Filmkeuring: verschil tussen versies
Nieuw systeem België |
aanvullingen, herschikking |
||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
==België== |
==België== |
||
=== Regeling === |
|||
De ''Wet van 1 september 1920 waarbij aan minderjarigen beneden 16 jaar toegang tot de bioscoopzalen wordt ontzegd'' laat uitzonderingen toe, te bepalen door een commissie. |
|||
In België verloopt de filmkeuring sinds 2020 volgens een systeem van aanbevelingen gebaseerd op het Nederlandse [[Kijkwijzer]]. Het gaat om zelfregulering waarbij distributeurs elke vertoonde film indelen naar leeftijd en naar inhoud volgens een vooraf bepaald classificatiesysteem. De regeling is vervat in een [[Samenwerkingsakkoord (België)|samenwerkingsakkoord]] tussen de drie [[Gemeenschappen in België|Gemeenschappen]] en de [[Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie]].<ref>Samenwerkingsakkoord van 15 februari 2019 tussen de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van Brussel-Hoofdstad betreffende de classificatie van films, vertoond in Belgische bioscoopzalen</ref> De implementatie van het nieuwe filmkeuringssysteem ging in op 8 januari 2020. De inhoud wordt aangeduid met pictogrammen en er zijn zes leeftijdsindicaties (geschikt voor kinderen vanaf 6, 9, 12, 14, 16 en 18 jaar). |
|||
=== Geschiedenis === |
|||
Er is op basis van het ''Samenwerkingsakkoord tussen de [[Vlaamse Gemeenschap]], de [[Franse Gemeenschap]], de [[Duitstalige Gemeenschap]] en de [[Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie]] van Brussel-Hoofdstad betreffende de oprichting, samenstelling en werking van de intergemeenschapscommissie voor de filmkeuring'' een Intergemeenschapscommissie voor de Filmkeuring die oordeelt voor welke film toch geldt "kinderen toegelaten" (KT). De rest valt in de categorie "kinderen niet toegelaten" (KNT). In een arrest van 18 november 2004 oordeelde de [[Raad van State (België)|Raad van State]] echter dat de Intergemeenschapscommissie voor de Filmkeuring daarvoor niet bevoegd is, aangezien filmkeuring geen gemeenschapsbevoegdheid is. Alle beslissingen van de commissie waren dus niet wettelijk genomen. In afwachting van de bevoegdheid aan de gemeenschappen bij [[bijzondere wet]] vast te leggen, werd bij Koninklijk Besluit van 27 april 2007 een Commissie voor de Filmkeuring opgericht die films kan toelaten voor allen of voor minderjarigen vanaf de leeftijd van 12 jaar.<ref>[http://www.senate.be/www/?MIval=/publications/viewPubDoc&TID=50356768&LANG=nl advies van de Belgische Raad van State]</ref><ref>[http://www.9lives.be/forum/algemene-discussies/277910-alle-films-krijgen-label-kinderen-niet-toegelaten-geen-cinema-voor-16-a.html ''Alle films krijgen label "kinderen niet toegelaten"''], 9 december 2004</ref><ref>[http://docs.vlaamsparlement.be/docs/schv/2008-2009/PEETERS/46/antw.046.doc ''De problematiek van de filmkeuring'']{{dode link|datum=september 2017 |bot=InternetArchiveBot }}, vlaamsparlement.be</ref> De leden van die commissie worden benoemd op voorstel van de gemeenschappen. |
|||
Sinds 1920 waren Belgische bioscoopzalen slechts toegankelijk voor personen van 16 jaar en ouder.<ref>[http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_loi/change_lg.pl?language=nl&la=N&cn=1920090131&table_name=wet Wet van 1 september 1920 waarbij aan minderjarigen beneden 16 jaar toegang tot de bioscoopzalen wordt ontzegd]</ref> Wie jonger was, mocht enkel binnen om een film te bekijken die door een overheidscommissie was goedgekeurd. Het binnenleiden of toelaten van minderjarigen bij niet-goedgekeurde films was strafbaar met boetes en gevangenis. Bioscoopuitbaters riskeerden ook een sluiting tot maximum zes maanden. |
|||
