LUCA (evolutie): verschil tussen versies
bewerking |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
De term LUCA werd in 1996 voorgesteld door [[Christos Ouzounis]], op een bijeenkomst van de [[Fondation des Treilles]] over het onderwerp. Het voorstel was een compromis tussen LUA (''last universal ancestor'') en LCA (''[[Recentste gemeenschappelijke voorouder|last common ancestor]]''). Eerder waren ook al andere termen geopperd, zoals ''progenote'' (voorgesteld in 1977 door [[Carl Woese]]) en ''cenancestor'' (voorgesteld door [[W.M. Fitch]] in 1987). |
De term LUCA werd in 1996 voorgesteld door [[Christos Ouzounis]], op een bijeenkomst van de [[Fondation des Treilles]] over het onderwerp. Het voorstel was een compromis tussen LUA (''last universal ancestor'') en LCA (''[[Recentste gemeenschappelijke voorouder|last common ancestor]]''). Eerder waren ook al andere termen geopperd, zoals ''progenote'' (voorgesteld in 1977 door [[Carl Woese]]) en ''cenancestor'' (voorgesteld door [[W.M. Fitch]] in 1987). |
||
[[Virus (biologie)|Virussen]] worden niet gerekend tot het [[leven]]. Desondanks vertonen ze [[evolutie (biologie)|evolutie]] en zijn ze verwant met levende [[organisme]]n. In dit licht is LUCA de afkorting voor ''last universal cellular ancestor''. De universele stamboom van het leven is waarschijnlijk niet universeel zonder de virussen.<ref>[http://rstb.royalsocietypublishing.org/content/364/1527/2263.full {{aut|Brüssow, H.}} The not so universal tree of life or the place of viruses in the living world]</ref> |
[[Virus (biologie)|Virussen]] worden niet gerekend tot het [[leven]]. Desondanks vertonen ze [[evolutie (biologie)|evolutie]] en zijn ze verwant met levende [[organisme]]n. In dit licht is LUCA de afkorting voor ''last universal cellular ancestor''. De universele stamboom van het leven is echter waarschijnlijk niet universeel zonder de virussen.<ref>[http://rstb.royalsocietypublishing.org/content/364/1527/2263.full {{aut|Brüssow, H.}} The not so universal tree of life or the place of viruses in the living world]</ref> |
||
== Eigenschappen van LUCA == |
== Eigenschappen van LUCA == |
||
Versie van 12 sep 2019 23:02
LUCA (acroniem van last universal common ancestor) oftewel: "laatste universele gemeenschappelijke voorouder", is in de biologische wetenschap het hypothetische, fossiele (uitgestorven) eencellige organisme, dat de evolutionaire voorouder zou zijn van alle hedendaagse organismen.
De term LUCA werd in 1996 voorgesteld door Christos Ouzounis, op een bijeenkomst van de Fondation des Treilles over het onderwerp. Het voorstel was een compromis tussen LUA (last universal ancestor) en LCA (last common ancestor). Eerder waren ook al andere termen geopperd, zoals progenote (voorgesteld in 1977 door Carl Woese) en cenancestor (voorgesteld door W.M. Fitch in 1987).
Virussen worden niet gerekend tot het leven. Desondanks vertonen ze evolutie en zijn ze verwant met levende organismen. In dit licht is LUCA de afkorting voor last universal cellular ancestor. De universele stamboom van het leven is echter waarschijnlijk niet universeel zonder de virussen.[1]
Eigenschappen van LUCA
LUCA had alle eigenschappen die de hedendaagse organismen gemeenschappelijk hebben, zoals een (prokaryotische) cel, de genetische code en transcriptie met behulp van tRNA, mRNA en ribosomen. Het is opvallend dat al het bekende leven op aarde deze eigenschappen gemeenschappelijk heeft. Met name de vrijwel universele genetische code wijst op het bestaan van een gezamenlijke voorouder.
LUCA zou een eencellig organisme geweest zijn dat 3 tot 4 miljard jaar geleden leefde. Gepoogd wordt de eigenschappen van LUCA te reconstrueren, maar er is nog geen duidelijke overeenstemming over. Volgens sommige onderzoekers had LUCA DNA, anderen menen dat de genetische informatie in de vorm van RNA was opgeslagen. LUCA was niet per definitie de eerste of de primitiefste levensvorm. Er wordt verondersteld dat er in die periode veel meer leven was. De evolutionaire nakomelingen van andere fossiele organismen zouden uitgestorven zijn.
Zie ook
| Voetnoten
Literatuur
|