Rolf Harris: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Ongedaan gemaakt Misbruikfilter: Kwebbelen Visuele tekstverwerker
Tekstdump, zo te zien gekopieerd van elders.. Versie 59303454 van 2001:985:7B78:1:15C4:C28E:3699:F53 (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Regel 54: Regel 54:


== Veroordeling wegen seksueel misbruik ==
== Veroordeling wegen seksueel misbruik ==
In maart 2013 was Harris een van de twaalf mensen die tijdens Operatie Yewtree werden gearresteerd voor verhoor over historische beschuldigingen van seksuele misdrijven.De beschuldigingen waren niet gekoppeld aan die tegen de media-persoonlijkheid Jimmy Savile, en Harris ontkende enig vergrijp. Hij werd zonder aanklacht op borgtocht vrijgelaten en gaf geen publiekelijk commentaar op de aantijgingen, maar zou ze met klem hebben ontkend. Toen hij in mei 2013 voor het eerst sinds zijn arrestatie terugkeerde naar het podium, bedankte hij het publiek voor hun steun.
In maart 2013 was Harris een van de twaalf beschuldigden, die in het kader van de Operatie Yewtree werden gearresteerd. Hen werd langdurig seksueel misbruik ten laste gelegd, dat echter niets te maken had met het onderzoek in de zaak van de voormalige BBC-presentator [[Jimmy Savile]]. Hij werd vooreerst niet aangeklaagd, verwierp de verwijten, ofschoon hij daarop publiekelijk geen commentaar gaf. Toen hij in mei 2013 voor de eerste keer na zijn arrestatie weer op het podium stond, bedankte hij het publiek voor hun steun, die hij gekregen had.


In augustus 2013 werd hij opnieuw gearresteerd en voor negen gevallen van seksueel misbruik bij twee 14- en 16-jarige meisjes uit de jaren 80 aangeklaagd. Een verdere aanklacht luidde vervaardiging van ontuchtelijke kinderfoto's in vier gevallen in 2012, maar deze aanklacht werd ingetrokken. Op 30 juni werd Harris door een jury schuldig bevonden voor seksueel misbruik bij vier minderjarige meisjes in 12 gevallen, die zich hadden voorgedaan tijdens de jaren 60 tot 80. Op 4 juli 2014 werd de toen 84-jarige Harris veroordeeld tot vijf jaar en negen maanden arrest. In mei 2017 werd Harris voortijdig vrijgelaten uit de gevangenis.

'''Beschuldigingen'''

In augustus 2013 werd Harris opnieuw gearresteerd door officieren van Operatie Yewtree en beschuldigd van negen tellingen van aanranding van de eerbaarheid uit de jaren tachtig, waarbij twee meisjes tussen de veertien en zestien jaar betrokken waren, en vier aanklachten wegens de productie van afbeeldingen van onfatsoenlijke kinderen in 2012. Alison Saunders van de Crown Prosecution Service legde de media uit:


Nadat we ons onderzoek hebben afgerond, hebben we geconcludeerd dat er voldoende bewijs is en dat het in het algemeen belang is dat de heer Harris wordt aangeklaagd ... De beslissing is genomen in overeenstemming met de code voor kroonaanklagers

en de interim-richtlijnen van de directeur van het Openbaar Ministerie over vervolging van gevallen van seksueel misbruik van kinderen. We hebben vastgesteld dat er voldoende bewijs is voor een reële kans op veroordeling en dat vervolging in het algemeen

belang is.

