Danilo Kiš: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 24: Regel 24:
| onderscheiding = Ivo-Andrić-Preis
| onderscheiding = Ivo-Andrić-Preis
| dbnl =
| dbnl =
| handtekening =
| handtekening = Signature of Danilo Kiš.jpg
| website =
| website =
| lijst =
| lijst =

Versie van 20 jan 2022 18:29

Danilo Kiš
Kis op Servische postzegel
Algemene informatie
Volledige naam Данило Киш
Geboren 22 februari 1935
Geboorteplaats Subotica
Overleden 15 oktober 1989
Overlijdensplaats Parijs
Land Joegoslavië
Beroep schrijver en dichter
Handtekening Handtekening
Werk
Bekende werken Tuin en as, Grafsteen voor Boris Davidovitsj, Encyclopedie der doden
Onderscheidingen Ivo-Andrić-Preis
Dbnl-profiel
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Danilo Kiš (Servisch: Данило Киш) (Subotica, 22 februari 1935Parijs, 15 oktober 1989) was een Joegoslavisch (Servisch) schrijver en dichter.

Leven en werk

Kiš was de zoon van een Hongaarse Jood en een Montenegrijnse moeder. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen zijn vader en veel van zijn familieleden om in Auschwitz-Birkenau. Zelf vluchtte hij met zijn moeder naar Hongarije; na de oorlog keerde hij terug naar Montenegro, waar hij opgroeide bij een oom. Van 1954 tot 1958 studeerde hij literatuurwetenschap aan de Universiteit van Belgrado. Hij werd vervolgens eerst vertaler (uit het Russisch, Frans en Hongaars) en lector Servisch-Kroatisch in Parijs, waarnaar hij lange tijd op en neer bleef pendelen om er zich in 1979 definitief te vestigen.

Kiš hanteert als romanschrijver een zeer persoonlijke, suggestieve stijl, strevend naar een evenwicht tussen klassieke eenvoud, zuiverheid en moderne stromingen. Zijn wereldvisie is getekend door zijn jood-zijn en zijn herinneringen aan de oorlog. Bekendheid verkreeg hij met Tuin en as (1965), een schoolvoorbeeld van lyrische introspectie, waarin hij in halfbewuste, hallucinerende jeugdherinneringen zoekt naar het beeld van zijn vader, als incarnatie van zijn eigen existentie. In Grafsteen voor Boris Davidovitsj beschrijft hij de levensgeschiedenissen van een aantal slachtoffers van de Sovjet geheime politie onder Jozef Stalin. Een laatste hoogtepunt bereikte Kiš met Encyclopedie der doden (1983), waarvoor hij de 'Ivo-Andrić-Preis' kreeg toegekend. Fictie, realiteit en mythe vloeien in zijn verhalen samen, maar tegelijkertijd behouden ze hun eigen karakter van door de auteur geschapen taalobjecten.

Verscheidene werken van Kiš werden ook in het Nederlands vertaald.

Werken (selectie)

Monument Danilo Kiš, Subotica
  • Mansarda: satirična poema, 1962
  • Psalam 44, 1962
  • Bašta, pepeo, 1965 (Tuin, as)
  • Rani jadi: za decu i osetljive, 1970 (Kinderleed, 1989)
  • Peščanik, 1972 (Zandloper, 1988)
  • Po-etika, 1972
  • Po-etika, knjiga druga, 1974
  • Grobnica za Borisa Davidoviča, 1976 (Een grafmonument voor Boris Davidovitsj)
  • Čas anatomije, 1978
  • Noć i magla, 1983
  • Homo poeticus, 1983
  • Enciklopedija mrtvih, 1983 (Encyclopedie van de doden)
  • Gorki talog iskustva, 1990
  • Život, literatura, 1990
  • Pesme i prepevi, 1992
  • Lauta i ožiljci, 1994 (De luit en de littekens, verhalen)
  • Skladište, 1995
  • Varia, 1995
  • Pesme, Elektra, 1995

De romans Tuin, as, Kinderleed en Zandloper verschenen in het Nederlands ook in een gezamenlijke uitgave: Familiecircus (1993)

Literatuur

Bron

Externe links