Standard Luik in het seizoen 2008/09

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Standard Luik
Naam Royal Standard Club de Liège
Bijnaam De Rouches
Opgericht 1898
Stadion Stade Maurice Dufrasne
Capaciteit 30.023 zitplaatsen
Voorzitter Vlag van Zwitserland Reto Stiffler
Vicevoorzitter Vlag van België Luciano D'Onofrio
Algemeen directeur Vlag van België Pierre François
Sportief directeur Vlag van België Dominique D'Onofrio
Trainer Vlag van Roemenië László Bölöni
Assistent Vlag van Portugal Joaquim Rolão Preto
Competitie Eerste Klasse
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Na het behalen van de titel in 2008 besloot Standard Luik om het contract van Michel Preud'homme met slechts een jaar te verlengen. De trainer vond dat een gebrek aan respect en vertrok samen met zijn technische staf naar AA Gent.[1] In juni 2008 werd de Roemeen László Bölöni benoemd als nieuwe hoofdcoach.[2] De Portugees Joaquim Rolão Preto, met wie Bölöni al een paar keer had samengewerkt, werd zijn assistent.[3] Jean-François Lecomte werd dan weer de nieuwe keeperstrainer.[4]

Bölöni kreeg na het behalen van de titel de moeilijke taak om beter of minstens even goed te doen. Tijdens de zomer van 2008 zag Standard met Marouane Fellaini een belangrijke pion vertrekken. De jonge middenvelder werd voor 18,5 miljoen euro verkocht aan het Everton van trainer David Moyes. Grégory Dufer werd door Standard dan weer voor een jaar uitgeleend aan promovendus AFC Tubize. In ruil mocht Bölöni de Kroaten Leon Benko en Tomislav Mikulić en de Fransen Wilfried Dalmat en Benjamin Nicaise verwelkomen.

Standard mocht als kampioen deelnemen aan de laatste voorrondes van de UEFA Champions League. De Belgische kampioen kreeg de Engelse topclub Liverpool als tegenstander. Het team, dat over topspelers als Steven Gerrard, Fernando Torres, Pepe Reina, Xabi Alonso en Jamie Carragher beschikte, was op voorhand de grote favoriet. Toch kon Liverpool in de heenwedstrijd niet winnen. Het duel in Luik eindigde in een scoreloos gelijkspel. Ook in de terugwedstrijd op Anfield hield Standard lang stand. Pas in de laatste minuten van de tweede verlenging wist Liverpool te scoren. Dirk Kuyt zorgde in de 118e minuut voor 1-0.

Door de nederlaag belandde Standard in de UEFA Cup, het Europese bekertoernooi dat in 2008 aan zijn laatste editie begon. In de eerste ronde mocht Standard opnemen tegen opnieuw een club uit Liverpool. Ditmaal was het Everton van gewezen Standard-speler Marouane Fellaini de tegenstander. In Liverpool werd het 2-2. Twee weken later won Standard op Sclessin met 2-1. Milan Jovanović zette in de 79e minuut een strafschop een en bezorgde zijn team zo de zege. Ook de daaropvolgende groepsfase werd overleefd. Standard werd groepswinnaar in de poule van onder meer Stuttgart, Sampdoria, Partizan Belgrado en Sevilla. In de 1/16 finale nam Standard het op tegen het Portugese Braga. De Rouches verloren de heenwedstrijd met 3-0. In de terugwedstrijd kwam Standard niet verder dan een 1-1 gelijkspel.

In de competitie probeerde Standard zijn titel te verlengen. Het werd een spannend seizoen waarin Standard, RSC Anderlecht en Club Brugge lang in elkaars buurt bleven. Standard won in de heenronde beide toppers. In eigen huis versloeg het Anderlecht met 2-1 na doelpunten van Jovanović en Axel Witsel. In Brugge ging het elftal van Bölöni met 1-4 winnen. Igor de Camargo, Steven Defour, Dieumerci Mbokani en Jovanović waren de doelpuntenmakers. Desondanks was het Anderlecht dat zich na zeventien speeldagen tot herfstkampioen kroonde, met vier punten voorsprong op Standard en zeven op Club Brugge. Na de winterstop haakte Club Brugge af en verkleinde Standard de kloof op Anderlecht, dat weliswaar met 4-2 won van de Rouches. Beide clubs begonnen aan de laatste speeldag met 74 punten. Bij een gelijke stand zouden er net als in het seizoen 1985/86 twee testwedstrijden georganiseerd worden om te bepalen wie kampioen werd. Anderlecht ging met 0-2 winnen op het veld van KRC Genk, waardoor ook Standard zijn duel moest winnen. De Rouches kwamen tegen het AA Gent van gewezen Standard-trainer Michel Preud'homme 0-1 voor, maar in de slotminuut kreeg Gent een strafschop waardoor Standard op het punt stond de titel te verliezen. Doelman Sinan Bolat stopte de strafschop van Bryan Ruiz en sleepte zo in extremis twee testwedstrijden uit de brand. In de eerste testwedstrijd, die in Brussel georganiseerd werd, speelden Standard en Anderlecht gelijk (1-1). Drie dagen later volgde de bikkelharde terugwedstrijd in Luik. Standard won met 1-0 dankzij strafschopdoelpunt van Witsel en werd zo voor het tweede jaar op rij kampioen.