Harris verscheen op 23 september 2013 voor de Westminster Magistrates' Court, beschuldigd van negen aanklachten van aanranding van de eerbaarheid en vier aanklachten van het maken van onfatsoenlijke afbeeldingen van kinderen. Zijn advocaat gaf aan dat Harris onschuldig zou pleiten en hij werd vervolgens op borgtocht vrijgelaten.[114] In december 2013 bevestigde de Crown Prosecution Service dat Harris te maken had met nog drie aanklachten van aanranding. De CPS zei dat de nieuwe aanklachten betrekking hadden op vermeende mishandeling van vrouwen van negentien jaar in 1984, zeven of acht jaar in 1968 of 1969 en veertien jaar in 1975. Tijdens een verdere hoorzitting in Southwark Crown Court op 14 januari 2014 pleitte Harris niet schuldig aan alle aanklachten.De vier tellingen van het maken van onfatsoenlijke afbeeldingen waren gerelateerd aan de Protection of Children Act 1978, die het bekijken van afbeeldingen op een computer interpreteert als het maken van afbeeldingen. De aanklacht werd ingediend nadat rechercheurs de computer van Harris hadden onderzocht en 33 afbeeldingen van mogelijk minderjarige modellen vonden tussen duizenden pornografische afbeeldingen voor volwassenen. Harris heeft nooit een pleidooi gehouden voor de aanklacht, aangezien zijn advocaten met succes betoogden dat de aanklachten moeten worden gescheiden van de twaalf aanklachten van aanranding en afzonderlijk moeten worden berecht. In de nasleep van Harris' veroordeling, werd gemeld dat zijn juridische team de identiteitsdocumenten van de betrokken modellen had verkregen, wat bevestigde dat ze volwassenen ouder dan achttien waren.De websites die Harris had bezocht, staan ​​volgens de Internet Watch Foundation niet bekend om illegale afbeeldingen van kinderen. De aanklager deelde de rechtbank mee dat ze niet zouden doorgaan met de aanklacht wegens onfatsoenlijke afbeeldingen.


'''Rechtszaak'''

Het proces tegen Harris begon op 6 mei 2014 in Southwark Crown Court. Zeven van de twaalf aanklachten hadden betrekking op beschuldigingen van een seksuele relatie tussen Harris en een van de vrienden van zijn dochter. Zes aanklachten hadden betrekking op toen ze tussen de 13 en 15 jaar oud was, en één op haar 19e. Harris ontkende dat hij een seksuele relatie met het meisje was aangegaan tot ze 18 was. Tijdens het proces had Harris een brief geschreven aan de vader van het meisje in 1997 nadat het einde van de relatie in de rechtbank werd getoond, zeggende: "Ik beeldde me liefdevol in dat alles wat had plaatsgevonden was voortgekomen uit een gevoel van liefde en vriendschap - er was geen verkrachting, geen fysiek geweld, brutaliteit of slaan dat heeft plaatsgevonden."[Drie aanklachten hadden betrekking op de mishandeling van een 15-jarig Australisch meisje dat in 1986 het Verenigd Koninkrijk bezocht.[119] Eén aanklacht was dat hij een achtjarig meisje seksueel had misbruikt dat in 1968 of 1969 in een gemeenschapscentrum in Hampshire om zijn handtekening vroeg. Toen hij door de politie werd ondervraagd over deze beschuldiging, antwoordde Harris: "Ik zou gewoon nooit een kind ongepast aanraken. "Harris werd ook beschuldigd van het betasten van de billen van een 14-jarig meisje bij een beroemdheid. Het is een Knockout-evenement in Cambridge in 1975. Hij ontkende dat hij Cambridge had bezocht tot vier jaar voor het proces, maar in de rechtbank werd televisiearchiefmateriaal geproduceerd waaruit bleek dat hij had deelgenomen aan een aflevering van de ITV-show Star Games, die in 1978 in Cambridge was gefilmd. Harris ontkende dat hij had een opzettelijke leugen verteld en zei dat het niet herinneren van de show "een geheugenverlies" was. Extra getuigen die beweerden te zijn aangevallen in Malta, Nieuw-Zeeland en Australië werden opgeroepen om tegen Harris te getuigen, hoewel deze aanklachten konden niet worden vervolgd in de Britten rechtszaal.


'''Veroordeling en gevangenisstraf'''

Na verschillende vertragingen in het proces, waarin de samenvatting door de rechter drie dagen duurde, trok de jury zich op 19 juni 2014 terug om haar vonnis te overwegen. Op 30 juni werd Harris schuldig bevonden aan alle 12 tellingen van aanranding van de eerbaarheid. Op 4 juli 2014 in Southwark Crown Court heeft de heer Sweeney Harris veroordeeld tot in totaal vijf jaar en negen maanden gevangenisstraf. Bij het uitspreken van het vonnis zei de rechter tegen Harris: "Je hebt helemaal geen berouw getoond voor je misdaden. Je reputatie ligt nu in puin, je bent van je eer beroofd, maar je kunt niemand de schuld geven behalve jezelf." Van sommige straffen werd verwacht dat ze opeenvolgend zouden lopen, en van Harris werd verwacht dat hij de helft van zijn straf in de gevangenis zou uitzitten. Hij kreeg te horen dat hij de proceskosten moest betalen, maar geen vergoeding aan de slachtoffers.Het vonnis werd doorverwezen naar de procureur-generaal Dominic Grieve na klachten dat het te mild was. Op 30 juli 2014 kondigde de nieuwe procureur-generaal, Jeremy Wright, aan dat hij het vonnis niet voor herziening naar het Hof van Beroep zou verwijzen "omdat hij niet dacht dat ze het overdreven mild zouden vinden en het zouden verhogen. De veroordelende rechter was gebonden aan de maximumstraf die van kracht was op het moment van de overtreding." Op 1 augustus 2014 zei het Gerechtelijk Bureau dat Harris beroep had aangetekend tegen zijn veroordeling en dat zijn advocaten papieren hadden ingediend bij het Hof van Beroep.In oktober 2014 werd Harris toestemming geweigerd om in beroep te gaan, maar hij kon opnieuw een aanvraag indienen voor drie rechters.Harris heeft niet binnen de vereiste 28 dagen beroep aangetekend of om uitstel gevraagd.

Na zijn veroordeling werd in juli 2014, oktober 2014 en februari 2015 gemeld dat hij door de politie werd onderzocht wegens andere vermeende seksuele misdrijven.Op 14 juni 2015 publiceerde The Mail on Sunday een brief, naar verluidt geschreven door Harris in HM Prison Stafford en gestuurd naar een van zijn vrienden. Het bevatte songteksten die zeer beledigend waren tegenover zijn vrouwelijke aanklagers. Harris werd beschuldigd door Liz Dux, advocaat van de vrouwen die getuigenis aflegden, van victim blaming. In reactie op de tekst zei een van de slachtoffers: "Wat hij deed, was de eigenwaarde van jonge vrouwen, hun zelfvertrouwen, en voor sommige van die vrouwen heeft hij hen de rest van hun leven diep geraakt." De publicatie van de brief bracht Dux ertoe om zich af te vragen of Harris voorwaardelijke vrijlating zou krijgen: Het zou zeker van invloed moeten zijn op de manier waarop hij wordt behandeld wanneer hij vervroegde vrijlating aanvraagt ​​- hij heeft de ernst van zijn misdaden niet begrepen. (...) Deze brief is duidelijk geschreven door een man die minachting heeft voor zijn slachtoffers en totaal geen berouw heeft. Verre van te zijn hervormd door zijn tijd in de gevangenis, lijkt het zijn perverse gevoel van verontwaardiging te hebben gevoed en zijn arrogantie is onverminderd. Als het zo is dat een reclasseringscommissie hier geen rekening mee kan houden, is dat helemaal verkeerd. Harris heeft degenen die hij heeft misbruikt grote schade toegebracht, en door deze brief te schrijven, blijft hij hen schade berokkenen.

Vanessa Feltz heeft beweerd dat hij haar seksueel heeft misbruikt terwijl ze hem live op bed interviewde tijdens een editie van Channel 4 ochtendprogramma The Big Breakfast. Linda Nolan heeft beweerd dat hij haar betastte toen ze nog maar 15 was, toen de Nolan-zussen zijn voorprogramma waren.[144]

Harris zat zijn straf uit in HM Prison Stafford. Hij werd op 19 mei 2017 vrijgelaten, nadat hij drie jaar van zijn straf van vijf jaar en negen maanden had uitgezeten.


'''Verdere veroordelingen'''

Op 12 februari 2016 heeft de Crown Prosecution Service aangekondigd dat Harris nog zeven aanklachten wegens aanranding van de eerbaarheid zou krijgen. De misdrijven zouden hebben plaatsgevonden tussen 1971 en 2004 en er waren zeven klagers bij betrokken die op dat moment tussen de 12 en 27 jaar oud waren.Harris pleitte niet schuldig aan alle aanklachten via videolink op 17 maart bij Westminster Magistrates' Court en kreeg te horen dat hij op 14 april voor Southwark Crown Court moest verschijnen.Op 14 april pleitte hij niet schuldig te zijn aan zeven aanklachten wegens aanranding van de eerbaarheid en één aanklacht wegens aanranding.Het proces tegen Harris begon op 9 januari 2017 toen hij verscheen en keek via een videolink vanuit de Stafford-gevangenis. Harris hoefde vanwege zijn leeftijd en slechte gezondheid niet persoonlijk aanwezig te zijn. Het openbaar ministerie begon zijn zaak op 11 januari; de beschuldigingen hadden betrekking op ongewenst betasten. In tegenstelling tot bij het vorige proces gaf Harris geen enkel bewijs. Zijn verdediging zei dat de jury in het eerste proces "het bij het verkeerde eind had" en dat de daaropvolgende media-razernij "hem kwetsbaar maakte voor mensen die hem beschuldigden". Op 8 februari werd Harris vrijgesproken van drie aanklachten. Rechter Alistair McCreath ontsloeg de jury van beraadslaging over de overige vier punten waarvan hij werd beschuldigd. Het team van de aanklager vroeg een week om te beslissen of het een nieuw proces zou aanvragen. Op 15 februari werd aangekondigd dat hij een nieuw proces zou krijgen voor drie strafbare feiten en één nieuwe aanklacht (waaraan hij onschuldig pleitte). Zijn nieuw proces begon op 15 mei. Op 30 mei kon de jury geen uitspraken doen en de aanklager kondigde aan dat ze niet nog een nieuw proces zouden nastreven.


