Alberto Tarantini: verschil tussen versies
Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Alberto Tarantini''' Alberto César Tarantini (geboren op 3 december 1995) is een Argentijnse proffesionele voetballer zijn rol op het veld is verde...' |
beetje gepoetst - nog wiu |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{wiu}} |
|||
'''Alberto Tarantini''' |
|||
'''Alberto César Tarantini''' ([[Ezeiza]], [[3 december]] [[1955]]) is een [[Argentinië|Argentijnse]] professionele [[voetballer]] die speelt als verdediger. Hij maakte deel uit van het nationale [[Argentijns voetbalelftal|eftal]] dat in 1978 [[Wereldkampioenschap voetbal 1978|wereldkampioen]] werd. In het begin van zijn carrière speelde hij als linkerverdediger, later in zijn carrière speelde hij als vleugelverdediger. |
|||
===Carière=== |
|||
Alberto César Tarantini (geboren op 3 december 1995) is een Argentijnse proffesionele voetballer zijn rol op het veld is verdediger. Hij heeft de 1978 FIFA wereld beker gewonnen samen met het nationale argentijnse voetbalteam. In het begin van zijn carrière speelde hij als linker-verdediger, later in zijn varrière speelde hij als vleugel-verdediger |
|||
Geboren in Ezeiza, rees Tarantini door de rangen van [[Boca Juniors]] in de vroege jaren 70. Hij was gekend om zijn afrokapsel en zijn lange voortanden waardoor hij de bijnaam conejo (“konijn”) kreeg. |
|||
'''Carière''' |
|||
Geboren in Ezeiza, rees Tarantini door de Boca juniors in de vroege 1970s. Hij was gekend om zijn afro kapsel en zijn lange voortanden, hierdoor krijg hij de bijnaam conejo (“konijn”). |
|||
In 1977 won hij zijn eerste internationale voetbal competitie met de Boca juniors en een van de meest prestigieuse voetbal competities in het latijns Amerika-copa libertadores, na de doellose match versloeg Boca Cruzeiro met 5-4 op penalties. De match ging door in het Estadio Centenario in Montevideo, Urugay op 14 september 1955. |
In 1977 won hij zijn eerste internationale voetbal competitie met de Boca juniors en een van de meest prestigieuse voetbal competities in het latijns Amerika-copa libertadores, na de doellose match versloeg Boca Cruzeiro met 5-4 op penalties. De match ging door in het Estadio Centenario in Montevideo, Urugay op 14 september 1955. |
||
Tarantini maakte deel uit van het Argentijnse onder 23- team dat het 1975 Toulon tournament won, samen met Jorge Valdano, Amériko Gallego en de anderen met César Menotti als coach. Hij werd linker-verdediger voor het Argentijnse nationale voetbal team na dat Jorge Carrascosa het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team. |
Tarantini maakte deel uit van het Argentijnse onder 23- team dat het 1975 Toulon tournament won, samen met Jorge Valdano, Amériko Gallego en de anderen met César Menotti als coach. Hij werd linker-verdediger voor het Argentijnse nationale voetbal team na dat Jorge Carrascosa het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team. |
||
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door Birmingham City voor £ 295.000. Zijn betovering in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een heckler te slaan. |
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door Birmingham City voor £ 295.000. Zijn betovering in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een heckler te slaan. |
||
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor Talleres de Córdoba, River Plate en Europese teams SC Bastia, Toulouse en FC St. Gallen. |
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor Talleres de Córdoba, River Plate en Europese teams SC Bastia, Toulouse en FC St. Gallen. |
||
In 1982 werd Tarantini verkozen tot de top tien van de Zuid-Amerikaanse speler van het jaar-prijzen. |
In 1982 werd Tarantini verkozen tot de top tien van de Zuid-Amerikaanse speler van het jaar-prijzen. |
||
Tarantini speelde ook in de FIFA Wereldbeker 1982 voor Argentinië en trok zich onmiddellijk daarna terug uit het nationale team. |
Tarantini speelde ook in de FIFA Wereldbeker 1982 voor Argentinië en trok zich onmiddellijk daarna terug uit het nationale team. |
||
| Regel 36: | Regel 22: | ||
'''Persoonlijk leven''' |
'''Persoonlijk leven''' |
||
Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantini was voetbalcoach op een school. |
Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantini was voetbalcoach op een school. |
||
[[Categorie:Argentijns voetballer|Tarantini, Alberto]] |
|||
Alberto César Tarantini (geboren op 3 december 1995) is een Argentijnse proffesionele voetballer zijn rol op het veld is verdediger. Hij heeft de 1978 FIFA wereld beker gewonnen samen met het nationale argentijnse voetbalteam. In het begin van zijn carrière speelde hij als linker-verdediger, later in zijn varrière speelde hij als vleugel-verdediger |
|||
Carière |
|||
Geboren in Ezeiza, rees Tarantini door de Boca juniors in de vroege 1970s. Hij was gekend om zijn afro kapsel en zijn lange voortanden, hierdoor krijg hij de bijnaam conejo (“konijn”). |
|||
