Grondtoon (muziekleer): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Houtlijm (overleg | bijdragen)
Houtlijm (overleg | bijdragen)
Regel 6: Regel 6:
*[[tonica]]
*[[tonica]]
*[[boventoon]]
*[[boventoon]]
*[[drone]]
*[[formant]]
*[[formant]]
*[[flageolet]]
*[[flageolet]]

Versie van 26 mei 2007 08:06

Een grondtoon is in de muziekleer de eerste noot van de in de compositie gebruikte toonladder, bijvoorbeeld de C in een compositie in C groot. Sinds het begin van de 17e eeuw wordt in de klassieke muziek gebruikt gemaakt van het begrip grondtoon. De voorloper van het grondtoon-begrip was de zogeheten finalis; de modale slottoon van een compositie. Men kan spreken over de grondtoon van een interval, van een akkoord en zelfs van een compositie (bijvoorbeeld: Symfonie in c mineur).

De grondtoonwerking vond zijn harmonische uitwerking in de functionele harmonie, door middel van het gebruik van cadensen.

Zie ook