De Standaard: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Sturtewagens rol is veranderd, in de colofon wordt hij "hoofdcommentator" genoemd, zelfs geen hoofdredacteur
Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 254: Regel 254:
{{Navigatie kranten België}}
{{Navigatie kranten België}}


[[Categorie:Katholicisme in België|Standaard]]
[[Categorie:De Standaard]]
[[Categorie:Vlaamse krant]]

Versie van 20 feb 2019 12:33

Zie De Standaard (Nederland) voor het antirevolutionaire blad dat in de periode 1872-1944 bestond.
De Standaard
De Standaard
De Standaard, allereerste editie, 4 december 1918.
Formaat Tabloid
Eerste editie 4 december 1918
Eigenaar(s) Mediahuis
Oplage 100.769 (2014)
Hoofdredacteur Karel Verhoeven
Land(en) Vlag van België België
Regio(s) Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Vlag België België
Talen Nederlands
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Media

De Standaard is een Nederlandstalig Belgisch dagblad, uitgegeven sinds 1918 en eigendom van Mediahuis. In de 20e eeuw was de krant van katholieke signatuur en speelde ze een voorname rol in de Vlaamse beweging.

Geschiedenis

In 1911 richtte de minimalist Frans Van Cauwelaert mee het weekblad Ons Volk Ontwaakt op, genesteld in de Vlaamse katholieke studentenbeweging, en met onder anderen de jonge Marnix Gijsen als een van de redacteuren. Dit weekblad werd als de voorloper van De Standaard gezien. De eisen voor Nederlandstalig onderwijs en administratie moest kracht bijgezet worden met een eigen Vlaamse krant. Op zaterdag 2 mei 1914 richtte diezelfde Frans Van Cauwelaert samen met Alfons Van de Perre en Arnold Hendrix en met 151 aandeelhouders in Hotel Wagner in Antwerpen het dagblad De Standaard en de uitgeverij De Standaard N.V. op, maar door het uitbreken van de oorlog zou de eerste editie enige jaren op zich laten wachten.

Op woensdag 4 december 1918 verscheen de krant De Standaard voor het eerst in een oplage van 4000 exemplaren,[1] met rechts naast de kop de leuze Vlamingen spreekt uw taal.[2] Van Cauwelaert schreef: "Een enkel woord slechts ter inleiding, want men verwacht ons aan het werk" en "Wij zullen zelf niets ongedaan laten om De Standaard in weinigen tijd te verheffen tot een der aanzienlijkste organen van de Belgische pers".[3] Vanaf het begin had de krant als ondertitel Het dagblad voor staatkundige, maatschappelijke en economische belangen. De eerste edities, in broadsheetformaat, maten 45 bij 60 centimeter. De krant telde 2 pagina's (één vel) en kostte 10 cent. Het grote formaat werd (met een kleine aanpassing naar 41 bij 58 centimeter) tot 2004 aangehouden. Daarmee was De Standaard lange tijd letterlijk een van de grootste kranten ter wereld.[4]

In 1919 installeerde de redactie zich aan de Brusselse Jacqmainlaan. De drukkerij kwam er vanaf 1920 op nr. 127. Initieel bewaakte Van Cauwelaert de redactionele lijn en beheerde Van de Perre de zakelijke kant. De Standaard was Vlaams en katholiek geörienteerd en plaatste daarom vanaf 27 september 1919 werd daarom in kruisvorm (zoals later op de IJzertoren) het letterwoord AVV-VVK (Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus) aan de kop van de krant in plaats van de leuze "Vlamingen spreekt uw taal".[5]

In 1922 werd Van Cauwelaert burgemeester van Antwerpen en werd redactiesecretaris Marcel Cordemans de eerste formele hoofdredacteur. Met een kleine redactieploeg, onder wie de katholieke Jan Boon en de Vlaamsgezinde Filip De Pillecyn, verwierf De Standaard snel een positie in het perslandschap en steeg de oplage naar 12.000 exemplaren. Van 1921 tot 1940 werd een Antwerpse editie van De Standaard uitgegeven onder de aparte titel De Morgenpost.

