Studios Hergé: verschil tussen versies
Labels: Handmatige ongedaanmaking Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
|||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
== Medewerkers == |
== Medewerkers == |
||
De medewerkers van Hergé waren onder meer [[Jacques Martin]], [[Bob De Moor (striptekenaar)|Bob De Moor]], [[Roger Leloup]] |
De medewerkers van Hergé waren onder meer [[Jacques Martin]], [[Bob De Moor (striptekenaar)|Bob De Moor]], [[Roger Leloup]], [[Jo-El Azara]], [[Guy Dessicy]] en [[Johan De Moor]]. |
||
==Situering== |
==Situering== |
||
Versie van 2 jan 2021 19:49
Studios Hergé, tussen 1986 en 2006 Fondation Hergé (Hergé Stichting) genoemd, werd opgericht door Hergé in 1950 om hem te assisteren bij het tekenen van zijn oeuvre. Na zijn dood in 1983 werd Studios Hergé de organisatie die de nalatenschap beheert van de Belgische striptekenaar en scenarist van stripverhalen Hergé (1907-1983), zoals De avonturen van Kuifje, De guitenstreken van Kwik en Flupke en Jo, Suus en Jokko.
Medewerkers
De medewerkers van Hergé waren onder meer Jacques Martin, Bob De Moor, Roger Leloup, Jo-El Azara, Guy Dessicy en Johan De Moor.
Situering
De stichting, geleid door Hergés inmiddels hertrouwde weduwe Fanny Rodwell (geboren als Fanny Vlamynck) en haar man Nick Rodwell, voert de naam Moulinsart voor commerciële doeleinden. Dat is de Franse naam van kasteel Molensloot, waar in de stripreeks kapitein Haddock woont. Veel van de Franse stripboeken zijn onder de naam Éditions Moulinsart verschenen.
In 2006 ontving de stichting een Light of Truth Award voor het stripboek Kuifje in Tibet.
Auteursrechtenkwestie
Moulinsart kwam meermaals in het nieuws door de juridische dreigingen die zij uitte tegen vermeende inbreukmakers op het auteursrecht op de tekeningen van Hergé. Het tijdschrift Humo werd in 1994 gesommeerd te stoppen met Kuifje-parodieën op de omslag, getekend door Kamagurka. Tekenaar Joost Veerkamp kreeg in 1997 het aan de stok met Moulinsart toen hij actuele variaties op Kuifje-albums in de Volkskrant en Vrij Nederland publiceerde. In vrijwel alle gevallen kreeg Moulinsart zijn zin. In 2007 echter verloren Rodwell en Moulinsart een proces tegen de Deense schilder Ole Ahlberg, die erotische parodieën schilderde.[1] In 2010 vernietigde het Belgische Hof van Cassatie deze uitspraak weer.[2]
Fanclubs die voorheen een overeenkomst met Moulinsart hadden, werden in 2009 plotseling geconfronteerd met hoge claims.[3] De meeste gedaagden stopten met publiceren of troffen een schikking, maar het Hergé Genootschap, een Nederlandse Kuifje-fanclub, protesteerde op basis van een overeenkomst die nimmer was opgezegd door Moulinsart en won de rechtszaak in 2014.[4] Moulinsart ging in hoger beroep, echter tijdens de rechtszaak dook een contract op, waaruit bleek dat Hergé het publicatierecht van zijn strips en losse afbeeldingen in 1942 heeft overdragen aan uitgeverij Casterman. Zodoende heeft Hergés weduwe dit niet kunnen erven en heeft de stichting Moulinsart dus nimmer het auteursrecht van Hergés publicaties gehad.[5][6] Het hof wees de eis op grond van het merkrecht af, omdat het verwerende genootschap geen handelsactiviteiten ontplooit.[7]
Zie ook
Externe link
Bronnen
Verwijzingen
|
· 
· 