Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hansmuller(overleg | bijdragen) op 26 mei 2013 om 11:30. (Nieuw artikelbegin, vertaald van Engelse wikipedia, echte citaten Van Gogh moeten nog uit originele NL-tekst gehaald worden ;-)) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Sorrow is een tekening van Vincent van Gogh uit 1882, twee jaar nadat Van Gogh besloot kunstenaar te worden. Het werk toont een 32-jarige zwangere vrouw, Clasina ("Sien") Maria Hoornik, en wordt beschouwd als een meesterwerk, het eindpunt van Van Goghs leerjaren als tekenaar.[1] De tekening maakt deel uit van de Garman Ryan Collection in de The New Art Gallery Walsall.[2] De voorgaande eigenaar was de kunstenares Sally Ryan, die het werk aan de wand had in haar vaste suite in het Dorchester Hotel in Londen.[3]
De tekening is er een uit een reeks met Sien Hoornik als model. Van Gogh vermeldde haar in zijn brieven als "de beste figuur die ik getekend heb".[4] In een brief van juli 1882 schrijft Van Gogh: Ik wil tekeningen maken die mensen raken. Sorrow is een beginnetje [....] hier is tenminste iets rechtstreeks uit mijn hart.[5] Het stuk draagt nummer F929a in de beredeneerde catalogus van Jacob Baart de la Faille. Onderaan staat "Comment se fait-il qu'il y ait sur la terre une femme seule, delaissée?" (Hoe is het mogelijk dat er op aarde een eenzame verlaten vrouw bestaat?), een citaat uit La Femme[6] van de sociaal-historicus Jules Michelet. Deze zin sluit aan bij de thema's van Van Goghs vroege werk en zijn overtuiging dat armoede de oorzaak is van misstanden als prostitutie.[7]
↑Digger, Jo (2009), Extraordinary People: Portraits in the Garman Ryan Collection. The New Art Gallery Walsall, pp. 56. ISBN 0 946652 93 7.
↑Jansen, Leo (2009), Vincent van Gogh - The Letters: The complete illustrated and annotated edition - Volume 2: The Hague 1881-1883. Thames & Hudson, London, p. 52. ISBN 978 0 500 23865 3.
↑Roskill, Mark (1963), The Letters of Van Gogh. Fontana, Glasgow, p. 155.
↑Michelet, Jules (1860), Woman (La femme). Rudd & Carleton, p. 32. Geraadpleegd op 10 May 2013.
↑McGregor, Sheila (1999), A Shared Vision: The Garman Ryan Collection at The New Art Gallery Walsall. Merrell Holberton, London, p. 58. ISBN 1 85894 086 9.