'''Herroeping van één veroordeling'''

Op 16 november 2017 werd de veroordeling van Harris op grond van de beschuldiging dat hij in 1969 een achtjarig meisje op onfatsoenlijke wijze had aangevallen in een gemeenschapscentrum in Portsmouth vernietigd op grond van het feit dat het onveilig was. Het hof van beroep verwierp verzoeken om de andere elf veroordelingen uit het proces van 2014 aan te vechten.


== Onderscheidingen ==
== Onderscheidingen ==

Versie van 11 jun 2021 23:00

Rolf Harris
Rolf Harris
Algemene informatie
Geboren Leeds
Geboorteplaats BassendeanBewerken op Wikidata
Overleden 10 mei 2023Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats BrayBewerken op Wikidata
Land England
Werk
Beroep Muzikant, tv-entertainer, schilder
Instrument(en) Cock and balls
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Rolf Harris (Perth, 30 maart 1930) is een Australische muzikant, televisie-entertainer en schilder.

Opleiding

Harris werd geboren als zoon van immigranten uit Wales in Bassendean, een voorstad van de Australische stad Perth. In zijn jeugd was hij een succesvol zwemmer en werd hij jeugdkampioen en meervoudig West-Australisch kampioen. Desondanks kreeg de interesse voor kunst en amusement de bovenhand, waarvoor hij een lerarenstudie in Australië opgaf en op 22-jarige leeftijd een kunststudie ging volgen aan de City and Guilds Arts School in Londen. Vanaf 1953 trad hij op bij de kindertelevisie.

Carrière

Harris hield zich ook bezig met muziek. Op 9-jarige leeftijd had hij pianospelen geleerd en had hij zich ook al als pianodocent verdienstelijk gemaakt. In 1958 ontwikkelde hij per toeval het "wobble board", een flexibele hardvezelige plaat uit masoniet, die zich tijdens het drogen had verbogen. Het geluid dat dit instrument produceerde werd gebruikt voor de song Tie Me Kangaroo Down, Sport. De song was een groot succes in het Verenigd Koninkrijk en haalde de top 10 in 1960. In 1963 werd de song uitgebracht in de Verenigde Staten (#3). Eind 1963 zong hij de song voor de BBC-radio met The Beatles als achtergrondzangers en met op The Beatles duidende extra coupletten.

Ongebruikelijke instrumentaties en klanken bleven een handelsmerk van Harris' muziek. In de song Sun Arisa, oorspronkelijk een lied van de Australische Aborigines, imiteerde hij de Australische didgeridoo door vier contrabassen en later door een stylofoon. Ook deze song werd een hit in het Verenigd Koninkrijk in 1962.

Nadat hij van 1960 tot 1962 in Australië had gewerkt bij de kindertelevisie, verhuisde Harris definitief naar het Verenigd Koninkrijk en werkte daar niet alleen in het tv-amusement, maar presenteerde hij ook in Canada een tv-serie. Vanaf 1967 presenteerde hij de Rolf Harris Show, die muziek en schilderen verbond. In 1971 liepen daarvan ook enkele afleveringen in Duitsland. Mede-presentatice was de Zweedse zangeres Bibi Johns. Een bijzonder hoogtepunt van het programma was, toen hij zingend ogenschijnlijk toevallig verf op een extra groot scherm knoeide en de toeschouwers puzzelden over de bedoeling. Pas op het einde werd dan met een paar ingetekende lijnen het motief duidelijk.

In 1969 had de Australiër zijn grootste muzikale hit Two Little Boys, die perfect paste in de kersttijd en een nummer 1-hit werd in het Verenigd Koninkrijk.

