Nieuwe tijd: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Label: Misbruikfilter: Kwebbelen
Wutsje (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 81.83.135.45 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door RonaldB
Regel 6: Regel 6:


== Oorsprong ==
== Oorsprong ==
De gewoonte hoi is westerse geschiedenis in drie perioden – [[oudheid]], middeleeuwen en nieuwe tijd – onder te verdelen is ontstaan tijdens de [[renaissance]]. De [[Renaissance-humanisme|humanisten]] meenden dat na een periode van verval en barbarij, de middeleeuwen, een periode van hernieuwde bloei van kunst en wetenschap was aangebroken. De oudheid werd door hen geïdealiseerd.
De gewoonte om de westerse geschiedenis in drie perioden – [[oudheid]], middeleeuwen en nieuwe tijd – onder te verdelen is ontstaan tijdens de [[renaissance]]. De [[Renaissance-humanisme|humanisten]] meenden dat na een periode van verval en barbarij, de middeleeuwen, een periode van hernieuwde bloei van kunst en wetenschap was aangebroken. De oudheid werd door hen geïdealiseerd.


Voor niet-westerse culturen is deze indeling niet gebruikelijk en ook meestal niet toepasbaar.
Voor niet-westerse culturen is deze indeling niet gebruikelijk en ook meestal niet toepasbaar.

Versie van 12 dec 2019 18:52

Periodes uit de
westerse geschiedenis


Portaal  Portaalicoon  Geschiedenis

De Nieuwe Tijd is een periode in de westerse geschiedenis. De term kan twee verschillende betekenissen hebben:

  • de periode na de middeleeuwen tot heden. In dat geval begint de nieuwe tijd rond 1500 – of kort daarvoor – en duurt tot vandaag de dag. Binnen deze betekenis kan nog worden onderscheiden tussen de vroegmoderne tijd en de moderne tijd.
  • als alternatieve naam voor de vroegmoderne tijd. In dat geval begint de nieuwe tijd rond 1500 – of kort daarvoor – en duurt tot het begin van de negentiende eeuw. Vaak wordt ook het begin van de negentiende eeuw nog als 'vroegmodern' beschouwd. De hiernavolgende periode wordt dan in de regel nieuwste tijd (moderne tijd) genoemd.

Oorsprong

De gewoonte om de westerse geschiedenis in drie perioden – oudheid, middeleeuwen en nieuwe tijd – onder te verdelen is ontstaan tijdens de renaissance. De humanisten meenden dat na een periode van verval en barbarij, de middeleeuwen, een periode van hernieuwde bloei van kunst en wetenschap was aangebroken. De oudheid werd door hen geïdealiseerd.

Voor niet-westerse culturen is deze indeling niet gebruikelijk en ook meestal niet toepasbaar.

Zie ook