Essentie: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 58174659 van 77.160.247.153 (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Regel 1: Regel 1:
De '''essentie''' ([[Latijn]]: ''essentia'', van ''esse'', zijn) of het '''wezen''' is [[filosofie|filosofisch]] gezien de [[karakter (aard)|aard]] van iets, datgene wat kenmerkend is voor iets en zonder welke het de [[Identiteit (eigenheid)|identiteit]] verliest. Essentie is datgene wat overblijft als de randzaken worden weggedacht, bij [[Aristoteles]] de ''[[to ti en einai]]''. Het essentiedenken veronderstelt dus het bestaan van een zuiver wezen, omgeven door bijzaken. [[Essentialisme (filosofie)|Essentialisme]] veronderstelt dat iedere entiteit wordt gedefinieerd door een aantal noodzakelijke eigenschappen.

Voor Aristoteles bevond de essentie van een voorwerp of [[substantie]] zich in de substantie zelf, deze is [[Immanentie|immanent]]. Volgens de [[ideeënleer]] van zijn leermeester [[Plato]] zijn waarneembare kenmerken van voorwerpen slechts tijdelijke manifestaties van eeuwig bestaande Ideeën of [[Vorm (filosofie)|Vormen]]. Deze Vormen bevonden zich bij Plato dus buiten de [[materie]], ze zijn [[Transcendentie (filosofie)|transcedent]].


== Externe link ==
== Externe link ==

Versie van 27 jan 2021 15:56

De essentie (Latijn: essentia, van esse, zijn) of het wezen is filosofisch gezien de aard van iets, datgene wat kenmerkend is voor iets en zonder welke het de identiteit verliest. Essentie is datgene wat overblijft als de randzaken worden weggedacht, bij Aristoteles de to ti en einai. Het essentiedenken veronderstelt dus het bestaan van een zuiver wezen, omgeven door bijzaken. Essentialisme veronderstelt dat iedere entiteit wordt gedefinieerd door een aantal noodzakelijke eigenschappen.

Voor Aristoteles bevond de essentie van een voorwerp of substantie zich in de substantie zelf, deze is immanent. Volgens de ideeënleer van zijn leermeester Plato zijn waarneembare kenmerken van voorwerpen slechts tijdelijke manifestaties van eeuwig bestaande Ideeën of Vormen. Deze Vormen bevonden zich bij Plato dus buiten de materie, ze zijn transcedent.

Externe link