Bij de opening van de Gemenebestspelen 1982 in Brisbane was hij een van de hoofdacts en naast een versie van Tie Me Kangaroo Down, Sport zong hij ook Waltzing Matilda.

Tijdens de jaren 80 en begin jaren 90 waren er ook in Rolf Harris's Cartoon Time en Rolf's Cartoon Club handleidingen om te schilderen en tekenen.

De jaren 90

Een verder uitzonderlijk chartsucces had Harris in 1993 met een versie van de klassieker Stairway to Heaven van Led Zeppelin. Met de omzetting met wobble board en didgeridoo in de stijl van zijn kangoeroe-songs bereikte hij wederom de Britse top 10. Sindsdien trad hij ook meermaals op tijdens het Glastonbury Festival, een van de grootste en bekendste rockfestivals van Europa.

Ook bij de televisie was hij verder zeer succesvol. Vanaf 1994 presenteerde hij tien jaar lang Animal Hospital met verhalen en bijdragen uit dierklinieken en dierenartspraktijken. Vijf keer werd het programma bekroond met de nationale tv-prijs. In Rolf on Art presenteerde hij beroemde schilders en tijdens een special werden 150 schilderijen, waarop 150 mensen elk een vergroot fragment van het schilderij The Haywain van de Britse landschapsschilder John Constable hadden geschilderd, samengesteld tot een reusachtige replica van het schilderij. In 2002 mocht Harris zijn schilderijen uit Rolf on Art tentoonstellen in de Britse nationale galerij.

Koningin Elisabeth II liet Harris in 2005 ter gelegenheid van haar 80e verjaardag een portret van haarzelf vervaardigen.

In 2005 speelde hij op het album Aerial van Kate Bush als gastmuzikant op de didgeridoo.

Veroordeling wegen seksueel misbruik

In maart 2013 was Harris een van de twaalf beschuldigden, die in het kader van de Operatie Yewtree werden gearresteerd. Hen werd langdurig seksueel misbruik ten laste gelegd, dat echter niets te maken had met het onderzoek in de zaak van de voormalige BBC-presentator Jimmy Savile. Hij werd vooreerst niet aangeklaagd, verwierp de verwijten, ofschoon hij daarop publiekelijk geen commentaar gaf. Toen hij in mei 2013 voor de eerste keer na zijn arrestatie weer op het podium stond, bedankte hij het publiek voor hun steun, die hij gekregen had.

In augustus 2013 werd hij opnieuw gearresteerd en voor negen gevallen van seksueel misbruik bij twee 14- en 16-jarige meisjes uit de jaren 80 aangeklaagd. Een verdere aanklacht luidde vervaardiging van ontuchtelijke kinderfoto's in vier gevallen in 2012, maar deze aanklacht werd ingetrokken. Op 30 juni werd Harris door een jury schuldig bevonden voor seksueel misbruik bij vier minderjarige meisjes in 12 gevallen, die zich hadden voorgedaan tijdens de jaren 60 tot 80. Op 4 juli 2014 werd de toen 84-jarige Harris veroordeeld tot vijf jaar en negen maanden arrest. In mei 2017 werd Harris voortijdig vrijgelaten uit de gevangenis.

Onderscheidingen

Rolf Harris werd in 1968 (MBE) en 1977 (OBE) onderscheiden met een orde. In 2006 kreeg hij de titel Commander of the British Empire. Deze titel werd hem naar aanleiding van zijn veroordeling in maart 2015 afgenomen, evenals de opname in de ARIA Hall of Fame in 2008.

