Felix van Bourbon-Parma: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 10: Regel 10:
| moeder= [[Maria Antonia van Bragança]]
| moeder= [[Maria Antonia van Bragança]]
}}
}}
'''Felix Marie Vincent''' ([[Schwarzau am Steinfeld]], [[Neder-Oostenrijk]], [[28 september]] [[1893]] - [[Luxemburg (stad)|Luxemburg]], [[8 april]] [[1970]]) Prins van Luxemburg, Prins van [[Bourbon-Parma]], was de [[prins-gemaal]] van groothertogin [[Charlotte van Luxemburg]] en de vader van groothertog [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan]].
'''Felix Marie Vincent''' ([[Schwarzau am Steinfeld]], [[Neder-Oostenrijk]], [[28 september]] [[1893]] - [[Luxemburg (stad)|Luxemburg]], [[8 april]] [[1970]]) prins van Luxemburg, prins van [[Bourbon-Parma]], was de [[prins-gemaal]] van groothertogin [[Charlotte van Luxemburg]] en de vader van groothertog [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan]].


Als zoon van de laatste soeverein van [[Hertogdom Parma en Piacenza|Parma]], de in 1859 verdreven hertog [[Robert I van Parma|Robert I]] en zijn 2de echtgenote [[Maria Antonia van Bragança]], groeide hij op in [[Oostenrijk]] waar zijn zus [[Zita van Bourbon-Parma|Zita]] keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in 2 huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maanden op de troon zat. Ter gelegenheid van het huwelijk werd hij genaturaliseerd tot Luxemburger en kreeg hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse [[Rode Kruis]].
Als zoon van de laatste soeverein van [[Hertogdom Parma en Piacenza|Parma]], de in 1859 verdreven hertog [[Robert I van Parma|Robert I]] en zijn tweede echtgenote [[Maria Antonia van Bragança]], groeide hij op in [[Oostenrijk-Hongarije]] waar zijn zus [[Zita van Bourbon-Parma|Zita]] keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in twee huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maanden op de troon zat. Ter gelegenheid van het huwelijk werd hij genaturaliseerd tot Luxemburger en kreeg hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse [[Rode Kruis]].


Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten en daarna naar Londen. In 1945 keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan]] en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Charlotte en Felix trokken zich terug op het kasteel Fischbach. In 1969, ter gelegenheid van hun gouden huwelijksverjaardag, ontvangen Charlotte en Felix het Kruis van de Ordre de la Résistance. Felix stierf op 8 april 1970 op het kasteel [[Fischbach (Mersch)|Fischbach]].
Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten en daarna naar Londen. In 1945 keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan]] en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Charlotte en Felix trokken zich terug op het kasteel Fischbach. In 1969, ter gelegenheid van hun gouden huwelijksverjaardag, ontvangen Charlotte en Felix het Kruis van de Ordre de la Résistance. Felix stierf op 8 april 1970 op het kasteel [[Fischbach (Mersch)|Fischbach]].
Regel 19: Regel 19:


==Kinderen==
==Kinderen==
* [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan van Luxemburg]] (5 januari 1921), trouwde [[Josephine Charlotte van België]] (11 oktober 1927 – 10 januari 2005)
* [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan van Luxemburg]] (5 januari 1921), trouwde met [[Josephine Charlotte van België]] (11 oktober 1927 – 10 januari 2005)
* [[Elisabeth van Luxemburg (1922)|Elisabeth van Luxemburg]] (22 december 1922 – 22 november 2011), trouwde met [[Frans Ferdinand van Hohenberg]] (13 september 1927 - 16 augustus 1977), zoon van [[Maximiliaan van Hohenberg]]
* [[Elisabeth van Luxemburg (1922)|Elisabeth van Luxemburg]] (22 december 1922 – 22 november 2011), trouwde met [[Frans Ferdinand van Hohenberg]] (13 september 1927 - 16 augustus 1977), zoon van [[Maximiliaan van Hohenberg]]
* [[Marie Adelheid van Luxemburg]] (21 mei 1924 – 28 februari 2007), trouwde met Karl Josef graaf Henckel von Donnersmarck (7 november 1928 – 16 april 2008)
* [[Marie Adelheid van Luxemburg]] (21 mei 1924 – 28 februari 2007), trouwde met Karl Josef graaf Henckel von Donnersmarck (7 november 1928 – 16 april 2008)

Versie van 5 apr 2019 16:11

Felix van Bourbon-Parma
1893 - 1970
Felix van Bourbon-Parma
prins-gemaal van Luxemburg
Periode 1919 - 1964
Voorganger Maria Anna van Bragança
Opvolger Josephine Charlotte van België
Vader Robert I van Parma
Moeder Maria Antonia van Bragança

Felix Marie Vincent (Schwarzau am Steinfeld, Neder-Oostenrijk, 28 september 1893 - Luxemburg, 8 april 1970) prins van Luxemburg, prins van Bourbon-Parma, was de prins-gemaal van groothertogin Charlotte van Luxemburg en de vader van groothertog Jan.

Als zoon van de laatste soeverein van Parma, de in 1859 verdreven hertog Robert I en zijn tweede echtgenote Maria Antonia van Bragança, groeide hij op in Oostenrijk-Hongarije waar zijn zus Zita keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in twee huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maanden op de troon zat. Ter gelegenheid van het huwelijk werd hij genaturaliseerd tot Luxemburger en kreeg hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse Rode Kruis.

Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten en daarna naar Londen. In 1945 keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger Jan en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Charlotte en Felix trokken zich terug op het kasteel Fischbach. In 1969, ter gelegenheid van hun gouden huwelijksverjaardag, ontvangen Charlotte en Felix het Kruis van de Ordre de la Résistance. Felix stierf op 8 april 1970 op het kasteel Fischbach.

Zijn graftombe bevindt zich in de Nassau-crypte van de kathedraal van Luxemburg.

Kinderen