Eind jaren twintig verwierf Gustaaf Sap de controle over de krant. Hoofdredacteur Cordemans diende op te stappen en werd opgevolgd door de meer Vlaamsgezinde Jan Boon, tot deze laatste in 1939 naar het NIR vertrok. Sap was in de jaren 30 verschillende keren minister en liet zijn standpunten door de krant vertolken. Zijn pleidooi voor Vlaamse concentratie viel verkeerd bij de Katholieke Partij, die de concurrent De Courant oprichtte.

Toen in 1940 de oorlog uitbrak, was Sap net overleden. Uitgeverij De Standaard N.V. legde op 16 mei 1940 de persen stil, maar begon enkele maanden later onder een nieuwe naam: Het Algemeen Nieuws kreeg met Alfons Martens een door de Duitsers aanvaarde hoofdredacteur. Het werd een blad van de Nieuwe Orde met in de laatste oorlogsmaanden een nazi-hoofdredacteur. Na de oorlog werden verschillende medewerkers schuldig bevonden aan collaboratie. Directeur Fernand Van Den Eynde overleed in voorhechtenis, maar de overigen werden veroordeeld (zware straffen voor de bestuurders Frans Van Waeg en Piet Van Nieuwenhuyzen, en lichtere voor de redacteurs Alfons Martens, Huib Aerts en Jan Caberghs). Ondertussen had minister Fernand Demany de N.V. De Standaard onder sekwester geplaatst, wat neerkwam op een publicatieverbod. De titel, lokalen en persen werden tot 1 januari 1947 verhuurd aan een nieuwe groep mensen, die op 5 oktober 1944 de krant opnieuw liet verschijnen, zonder het monogram 'AVV-VVK'. Omdat de argwaan niet onmiddellijk ging liggen, richtten ze De Gids N.V. op, die in november 1944 de krant De Nieuwe Standaard ging uitgeven. Ook andere titels van de oude Standaard-groep werden door deze nieuwe vennootschap voortgezet.

Na de lichting van het sekwester in oktober 1946 volgde een bitse strijd met De Standaard N.V., waar een nieuwe groep aandeelhouders rond uitgever Albert De Smaele (niet te verwarren met minister Albert De Smaele), de schoonzoon van Gustaaf Sap, op de voorgrond trad. Tevens was er de vereniging De Schakel, een groep die de redactielijn van De Nieuwe Standaard aanviel, met name inzake de repressie. De berichtgeving bij de executie van August Borms was een keerpunt. Uiteindelijk beslechtte een vonnis van 31 maart 1947 het pleit: De Nieuwe Standaard werd vanaf 12 april 1947 De Nieuwe Gids en de oorspronkelijke uitgever hernam vanaf 1 mei de titel De Standaard, met het vertrouwde monogram. Albert De Smaele werd beheerder en hoofdredacteur.

De krant groeide tot een oplage van 290.000 in 1966. Hierdoor aangemoedigd besloot De Smaele tot een groot investeringsplan, dat in de crisisjaren faliekant afliep. Op 8 juni 1976 ging de Standaard-groep failliet. Na een bedrijfsbezetting wierp de Antwerpse reder André Leysen zich op als redder. Zijn vennootschap Ibel werd hoofdaandeelhouder van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij, die voortaan De Standaard uitgaf. De VUM verhuisde de redactie en drukkerij in 1980 naar de rand van de hoofdstad (Gossetlaan in Groot-Bijgaarden).

In 1997 werd gestart met een online versie van De Standaard.

Op 30 september 1999 verdween de ondertitel Dagblad voor staatkundige, maatschappelijke en economische belangen alsook het woordkruis AVV-VVK. Dit laatste zorgde voor controverse tussen voor- en tegenstanders[6][7] omdat hiermee de band werd doorknipt met de Vlaamse Beweging en de christendemocratie. De hoofdredacteur werd beticht van antiklerikalisme omdat hij met deze openlijke secularisering een redactionele lijn installeerde die het het christendom hooguit beschouwt als een van de vele levensbeschouwingen. Vanuit de lacune die hiermee ontstond lanceerde onder meer journalist Bert Claerhout met Tertio een katholiek opinieweekblad.

