Sphenomorphus cranei
| Sphenomorphus cranei IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2011) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Sphenomorphus cranei (Schmidt, 1932) | |||||||||||||||||||
Sphenomorphus cranei op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Sphenomorphus cranei is een hagedissenoort uit de familie van de skinken.[2]
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke beschrijving van de soort door Karl Patterson Schmidt werd in 1932 gepubliceerd.[3] Schmidt collecteerde het holotype tijdens de Crane Pacific expeditie in de Salomonseilanden in april 1929. De soortaanduiding cranei is een eerbetoon aan Cornelius Vanderbilt Crane (1905 - 1962), die de leiding had van de Crane Pacific expeditie.
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De lichaamskleur is bruin met lichtere tot gele dwarstrepen. De skink is van verwante soorten te onderscheiden aan de langwerpige kop en de relatief grote gehoorsopeningen zonder lobachtige schubben aan de achterzijde
Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]
De vrouwtjes zetten eieren af op de bodem.[2]
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De soort komt voor in delen van Azië en leeft in Papoea-Nieuw-Guinea en op de Salomonseilanden. Op deze laatste eilandengroep is de skink aangetroffen op de eilanden Bougainville, Magusaiai, New Georgia, Santa Isabel, Malaita, Guadalcanal, Shortlandeilanden, Vella lavella, Vangunu, Isabel en Ngela.[4]
De habitat bestaat uit tropische, subtropische, vochtige graslanden.
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|