Grondtoon (muziekleer): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 6: | Regel 6: | ||
*[[tonica]] |
*[[tonica]] |
||
*[[boventoon]] |
*[[boventoon]] |
||
*[[drone]] |
|||
*[[formant]] |
*[[formant]] |
||
*[[flageolet]] |
*[[flageolet]] |
Versie van 26 mei 2007 08:06
Een grondtoon is in de muziekleer de eerste noot van de in de compositie gebruikte toonladder, bijvoorbeeld de C in een compositie in C groot. Sinds het begin van de 17e eeuw wordt in de klassieke muziek gebruikt gemaakt van het begrip grondtoon. De voorloper van het grondtoon-begrip was de zogeheten finalis; de modale slottoon van een compositie. Men kan spreken over de grondtoon van een interval, van een akkoord en zelfs van een compositie (bijvoorbeeld: Symfonie in c mineur).
De grondtoonwerking vond zijn harmonische uitwerking in de functionele harmonie, door middel van het gebruik van cadensen.