Eind januari 2005 lanceerde de krant een klein broertje: De Standaard Espresso. Deze krant, op tabloidformaat en in full color, was vooral bestemd voor de internetgeneratie. De krant was dunner dan de normale editie van De Standaard en werd aantrekkelijk geprijsd op een halve euro. Wegens tegenvallende verkoopresultaten werd de uitgave eind juli 2005 gestaakt.

Vanaf 23 april 2007 verscheen De Standaard op tabloidformaat met een andere opmaak, een nieuw lettertype en meer kleurenfoto's. Eind juni 2010 maakte algemeen hoofdredacteur Peter Vandermeersch zijn overstap naar het Nederlandse dagblad NRC Handelsblad bekend.

Corelio, sinds 2006 de nieuwe naam van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij, ging in 2013 samen met Concentra (uitgever van Het Belang van Limburg en Gazet Van Antwerpen) tot de groep Mediahuis, die De Standaard vandaag uitgeeft.

Huidige vorm

Algemeen hoofdredacteur Karel Verhoeven & opiniërend hoofdredacteur Bart Sturtewagen (r)

De krant verschijnt op tabloidformaat. Sinds 2007 is er dagelijks meer regionaal nieuws. De diverse wekelijkse bijlagen zijn:

  • op vrijdag "Standaard der Letteren", een literatuurbijdrage,
  • op zaterdag drie extra's als DS2, dS Weekblad en DS Magazine.

De krant is ook op internet te raadplegen en heeft in de rubriek meningen een online brievenbus waar lezers hun mening kwijt kunnen. Sinds enige tijd biedt men ook podcasts van ingesproken artikelen aan.

Sinds april 2012 brengt De Standaard een avondeditie uit, genaamd dS Avond. Het betreft een elektronische avondkrant, die alleen op tablet-pc, op de website en op smartphone kan geraadpleegd worden.

Prijzen

In 2012 kreeg de wetenschapsredactie van De Standaard de Zesde Vijs, een prijs uitgereikt door de sceptische beweging SKEPP. De prijs wordt toegekend aan media-initiatieven die 'op een objectieve manier omgaan met het paranormale en pseudowetenschap'.[8]

Oplage en verkoop

Oplage print

Naam 1918 1922 1932 1939 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
Oplage - Print ca. 4.000 ca. 12.000 ca. 25.000 ca. 35.000 98.169 98.235 95.867 93.500 94.890 97.540 98.685 98.848

Oplage en verkoop: print & digitaal

Naam 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
Oplage - Print 104.758 107.803 104.746 106.027 108.828 107.354 104.134 101.375 98.008
Verkoop - Print 90.327 90.977 89.063 91.107 92.825 92.499 91.788 89.338 86.350
Verkoop - Digitaal 3.622 3.096 2.742 2.604 4.146 6.710 7.120 11.448 14.185
Verkoop - Totaal 93.949 94.073 91.805 93.711 96.971 99.209 98.908 100.786 100.535

Bron: CIM[9]

Hoofdredacteuren

Algemeen hoofdredacteur kranten (van 1989 tot 2010)

Hoofdredacteur De Standaard (na 1989)

Journalisten

Overzicht van de bekendste journalisten vroeger en nu:

Vroegere journalisten

Huidige journalisten

Columnisten

Onder anderen:

Striptekenaars

Online archieven

Abonnees kunnen gedigitaliseerde kranten vanaf 2008 raadplegen via het online archief van De Standaard. De Koninklijke Bibliotheek van België heeft alle jaargangen gedigitaliseerd en biedt via Belgica Press online doorzoekbare toegang tot 100 jaar oud materiaal (anno 2018 was de jaargang 1918 beschikbaar).

Externe link

Zie de categorie De Standaard (newspaper) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Standaard&oldid=53246397"