In 1977 won hij zijn eerste internationale voetbal competitie met de Boca juniors en een van de meest prestigieuse voetbal competities in het latijns Amerika-copa libertadores, na de doellose match versloeg Boca Cruzeiro met 5-4 op penalties. De match ging door in het Estadio Centenario in Montevideo, Urugay op 14 september 1955. |
|||
Tarantini maakte deel uit van het Argentijnse onder 23- team dat het 1975 Toulon tournament won, samen met Jorge Valdano, Amériko Gallego en de anderen met César Menotti als coach. Hij werd linker-verdediger voor het Argentijnse nationale voetbal team na dat Jorge Carrascosa het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team. |
|||
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door Birmingham City voor £ 295.000. Zijn betovering in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een heckler te slaan. |
|||
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor Talleres de Córdoba, River Plate en Europese teams SC Bastia, Toulouse en FC St. Gallen. |
|||
In 1982 werd Tarantini verkozen tot de top tien van de Zuid-Amerikaanse speler van het jaar-prijzen. |
|||
Tarantini speelde ook in de FIFA Wereldbeker 1982 voor Argentinië en trok zich onmiddellijk daarna terug uit het nationale team. |
|||
Persoonlijk leven |
|||
Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantini was voetbalcoach op een school. |
|||
Alberto César Tarantini (geboren op 3 december 1995) is een Argentijnse proffesionele voetballer zijn rol op het veld is verdediger. Hij heeft de 1978 FIFA wereld beker gewonnen samen met het nationale argentijnse voetbalteam. In het begin van zijn carrière speelde hij als linker-verdediger, later in zijn varrière speelde hij als vleugel-verdediger |
|||
Carière |
|||
Geboren in Ezeiza, rees Tarantini door de Boca juniors in de vroege 1970s. Hij was gekend om zijn afro kapsel en zijn lange voortanden, hierdoor krijg hij de bijnaam conejo (“konijn”). |
|||
In 1977 won hij zijn eerste internationale voetbal competitie met de Boca juniors en een van de meest prestigieuse voetbal competities in het latijns Amerika-copa libertadores, na de doellose match versloeg Boca Cruzeiro met 5-4 op penalties. De match ging door in het Estadio Centenario in Montevideo, Urugay op 14 september 1955. |
|||
Tarantini maakte deel uit van het Argentijnse onder 23- team dat het 1975 Toulon tournament won, samen met Jorge Valdano, Amériko Gallego en de anderen met César Menotti als coach. Hij werd linker-verdediger voor het Argentijnse nationale voetbal team na dat Jorge Carrascosa het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team. |
|||
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door Birmingham City voor £ 295.000. Zijn betovering in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een heckler te slaan. |
|||
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor Talleres de Córdoba, River Plate en Europese teams SC Bastia, Toulouse en FC St. Gallen. |
|||
In 1982 werd Tarantini verkozen tot de top tien van de Zuid-Amerikaanse speler van het jaar-prijzen. |
|||
Tarantini speelde ook in de FIFA Wereldbeker 1982 voor Argentinië en trok zich onmiddellijk daarna terug uit het nationale team. |
|||
Persoonlijk leven |
|||
Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantini was voetbalcoach op een school. |
|||
Versie van 25 feb 2021 11:07
|
Dit artikel komt mogelijk voor verwijdering in aanmerking. |
Alberto César Tarantini (Ezeiza, 3 december 1955) is een Argentijnse professionele voetballer die speelt als verdediger. Hij maakte deel uit van het nationale eftal dat in 1978 wereldkampioen werd. In het begin van zijn carrière speelde hij als linkerverdediger, later in zijn carrière speelde hij als vleugelverdediger.
Carière
Geboren in Ezeiza, rees Tarantini door de rangen van Boca Juniors in de vroege jaren 70. Hij was gekend om zijn afrokapsel en zijn lange voortanden waardoor hij de bijnaam conejo (“konijn”) kreeg.
In 1977 won hij zijn eerste internationale voetbal competitie met de Boca juniors en een van de meest prestigieuse voetbal competities in het latijns Amerika-copa libertadores, na de doellose match versloeg Boca Cruzeiro met 5-4 op penalties. De match ging door in het Estadio Centenario in Montevideo, Urugay op 14 september 1955.
Tarantini maakte deel uit van het Argentijnse onder 23- team dat het 1975 Toulon tournament won, samen met Jorge Valdano, Amériko Gallego en de anderen met César Menotti als coach. Hij werd linker-verdediger voor het Argentijnse nationale voetbal team na dat Jorge Carrascosa het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team.
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door Birmingham City voor £ 295.000. Zijn betovering in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een heckler te slaan.
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor Talleres de Córdoba, River Plate en Europese teams SC Bastia, Toulouse en FC St. Gallen.
In 1982 werd Tarantini verkozen tot de top tien van de Zuid-Amerikaanse speler van het jaar-prijzen.
Tarantini speelde ook in de FIFA Wereldbeker 1982 voor Argentinië en trok zich onmiddellijk daarna terug uit het nationale team.
Persoonlijk leven Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantini was voetbalcoach op een school.