Jan de Zanger: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Added authority control template |
||
| Regel 40: | Regel 40: | ||
Jan de Zanger was [[Onderwijzer|leraar]] aan een scholengemeenschap in [[Lochem (stad)|Lochem]]. In 1977 stopte hij met lesgeven, omdat hij een baan kreeg bij de Stichting Leerplanontwikkeling (SLO) in [[Enschede]]. |
Jan de Zanger was [[Onderwijzer|leraar]] aan een scholengemeenschap in [[Lochem (stad)|Lochem]]. In 1977 stopte hij met lesgeven, omdat hij een baan kreeg bij de Stichting Leerplanontwikkeling (SLO) in [[Enschede]]. |
||
Het eerste jeugdboek dat hij schreef was ''Ben is dood''. Het boek werd bekroond door de tienerjury in [[Velsen]] met de 'Gouden Harington' als beste tienerboek van [[1981]]. Als vervolg op dit boek schreef hij een [[Roman (literatuur)|roman]] voor volwassenen, ''De fietser''. Jan de Zanger schreef onder andere ook ''Voor een halve zak drop'', ''Ik ben naar Wladiwostok'' en ''Desnoods met geweld''. |
Het eerste jeugdboek dat hij schreef was ''Ben is dood''. Het boek werd bekroond door de tienerjury in [[Velsen]] met de 'Gouden Harington' als beste tienerboek van [[1981]]. Als vervolg op dit boek schreef hij een [[Roman (literatuur)|roman]] voor volwassenen, ''De fietser''. Jan de Zanger schreef onder andere ook ''Voor een halve zak drop'', ''Ik ben naar Wladiwostok'' en ''Desnoods met geweld''. |
||
In 1991 overleed hij tijdens een bezoek aan Denemarken. |
In 1991 overleed hij tijdens een bezoek aan Denemarken. |
||
| Regel 74: | Regel 74: | ||
{{Appendix}} |
{{Appendix}} |
||
{{Authority control}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Zanger, Jan de}} |
{{DEFAULTSORT:Zanger, Jan de}} |
||
Versie van 24 apr 2020 17:06
| Jan de Zanger | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Jan Ferdinand (Jan) de Zanger | |||
| Geboren | 4 juli 1932 | |||
| Geboorteplaats | Schiedam | |||
| Overleden | 14 januari 1991 | |||
| Overlijdensplaats | Hejlsminde, Denemarken | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | auteur, leraar en vertaler | |||
| Werk | ||||
| Genre | jeugdboeken | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Jan Ferdinand (Jan) de Zanger (Schiedam, 4 juli 1932 – Hejlsminde, Denemarken, 14 januari 1991) was een Nederlands auteur. Hij begon met poëzie, maar legde zich daarna toe op het schrijven van vooral jeugdboeken.[1]
Carrière
De Zanger sprak vloeiend Deens doordat hij na de Tweede Wereldoorlog door zijn ouders naar Denemarken werd gestuurd om aan te sterken. In Nederland behaalde hij zijn h.b.s.-diploma en daarna ging hij weer naar Scandinavië. Later ging hij in Nederland Nederlands studeren. Omdat het Deens zijn tweede moedertaal was geworden begon hij verschillende boeken uit het Deens in het Nederlands te vertalen. Later vertaalde hij ook uit het Zweeds, Noors, Fins en Duits.
Hij debuteerde in 1962 met gedichten: Bij mijzelf te rade. Daarna volgden nog niet alleen / maar ook (1967) en Aai de baas daarom (1970), eveneens poëzie.
Jan de Zanger was leraar aan een scholengemeenschap in Lochem. In 1977 stopte hij met lesgeven, omdat hij een baan kreeg bij de Stichting Leerplanontwikkeling (SLO) in Enschede.
Het eerste jeugdboek dat hij schreef was Ben is dood. Het boek werd bekroond door de tienerjury in Velsen met de 'Gouden Harington' als beste tienerboek van 1981. Als vervolg op dit boek schreef hij een roman voor volwassenen, De fietser. Jan de Zanger schreef onder andere ook Voor een halve zak drop, Ik ben naar Wladiwostok en Desnoods met geweld.
In 1991 overleed hij tijdens een bezoek aan Denemarken.
Bibliografie
- 1962 - Bij mijzelf te rade
- 1967 - niet alleen / maar ook
- 1968 - Een gat in mijn plusfour
- 1970 - Aai de baas daarom
- 1981 - Ben is dood
- 1983 - Gekke Bril en gekke Rooie
- 1983 - Ik ben naar Wladiwostok
- 1984 - Voor een halve zak drop
- 1985 - De opschepper
- 1986 - De knikker
- 1986 - Desnoods met geweld
- 1987 - De twee-bloed
- 1988 - Dit been is korter
- 1988 - Poepoe
- 1989 - De mensen kijken altijd zo
- 1990 - Hadden we er maar wat van gezegd!
- 1995 - Poepoe & De mensen kijken altijd zo : dubbelboek
- 1998 - Zonder jou ben ik verloren
Bekroningen
- 1981 - De Gouden Harington (beste tienerboek), door tienerjury in Velsen voor Ben is dood.
- 1988 - De Duitse Gustav-Heinemann-Friedenspreis voor Desnoods met Geweld
- 1989 - Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Poepoe
- 1991 - Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Hadden we er maar wat van gezegd!
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties |