Tufsterretje: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
De oorsprong van het tufsterretje is te vinden bij de kusten van het [[Middellandse Zeegebied]] in Europa. Het kent een verdere verspreiding naar de rest van het continent met twee hoofdvertakkingen: naar Duitsland via Frankrijk, België en Luxemburg, waar het met name in [[Zeeklimaat|suboceanische]] klimaatomstandigheden te vinden is, en naar de [[Pannonische vlakte]] tot aan de westelijke [[Karpaten]] in Slowakije (via Kroatië en Hongarije), waar het groeit op kalkhoudend [[Conglomeraat (geologie)|conglomeraat]] en [[Dolomiet|dolomietgesteente]].<ref>{{Citeer tijdschrift|achternaam=Farkas|voornaam=E.|medeauteurs=Guttová, A., Lőkös, L. & Molnár, K.|taal=en|url=https://www.researchgate.net/profile/Anna-Guttova/publication/270481693_Distribution_of_Solenopsora_candicans_lichen-forming_fungi_Catillariaceae_in_Hungary/links/55a3977d08aeaefdb97bcad4/Distribution-of-Solenopsora-candicans-lichen-forming-fungi-Catillariaceae-in-Hungary.pdf|titel=Distribution of ''Solenopsora candicans'' (lichen-forming fungi, Catillariaceae) in Hungary|jaargang=53|tijdschrift=Acta Botanica Hungarica|datum=2011|nummer=3-4|doi=10.1556/abot.53.2011.3-4.12|pagina's=305-311}}</ref> Het kan daarnaast veel gevonden worden op de Britse Eilanden. |
De oorsprong van het tufsterretje is te vinden bij de kusten van het [[Middellandse Zeegebied]] in Europa. Het kent een verdere verspreiding naar de rest van het continent met twee hoofdvertakkingen: naar Duitsland via Frankrijk, België en Luxemburg, waar het met name in [[Zeeklimaat|suboceanische]] klimaatomstandigheden te vinden is, en naar de [[Pannonische vlakte]] tot aan de westelijke [[Karpaten]] in Slowakije (via Kroatië en Hongarije), waar het groeit op kalkhoudend [[Conglomeraat (geologie)|conglomeraat]] en [[Dolomiet|dolomietgesteente]].<ref>{{Citeer tijdschrift|achternaam=Farkas|voornaam=E.|medeauteurs=Guttová, A., Lőkös, L. & Molnár, K.|taal=en|url=https://www.researchgate.net/profile/Anna-Guttova/publication/270481693_Distribution_of_Solenopsora_candicans_lichen-forming_fungi_Catillariaceae_in_Hungary/links/55a3977d08aeaefdb97bcad4/Distribution-of-Solenopsora-candicans-lichen-forming-fungi-Catillariaceae-in-Hungary.pdf|titel=Distribution of ''Solenopsora candicans'' (lichen-forming fungi, Catillariaceae) in Hungary|jaargang=53|tijdschrift=Acta Botanica Hungarica|datum=2011|nummer=3-4|doi=10.1556/abot.53.2011.3-4.12|pagina's=305-311}}</ref> Het kan daarnaast veel gevonden worden op de Britse Eilanden. |
||
In 1950 werd de soort ook in Nederland gevonden, net aan de grens met België ten westen van [[Kanne]], op een loodrechte [[Mergel (sedimentologie)|mergelwand]] met onder andere ook [[valse muurschotelkorst]]. In de millenniumjaren werd er in de omgeving nog naar gezicht. Hoewel de soort juist was gedetermineerd is hij echter verder nooit meer in het land gevonden.<ref>{{Citeer tijdschrift|achternaam=Aptroot|voornaam=A.|medeauteurs=van Herk, C.M.|url=https://natuurtijdschriften.nl/pub/507667|titel=Nieuwe lichenen voor de Nederlandse flora uit het oude herbariummateriaal|jaargang=81|tijdschrift=Buxbaumiella|datum=2008|nummer=1|pagina's=7-14}}</ref> Op de [[Nederlandse Rode Lijst (korstmossen)|Nederlandse Rode Lijst]] van 1995 stond hij daarom al als 'verdwenen uit Nederland' genoteerd.<ref>{{Citeer tijdschrift|achternaam=Aptroot|voornaam=A.|medeauteurs=van Herk, C.M. & Sparrius, L.B.|url=https://natuurtijdschriften.nl/pub/507792|titel=Basisrapport voor de Rode Lijst korstmossen|jaargang=92|tijdschrift=Buxbaumiella|datum=2012|nummer=1|pagina's=1-117}}</ref> |
In 1950 werd de soort ook in Nederland gevonden, net aan de grens met België ten westen van [[Kanne]] (Belgisch Limburg), op een loodrechte [[Mergel (sedimentologie)|mergelwand]] met onder andere ook [[valse muurschotelkorst]]. In de millenniumjaren werd er in de omgeving nog naar gezicht. Hoewel de soort juist was gedetermineerd is hij echter verder nooit meer in het land gevonden.<ref>{{Citeer tijdschrift|achternaam=Aptroot|voornaam=A.|medeauteurs=van Herk, C.M.|url=https://natuurtijdschriften.nl/pub/507667|titel=Nieuwe lichenen voor de Nederlandse flora uit het oude herbariummateriaal|jaargang=81|tijdschrift=Buxbaumiella|datum=2008|nummer=1|pagina's=7-14}}</ref> Op de [[Nederlandse Rode Lijst (korstmossen)|Nederlandse Rode Lijst]] van 1995 stond hij daarom al als 'verdwenen uit Nederland' genoteerd.<ref>{{Citeer tijdschrift|achternaam=Aptroot|voornaam=A.|medeauteurs=van Herk, C.M. & Sparrius, L.B.|url=https://natuurtijdschriften.nl/pub/507792|titel=Basisrapport voor de Rode Lijst korstmossen|jaargang=92|tijdschrift=Buxbaumiella|datum=2012|nummer=1|pagina's=1-117}}</ref> |
||
{{Appendix |
{{Appendix |
||
Versie van 3 mrt 2021 01:05
| Tufsterretje | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_J._Steiner_1032049.jpg)
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Solenopsora candicans (Dicks.) J.Steiner (1915) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Tufsterretje op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Het tufsterretje (Solenopsora candicans) is een korstmos van het geslacht Solenopsora uit de familie Catillariaceae. De soort werd als onder de naam Lichen candicans voor het eerst in een wetenschappelijk artikel beschreven door de Schot James Dickson in 1793. Het korstmos werd voor het eerst onder zijn huidige wetenschappelijke naam beschreven door de Oostenrijker Julius Steiner in 1915.
Kenmerken
Het tufsterretje is een korstmos dat hoofdzakelijk op kalkhoudend gesteente groeit. Het thallus is korrelig, wit- tot grijsgekleurd en tamelijk dik. De lobben zijn plat. Het korstmos is rijk aan apothecia die eruit zien als zwarte of donkerbruine schijven, sommigen vlak maar de meesten bolvormig. De sporen zijn klein of heel licht van kleur, dan wel kleurloos.[1]
Verspreiding
De oorsprong van het tufsterretje is te vinden bij de kusten van het Middellandse Zeegebied in Europa. Het kent een verdere verspreiding naar de rest van het continent met twee hoofdvertakkingen: naar Duitsland via Frankrijk, België en Luxemburg, waar het met name in suboceanische klimaatomstandigheden te vinden is, en naar de Pannonische vlakte tot aan de westelijke Karpaten in Slowakije (via Kroatië en Hongarije), waar het groeit op kalkhoudend conglomeraat en dolomietgesteente.[2] Het kan daarnaast veel gevonden worden op de Britse Eilanden.
In 1950 werd de soort ook in Nederland gevonden, net aan de grens met België ten westen van Kanne (Belgisch Limburg), op een loodrechte mergelwand met onder andere ook valse muurschotelkorst. In de millenniumjaren werd er in de omgeving nog naar gezicht. Hoewel de soort juist was gedetermineerd is hij echter verder nooit meer in het land gevonden.[3] Op de Nederlandse Rode Lijst van 1995 stond hij daarom al als 'verdwenen uit Nederland' genoteerd.[4]
Bronnen en referenties
|