] en in staat om [[waterstofbrug]]gen te vormen met andere moleculen. Hierdoor lost het makkelijk op in [[polaire verbinding|polaire]] vloeistoffen, zoals water of [[alcohol (stofklasse)|alcohol]], en minder goed op in [[apolaire verbinding|apolaire]] vloeistoffen, zoals [[olie]]. |
Een hydrofiel (deel van een) [[molecuul]] is typisch elektrisch [[polariseerbaarheid|gepolariseerd]] en in staat om [[waterstofbrug]]gen te vormen met andere moleculen, zoals bij moleculen met [[hydroxylgroep|OH-groepen]] en [[amine#Atoomgroep|NH-groepen]]. Hierdoor lost het makkelijk op in [[polaire verbinding|polaire]] vloeistoffen, zoals water of [[alcohol (stofklasse)|alcohol]], en minder goed op in [[apolaire verbinding|apolaire]] vloeistoffen, zoals [[olie]]. Een hydrofiele stof kan echter toch gemengd met olie worden door gebruik te maken van een [[emulgator]]. |
||
Een hydrofiele stof kan echter toch gemengd met olie worden door gebruik te maken van een [[emulgator]]. |
|||
In sommige gevallen komen zowel hydrofiele als hydrofobe eigenschappen voor in een enkel molecuul. Een voorbeeld van deze [[amfifiel]]e moleculen is de [[fosfolipide]] die de membranen van cellen vormt. De hydrofobe staart ligt naar binnen toe en de hydrofiele kop ligt naar buiten aan de oppervlaktelaag. Een ander voorbeeld is zeep, dat een hydrofiele kop en een hydrofobe staart heeft, waardoor het oplost in zowel water als olie. |
|||
== Zie ook == |
== Zie ook == |
||
*[[ |
*[[Amfoteer]] |
||
*[[Bevochtigen]] |
*[[Bevochtigen]] |
||
Versie van 7 okt 2018 00:24
De term hydrofiel beschrijft een molecuul of een andere moleculaire entiteit die aangetrokken wordt door watermoleculen, en die de neiging heeft om op te lossen in water.[1] Het woord ‘hydrofiel’ komt van het Oudgriekse ὕδωρ (húdor), dat water betekent; φίλος (phílos), dat vriend betekent. Een hydrofoob molecuul daarentegen wordt er door afgestoten.
Een hydrofiel (deel van een) molecuul is typisch elektrisch gepolariseerd en in staat om waterstofbruggen te vormen met andere moleculen, zoals bij moleculen met OH-groepen en NH-groepen. Hierdoor lost het makkelijk op in polaire vloeistoffen, zoals water of alcohol, en minder goed op in apolaire vloeistoffen, zoals olie. Een hydrofiele stof kan echter toch gemengd met olie worden door gebruik te maken van een emulgator.
In sommige gevallen komen zowel hydrofiele als hydrofobe eigenschappen voor in een enkel molecuul. Een voorbeeld van deze amfifiele moleculen is de fosfolipide die de membranen van cellen vormt. De hydrofobe staart ligt naar binnen toe en de hydrofiele kop ligt naar buiten aan de oppervlaktelaag. Een ander voorbeeld is zeep, dat een hydrofiele kop en een hydrofobe staart heeft, waardoor het oplost in zowel water als olie.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|