Sarabit al-Khadim: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robbe123 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen doorverwijzing: Sinaï
Regel 1: Regel 1:
'''Serabit el-Khadim''' (''Arabisch'', ook wel geschreven als Serabit al-Khadim of Serabit el-Khadem) is een locatie in het zuidwesten van het [[Sinaï]] schiereiland waar in de oudheid op uitgebreide schaal naar turkoois gedolven werd, voornamelijk door de oude Egyptenaren. Archeologische opgravingen, aanvankelijk door Sir [[Flinders Petrie]], brachten de antieke mijnwerkerskampementen aan het licht, plus een [[Tempel]] van [[Hathor (Godin)|Hathor]] (de vooral in woestijngebieden als beschermer geëerde Eqyptische [[godin]]), die gedurende erg lange tijd in gebruik moet zijn geweest.
'''Serabit el-Khadim''' (''Arabisch'', ook wel geschreven als Serabit al-Khadim of Serabit el-Khadem) is een locatie in het zuidwesten van het [[Sinaï (schiereiland)|Sinaï]] schiereiland waar in de oudheid op uitgebreide schaal naar turkoois gedolven werd, voornamelijk door de oude Egyptenaren. Archeologische opgravingen, aanvankelijk door Sir [[Flinders Petrie]], brachten de antieke mijnwerkerskampementen aan het licht, plus een [[Tempel]] van [[Hathor (Godin)|Hathor]] (de vooral in woestijngebieden als beschermer geëerde Eqyptische [[godin]]), die gedurende erg lange tijd in gebruik moet zijn geweest.


Serabit el-Khadim is niet bepaald makkelijk te bereiken, tenzij je precies weet waar je het zoeken moet. Het is geen belangrijke [[toerist]]enbestemming. Hoewel zijn pharaonische ruïnes niet spectaculair zijn vergeleken met die van het [[Nijldal]], maakt deze plek juist door zijn afgelegen locatie en zijn woeste schoonheid een lange omweg, voor wie hem zich getroosten wil, beslist de moeite waard. Er zijn een aantal sokkels, grote cartouches en stenen [[bavianen]].
Serabit el-Khadim is niet bepaald makkelijk te bereiken, tenzij je precies weet waar je het zoeken moet. Het is geen belangrijke [[toerist]]enbestemming. Hoewel zijn pharaonische ruïnes niet spectaculair zijn vergeleken met die van het [[Nijldal]], maakt deze plek juist door zijn afgelegen locatie en zijn woeste schoonheid een lange omweg, voor wie hem zich getroosten wil, beslist de moeite waard. Er zijn een aantal sokkels, grote cartouches en stenen [[bavianen]].

Versie van 29 sep 2006 00:56

Serabit el-Khadim (Arabisch, ook wel geschreven als Serabit al-Khadim of Serabit el-Khadem) is een locatie in het zuidwesten van het Sinaï schiereiland waar in de oudheid op uitgebreide schaal naar turkoois gedolven werd, voornamelijk door de oude Egyptenaren. Archeologische opgravingen, aanvankelijk door Sir Flinders Petrie, brachten de antieke mijnwerkerskampementen aan het licht, plus een Tempel van Hathor (de vooral in woestijngebieden als beschermer geëerde Eqyptische godin), die gedurende erg lange tijd in gebruik moet zijn geweest.

Serabit el-Khadim is niet bepaald makkelijk te bereiken, tenzij je precies weet waar je het zoeken moet. Het is geen belangrijke toeristenbestemming. Hoewel zijn pharaonische ruïnes niet spectaculair zijn vergeleken met die van het Nijldal, maakt deze plek juist door zijn afgelegen locatie en zijn woeste schoonheid een lange omweg, voor wie hem zich getroosten wil, beslist de moeite waard. Er zijn een aantal sokkels, grote cartouches en stenen bavianen.

De weg erheen is praktisch nergens aangegeven en evenmin verhard voor wat betreft het laatste traject vanaf de grote snelweg langs de kust van de Golf van Suez. De klim naar de tempel vanaf de zandweg is redelijk steil en de tempel is normaliter in minder dan twee uur te bereiken, behalve wanneer tijdens de zomer de temperaturen gemakkelijk tegen de 50°C kunnen lopen.

Er is geen water (afgezien van lokale bronnen), en er zijn ook praktische geen andere faciliteiten. Wie besluit Serabit el-Khadim desondanks met een bezoek te vereren, doet er goed aan vooral véél water mee te nemen. De lokale stammen zijn verantwoordelijk voor het beschermen van de locatie tegen plunderingen en staat over het algemeen open voor hulp aan toeristen en om desgewenst op te treden als gids. Verschillende rotsen in de nabijheid vertonen interessante graffiti die bezoekers er gedurende de 19e en 20e eeuw hebben ingekrast.

Referentie

  • W.M.Flinders Petrie, Onderzoekingen in de Sinaï (Researches in Sinai), Londen, 1906.

Externe links