Paterdavidshert: verschil tussen versies

Paterdavidshert; IUCN-status: Uitgestorven in het wild (2008)
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Mammalia (Zoogdieren)
Orde:	Artiodactyla (Evenhoevigen)
Familie:	Cervidae (Herten)
Geslacht:	Elaphurus
	Soort
	Elaphurus davidianus; Milne-Edwards, 1866
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Paterdavidshert op Wikispecies
Portaal	Biologie

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 16 jun 2020 15:16

Het paterdavidshert (Elaphurus davidianus) is een soort uit de familie der hertachtigen. Het behoort tot de onderfamilie Cervinae. Het is de enige levende soort van het geslacht Elaphurus.

Kenmerken

Het grote, bruin gekleurde dier (schouderhoogte 115 cm, gewicht 150-200 kg, lichaamslengte 220 cm) is gekenmerkt door een lange kop, lange staart (ca. 50 cm) en lange poten met brede hoeven, die evenals bij het rendier bij het lopen een krakend geluid maken. Het grote gewei heeft geen oogtak (eerste en voorste zijtak) en alle einden zijn naar achteren gericht. Draagtijd 40 weken, één jong per worp (gevlekt). Maximale levensduur 20-25 jaar.

Leefwijze

Deze herten houden van water en kunnen dan ook goed zwemmen. Het zijn voornamelijk grazers, maar in de zomer vullen ze hun plantaardig dieet aan met waterplanten. In het Chinees krijgen deze dieren de naam Milu (麋鹿).

Geschiedenis

Het paterdavidshert is een bewoner van open terrein met veel water en ook wel van moerassen. Oorspronkelijk bewoonde het grote delen van China; ten tijde van de ontdekking (1865) door Pater Armand David (een Franse missionaris die daarnaast de reuzenpanda en de Mongoolse gerbil ontdekte) was hij in het wild uitgeroeid en beperkt tot een keizerlijk wildpark bij Peking. Uit dit park werd een klein aantal dieren overgebracht naar Europese dierentuinen. Bij de Bokseropstand van 1900 werden de laatste dieren die na de desastreuze overstromingen van 1895 overgebleven waren, afgeslacht. Door de laatste zestien Europese dieren op zijn landgoed Woburn Abbey (Engeland) bijeen te brengen, wist de hertog van Bedford een kudde op te bouwen en zo de soort voor het nageslacht te behouden.

Van deze kudde werden na de Tweede Wereldoorlog dieren afgestaan aan dierentuinen (o.a. ook in China en in het natuurpark Lelystad); planmatige fokkerij heeft het totale bestand tot ca. 1400 (1986) doen toenemen.

Introductie in het wild

In 1985 werd het paterdavidshert in het Peking Milu Park geherintroduceerd. Daarna is er ook een populatie uitgezet in het Dafeng Milu Natural Reserve ten noorden van Shanghai. In 1997 waren er 671 dieren in China in het wild.

Galerij

Een groep wijfjes in de Bronx Zoo
Een mannetje

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Paterdavidshert op de IUCN Red List of Threatened Species.

[IUCN-1] (en) Paterdavidshert op de IUCN Red List of Threatened Species.

[1]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 {{Taxobox
 | type=dier
-| naam=Pater-Davidshert
+| naam=Paterdavidshert
 | status=EW
 | statusbron=2008
@@ Regel 19: / Regel 19: @@
 | species=Elaphurus davidianus
 }}
-Het '''Pater-Davidshert''' (''Elaphurus davidianus'') is een soort uit de familie der [[hertachtigen]]. Het behoort tot de onderfamilie [[Cervinae]]. Het is de enige levende soort van het geslacht ''[[Elaphurus]]''.
+Het '''paterdavidshert''' (''Elaphurus davidianus'') is een soort uit de familie der [[hertachtigen]]. Het behoort tot de onderfamilie [[Cervinae]]. Het is de enige levende soort van het geslacht ''[[Elaphurus]]''.
 == Kenmerken ==
@@ Regel 28: / Regel 28: @@
 == Geschiedenis ==
-Het Pater-Davidshert is een bewoner van open terrein met veel water en ook wel van moerassen. Oorspronkelijk bewoonde het grote delen van [[Volksrepubliek China|China]]; ten tijde van de ontdekking (1865) door Pater [[Armand David]] (een Franse missionaris die daarnaast de [[reuzenpanda]] en de [[Mongoolse gerbil]] ontdekte) was hij in het wild uitgeroeid en beperkt tot een keizerlijk wildpark bij Peking. Uit dit park werd een klein aantal dieren overgebracht naar Europese dierentuinen. Bij de [[Bokseropstand]] van 1900 werden de laatste dieren die na de desastreuze overstromingen van 1895 overgebleven waren, afgeslacht. Door de laatste zestien Europese dieren op zijn landgoed Woburn Abbey (Engeland) bijeen te brengen, wist de hertog van Bedford een kudde op te bouwen en zo de soort voor het nageslacht te behouden.
+Het paterdavidshert is een bewoner van open terrein met veel water en ook wel van moerassen. Oorspronkelijk bewoonde het grote delen van [[Volksrepubliek China|China]]; ten tijde van de ontdekking (1865) door Pater [[Armand David]] (een Franse missionaris die daarnaast de [[reuzenpanda]] en de [[Mongoolse gerbil]] ontdekte) was hij in het wild uitgeroeid en beperkt tot een keizerlijk wildpark bij Peking. Uit dit park werd een klein aantal dieren overgebracht naar Europese dierentuinen. Bij de [[Bokseropstand]] van 1900 werden de laatste dieren die na de desastreuze overstromingen van 1895 overgebleven waren, afgeslacht. Door de laatste zestien Europese dieren op zijn landgoed Woburn Abbey (Engeland) bijeen te brengen, wist de hertog van Bedford een kudde op te bouwen en zo de soort voor het nageslacht te behouden.
 Van deze kudde werden na de [[Tweede Wereldoorlog]] dieren afgestaan aan dierentuinen (o.a. ook in China en in het [[natuurpark Lelystad]]); planmatige fokkerij heeft het totale bestand tot ca. 1400 (1986) doen toenemen.
 == Introductie in het wild ==
-In 1985 werd het Pater-Davidshert in het [[Peking Milu Park]] [[herintroductie|geherintroduceerd]]. Daarna is er ook een populatie uitgezet in het Dafeng Milu Natural Reserve ten noorden van [[Shanghai]]. In 1997 waren er 671 dieren in China in het wild.
+In 1985 werd het paterdavidshert in het [[Peking Milu Park]] [[herintroductie|geherintroduceerd]]. Daarna is er ook een populatie uitgezet in het Dafeng Milu Natural Reserve ten noorden van [[Shanghai]]. In 1997 waren er 671 dieren in China in het wild.
 == Galerij ==