In 1990 werd een Intergemeenschapscommissie voor de Filmkeuring opgericht om te oordelen welke films in de categorie "kinderen toegelaten" (KT) vielen.<ref>Samenwerkingsakkoord van 27 december 1990 tussen de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van Brussel-Hoofdstad betreffende de oprichting, samenstelling en werking van de intergemeenschapscommissie voor de filmkeuring</ref> Alle overige films waren krachtens de wet van 1920 "kinderen niet toegelaten" (KNT). De regeling werd bijgesteld in 2001.<ref>Samenwerkingsakkoord van 3 oktober 2001</ref> In een arrest van 18 november 2004 oordeelde de [[Raad van State (België)|Raad van State]] echter dat filmkeuring geen gemeenschapsbevoegdheid was en dat de oordelen van de Intergemeenschapscommissie voor de Filmkeuring bijgevolg onwettelijk waren genomen. Daarop werd weer een federale filmkeuringscommissie gecreëerd.<ref>Koninklijk Besluit van 27 april 2007 houdende oprichting van de Commissie voor de filmkeuring</ref> De leden ervan werden voorgedragen door de gemeenschappen. In 2009 was de commissie nog niet van start gegaan, maar intussen had de oude commissie wel de nieuwe categorie "KT vanaf 12" ingevoerd.<ref>[http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=GOI2CER7C ''Geschikt voor kinderen?''], 8 juli 2009, Het Nieuwsblad</ref> |
|||
In 2009 is de nieuwe commissie nog niet van start gegaan, maar intussen heeft de oude commissie wel de nieuwe categorie "KT vanaf 12" ingevoerd.<ref>[http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=GOI2CER7C ''Geschikt voor kinderen?''], 8 juli 2009, Het Nieuwsblad</ref> |
|||
Bij de [[zesde staatshervorming]] werd de bevoegdheid over de filmkeuring uiteindelijk toegekend aan de gemeenschappen. |
Bij de [[zesde staatshervorming]] in 2011 werd de bevoegdheid over de filmkeuring uiteindelijk toegekend aan de gemeenschappen door een aanpassing van de [[bijzondere wet tot hervorming der instellingen]]. |
||
In februari 2019 bereikten de gemeenschappen en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie een [[Samenwerkingsakkoord (België)|samenwerkingsakkoord]] om in heel het land het oude filmkeuringssysteem uit 1920 te vervangen door het Nederlandse [[Kijkwijzer|Kijkwijzersysteem]]. Daarmee zullen de bestaande overheidscommissies die de filmkeuring uitvoeren afgeschaft worden. In de plaats zal het Kijkwijzersysteem steunen op zelfregulering door de producenten en distributeurs van films. De implementatie van het nieuwe filmkeuringssysteem wordt verwacht voor het najaar van 2019.<ref>{{Citeer web|url=https://vertigoweb.be/belgische-filmkeuring-na-bijna-honderd-jaar-eindelijk-gemoderniseerd/|titel=Belgische filmkeuring na bijna honderd jaar eindelijk gemoderniseerd|bezochtdatum=16 februari 2019|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=15 februari 2019|uitgever=[[Vertigo (tijdschrift)|Vertigo]]|taal=}}</ref> |
|||
==Verenigde Staten== |
==Verenigde Staten== |
||
Versie van 10 dec 2019 14:23
Met filmkeuring wordt bedoeld dat er voorafgaand aan de verschijning van een film wordt aangegeven welke kenmerken een rolprent vertoont, waardoor die mogelijk ongeschikt is voor bepaalde groepen kijkers.
Nederland
- Zie ook Kijkwijzer en Centrale Commissie voor de Filmkeuring.
Filmkeuring bestaat sinds het begin van de twintigste eeuw. Vertegenwoordigers van kerken en maatschappelijke organisaties beoordeelden alle rolprenten. In het verzuilde Nederland betekende dat dat ook een priester uit de katholieke kerk en een gereformeerd lid, jarenlang was dat Henriëtte Kuyper, deel van de commissie uitmaakten. De katholieken kenden een kerkelijke lijst van afgeraden en verboden films, vergelijkbaar met de Index librorum prohibitorum, een lijst van films die zij niet mochten gaan zien.
