Genitale wrat: verschil tussen versies
Vraag naar bronvermelding weggenomen. |
k redirectlink 2 directlink |
||
| Regel 41: | Regel 41: | ||
** [[Podofyllotoxine]]: remt de groei van wratten. |
** [[Podofyllotoxine]]: remt de groei van wratten. |
||
** [[Imiquimod]]: stimuleert de lokale afweer van de patiënt. |
** [[Imiquimod]]: stimuleert de lokale afweer van de patiënt. |
||
** [[Fluorouracil]]: remt de groei van wratten. Dit middel is niet geregistreerd voor deze aandoening. |
** [[5-Fluoruracil|Fluorouracil]]: remt de groei van wratten. Dit middel is niet geregistreerd voor deze aandoening. |
||
== Referenties == |
== Referenties == |
||
Versie van 2 feb 2019 21:56
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
| Genitale wratten | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Genitale wratten rondom de anus
| ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | A63.0 | |||
| ICD-9 | 078.19 | |||
| DiseasesDB | 29120 | |||
| eMedicine | derm/454 | |||
| MeSH | C02.256.650.810.217 | |||
| ||||
Genitale wrat, venerische wrat, condylomen of condylomata acuminata is een geslachtsziekte die gekenmerkt wordt door wratvorming op de huid rond de geslachtsorganen en/of de anus.
Veroorzaker
Genitale wratten worden veroorzaakt door bepaalde typen van het humaan papillomavirus (HPV). Andere typen veroorzaken wratten op de (gewone) huid of afwijkingen aan de baarmoederhals. Door sommige varianten van dit virus wordt soms op den duur baarmoederhalskanker veroorzaakt (vooral typen 16 en 18). HPV heeft >100 typen, slechts enkele veroorzaken genitale wratten, vooral 6 en 11.
Besmetting
Besmetting vindt meestal plaats via geslachtsverkeer, maar een enkele keer kan besmetting ook via de vingers optreden.
Bij kleine kinderen (tot 3 jaar) kunnen genitale wratten ook op niet-seksuele wijze worden overgedragen. Toch zal men bij aantreffen van genitale wratten bij kinderen altijd de mogelijkheid van seksueel misbruik in acht nemen.
Symptomen
De eerste wratten ontstaan enkele weken tot meer dan een jaar na de infectie. De wratten kunnen verschillend van vorm zijn. De grootte varieert van speldenknop groot tot vele centimeters. Zij kunnen zich snel uitbreiden.
Bij hiv-patiënten kunnen genitale wratten (soms) ontaarden in een plaveiselcelcarcinoom, vooral rond de anus.
Behandeling
Mogelijke behandelingen:[1]
- Destructie (door arts):
- Cryotherapie: bevriezen met vloeibaar stikstof
- Elektrodissecatie of CO2-laser: wegbranden
- Trichloorazijnzuur 80%: irriterende vloeistof, leidt tot celdood.
- Zalven (door patiënt zelf toe te passen):
- Sinecatechines: stimuleert het immuunsysteem en heeft direct effect op het HPV virus.
- Podofyllotoxine: remt de groei van wratten.
- Imiquimod: stimuleert de lokale afweer van de patiënt.
- Fluorouracil: remt de groei van wratten. Dit middel is niet geregistreerd voor deze aandoening.
Referenties
- ↑ "Richtlijnen voor de diagnostiek en therapie voor SOA", http://www.soaaids.nl