Discografie

Singles

  • 1960: Tie Me Kangaroo Down, Sport
  • 1960: Tame Eagle
  • 1961: Six White Boomers
  • 1961: In the Wet
  • 1962: My Winkles Have Been Pinched
  • 1962: Sun Arise
  • 1963: Johnny Day
  • 1963: Nick Teen and Al K. Hall
  • 1963: I Know a Man
  • 1963: I've Lost My Mummy
  • 1963: Living It Up
  • 1964: The Court of King Caractacus
  • 1964: Ringo for President
  • 1964: Click Go the Shears
  • 1964: Wild Colonial Boy
  • 1965: Sydney Town
  • 1965: The Five Young Apprentices
  • 1965: Tie Me Hunting Dog Down, Jed
  • 1965: Iko Iko
  • 1965: War Canoe
  • 1966: Big Dog
  • 1966: Hev Yew Gotta Loight, Boy?
  • 1967: Fijian Girl
  • 1967: I've Never Seen Anything Like It
  • 1967: Pukka Chicken
  • 1968: Hurry Home
  • 1968: Have a Beer
  • 1969: Bluer Than Blue
  • 1969: Two Little Boys
  • 1970: Ned Kelly
  • 1970: 2 Buben klein (2 Little Boys)
  • 1970: Tennessee Birdwalk
  • 1970: Mary of the Quiet Eyes
  • 1970: Mary's Boy Child
  • 1971: Salvation Army Citadel
  • 1971: A Ram Sam Sam
  • 1971: Vancouver Town '71
  • 1972: Football Crazy
  • 1972: So Earlye in the Evenin'
  • 1972: Tutankhamun
  • 1972: She'll Be Right
  • 1972: Waltzing Matilda
  • 1972: Emu
  • 1972: Down Under in the Outback
  • 1972: We're the Maoris (Hoea Ra)
  • 1972: She'll Be Right
  • 1973: Introduces the Stylophone System
  • 1973: I've Lost My Mummy
  • 1973: Wobble Along with Rolf Harris
  • 1974: Papillon
  • 1974: Little Pal
  • 1975: Presbyterian Church
  • 1975: Happy Birthday, Father Christmas
  • 1976: Yarrabangee
  • 1978: Back to W.A.
  • 1979: What's a Pommie
  • 1979: Stuck to the Ice
  • 1980: It's Hard to Be Humble
  • 1981: Hey Jimmy Johnson
  • 1981: War Canoe
  • 1984: G'Day L.A. (Pavlova)
  • 1984: Kangaroos Are Dangaroos
  • 1985: Tommy (From 88 Pine)
  • 1993: Stairway to Heaven (origineel Led Zeppelin, 1971)
  • 1995: Ego Sum Pauper
  • 1996: Bohemian Rhapsody (origineel Queen, 1975)
  • 2000: Fine Day

Albums

  • 1962: At the Arctic Club
  • 1963: Tie Me Kangaroo Down, Sport & Sun Arise
  • 1964: Join Rolf Harris Singing the Court of King Caractacus and Other Fun Songs
  • 1965: All Together Now
  • 1966: The Man with a Microphone
  • 1966: Again!
  • 1966: At the Cave, Vancouver
  • 1968: It's a Rolf Harris World!
  • 1969: Live at the Talk of the Town
  • 1970: Rolf Harris Sings Mary’s Boy Child
  • 1971: Instant Music – Rolf Harris and the Instant Music Kids
  • 1971: Jake the Peg in Vancouver Town
  • 1973: The Rolf Harris Album
  • 1973: You Name It …
  • 1976: Mirrored Image
  • 1979: Rolf on Saturday O.K.?
  • 1979: The Boy from Bassendean
  • 1987: Cartoon Favourites
  • 1993: Rolf Rules O.K.!
  • 1997: Can You Tell What It Is Yet?
  • 1999: Bootleg 1
  • 2004: Rockin' Rollin’ Ramblin’
  • 2006: Songs for Kids

Compilaties

  • 1967: The Best of Rolf Harris
  • 1970: Greatest Hits
  • 1984: All The Best Of …
  • 1994: Didgereely-Doo All That: The Best of Rolf Harris
  • 1994: The Definitive Rolf Harris
  • 1999: The Best of Rolf Harris
  • 2000: The Rolf Harris Collection
  • 2001: She'll Be Right
  • 2003: The Best of Rolf Harris
  • 2005: Original Gold
  • 2005: HMV Easy: The Rolf Harris Collection
  • 2006: A Portrait in Song
  • 2008: The Platinum Collection
  • 2008: At the Sydney Opera House: First Night 1973

EP's

  • 1960: Favourites
  • 1965: All Together Now
  • 1966: Sings for Survival
  • 1966: Shamus O'Sean, the Leprechaun (met Shamus O'Sean the Leprechaun)
  • 1966: The Kangaroo
  • 1966: Jake the Peg
  • 1966: Big Dog
  • 1967: BOAC Pacific Panorama (met The Philip Green Orchestra en The George Mitchell Singers) (promo)
  • 1967: Rolf Harris Favourites
  • 1967: Six White Boomers
  • 1968: Fijian Girl
  • 1969: Hurry Home
  • 1970: Stylophone – Glenn Miller Album
  • 1970: The Stylophone Accompaniment Record
  • 1970: Two Little Boys
  • 1970: Traditional Tunes, Christmas Carols
  • 1972: My Electric Finger
  • 1981: Rolf's Christmas