De Bioscoopwet (Wet van 14 mei 1926, Stb. 118, tot bestrijding van de zedelijke en maatschappelijke gevaren van de bioscoop) maakte een einde aan alle lokale bioscoopcommissies die ieder hun eigen criteria hadden. Als uitvloeisel van die wet werd begin 1928 door de overheid de Rijksfilmkeuring oftewel de Centrale Commissie voor de Filmkeuring (CCF; vanaf 1977 De Nederlandse Filmkeuring) ingesteld waarin o.a. Johan August van Thiel werd benoemd. Een jaar later stelde de CCF een 'commissie van advies' in. De keuringsuitslag kon zijn alle leeftijden, 14 jaar en ouder, 18 jaar en ouder, of niet toegelaten.
Daarnaast kon een burgemeester op basis van het toenmalige artikel 221 van de Gemeentewet in het belang van de openbare orde of goede zeden een film verbieden, zoals in de jaren 60 die van Gorkum, Mr. Louis Rudolph Jules van Rappard, deed.
Vervolgens kwam er de Wet op de filmvertoningen (Wet van 5 januari 1977, Stb. 170, tot afschaffing van de filmkeuring voor volwassenen, invoering van een nieuw systeem van keuring voor jeugdigen, en intrekking van de bevoegdheid van de burgemeester ex artikel 221, lid 2, van de Gemeentewet).
In 1986 volgde wijziging van artikel 240 Sr, nl. afschaffing van het verbod op pornografie voor volwassenen.
Ten slotte kwam er de Wet van 14 december 2000 tot wijziging van de Mediawet en van het Wetboek van Strafrecht, alsmede intrekking van de Wet op de filmvertoningen. Vanaf 22 februari 2001 worden films, video's, tv-programma's en computerspelletjes door distributeurs zelf gekeurd: zelfregulering dus. Bij falen worden er wel boetes gegeven. De keuring richt zich met name op ouders, maar er wordt dus wel op toegezien dat bioscopen en verkooppunten van bijvoorbeeld DVD's de regels naleven. In artikel 240a Sr (voor jongeren ongeschikt materiaal aan een jongere vertonen) werd ook het verstrekken van een gegevensdrager strafbaar en werden de straffen verhoogd.
België
Regeling
In België verloopt de filmkeuring sinds 2020 volgens een systeem van aanbevelingen gebaseerd op het Nederlandse Kijkwijzer. Het gaat om zelfregulering waarbij distributeurs elke vertoonde film indelen naar leeftijd en naar inhoud volgens een vooraf bepaald classificatiesysteem. De regeling is vervat in een samenwerkingsakkoord tussen de drie Gemeenschappen en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie.[1] De implementatie van het nieuwe filmkeuringssysteem ging in op 8 januari 2020. De inhoud wordt aangeduid met pictogrammen en er zijn zes leeftijdsindicaties (geschikt voor kinderen vanaf 6, 9, 12, 14, 16 en 18 jaar).
Geschiedenis
Sinds 1920 waren Belgische bioscoopzalen slechts toegankelijk voor personen van 16 jaar en ouder.[2] Wie jonger was, mocht enkel binnen om een film te bekijken die door een overheidscommissie was goedgekeurd. Het binnenleiden of toelaten van minderjarigen bij niet-goedgekeurde films was strafbaar met boetes en gevangenis. Bioscoopuitbaters riskeerden ook een sluiting tot maximum zes maanden.
In 1990 werd een Intergemeenschapscommissie voor de Filmkeuring opgericht om te oordelen welke films in de categorie "kinderen toegelaten" (KT) vielen.[3] Alle overige films waren krachtens de wet van 1920 "kinderen niet toegelaten" (KNT). De regeling werd bijgesteld in 2001.[4] In een arrest van 18 november 2004 oordeelde de Raad van State echter dat filmkeuring geen gemeenschapsbevoegdheid was en dat de oordelen van de Intergemeenschapscommissie voor de Filmkeuring bijgevolg onwettelijk waren genomen. Daarop werd weer een federale filmkeuringscommissie gecreëerd.[5] De leden ervan werden voorgedragen door de gemeenschappen. In 2009 was de commissie nog niet van start gegaan, maar intussen had de oude commissie wel de nieuwe categorie "KT vanaf 12" ingevoerd.[6]
Bij de zesde staatshervorming in 2011 werd de bevoegdheid over de filmkeuring uiteindelijk toegekend aan de gemeenschappen door een aanpassing van de bijzondere wet tot hervorming der instellingen.
Verenigde Staten
Zie filmkeuring in de Verenigde Staten.
Bronnen, noten en/of referenties
|