In de beker presteerde Standard ondermaats. De Rouches werden reeds in de eerste ronde uitgeschakeld door KV Kortrijk. Het werd 1-1, waarna Kortrijk in de strafschoppenreeks aan het langste eind trok.

Voor aanvang van het seizoen streed Standard voor het eerst sinds 1993 nog eens mee om de supercup. Standard nam het op tegen Anderlecht, de bekerwinnaar van het seizoen 2007/08. Standard won op Sclessin met 3-1 dankzij een goal van Nicaise en twee treffers van de Amerikaanse verdediger Oguchi Onyewu.

In januari 2009 volgde Axel Witsel zijn ploeggenoot Steven Defour op als Gouden Schoen. Enkele maanden later werd László Bölöni verkozen als Trainer van het Jaar.

Rivaliteit met Anderlecht[bewerken | brontekst bewerken]

Standard en Anderlecht troffen elkaar vijf keer in het seizoen 2008/09. Van al die duels kon Anderlecht er slechts één winnen. Doordat Standard in 2009 voor de tweede keer op rij kampioen werd en ook voor de derde keer in vier jaar tijd met de Gouden Schoen aan de haal ging, sprak de pers van een machtsverschuiving binnen het Belgisch voetbal.[5] Dit resulteerde in de daaropvolgende jaren in een ongezonde rivaliteit en enkele bikkelharde duels tussen beide topclubs. In oktober 2009 volgde er een verzoeningsactie tussen Luciano D'Onofrio en Anderlecht-voorzitter Roger Vanden Stock.[6] Bovendien maakten heel wat spelers van de kampioenenploeg van 2009 later de overstap naar Anderlecht. Milan Jovanović, Dieumerci Mbokani, Gohi Bi Zoro Cyriac en Steven Defour zouden, al dan niet met een tussenstap, bij Anderlecht belanden.

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
1 Andrés Espinoza Vlag van Ecuador Ecuador 28-06-1982 2005-2006 El Nacional
16 Anthony Moris Vlag van België België 29-04-1990 /
18 Jérémy De Vriendt Vlag van België België 22-03-1986 /
38 Sinan Bolat Vlag van Turkije Turkije / Vlag van België België 03-09-1988 2006-2008 KRC Genk
Verdedigers
2 Réginal Goreux Vlag van Haïti Haïti / Vlag van België België 31-12-1987 /
3 Alexandre Jansen Da Silva Vlag van België België 16-01-1987 2007-2008 Club Brugge
4 Dante Vlag van Brazilië Brazilië 18-10-1983 2005-2006 Sporting Charleroi
5 Oguchi Onyewu Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 13-05-1982 2007 Newcastle United
13 Digão Vlag van Brazilië Brazilië 14-10-1985 2007-2008 AC Milan
14 Landry Mulemo Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 17-09-1986 2004-2007 Sint-Truidense VV
15 Tomislav Mikulić Vlag van Kroatië Kroatië 04-01-1982 2008 Dinamo Zagreb
17 Marcos Camozzato Vlag van Brazilië Brazilië 17-06-1983 2005-2006 Internacional
19 Mohamed Sarr Vlag van Senegal Senegal 23-12-1983 2004-2005 FC Vittoria
21 Eliaquim Mangala Vlag van Frankrijk Frankrijk 13-12-1991 /
29 Marco Ingrao Vlag van Italië Italië / Vlag van België België 26-07-1982 2006-2007 Lierse SK
Middenvelders
6 Wilfried Dalmat Vlag van Frankrijk Frankrijk 17-07-1982 2006-2008 RAEC Mons
8 Steven Defour Aanvoerder Vlag van België België 15-04-1988 2004-2006 KRC Genk
11 Salim Toama Vlag van Israël Israël 09-08-1979 2006-2007 Hapoel Tel Aviv
26 Benjamin Nicaise Vlag van Frankrijk Frankrijk 28-09-1980 2007-2008 RAEC Mons
28 Axel Witsel Vlag van België België 12-01-1989 /
30 Hiraç Yagan Vlag van Turkije Turkije / Vlag van België België 03-01-1989 /
33 Mehdi Carcela Vlag van Marokko Marokko / Vlag van België België 01-07-1989 /
Aanvallers
7 Gohi Bi Zoro Cyriac Vlag van Ivoorkust Ivoorkust 05-08-1990 2007-2008 ASEC Mimosas
9 Dieumerci Mbokani Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 22-11-1985 2006-2007 RSC Anderlecht
10 Igor de Camargo Vlag van Brazilië Brazilië / Vlag van België België 12-05-1983 2005 Brussels FC
20 Leon Benko Vlag van Kroatië Kroatië 11-11-1983 2006-2008 FC Nürnberg
23 Milan Jovanović Vlag van Servië Servië 18-04-1981 2004-2006 Lokomotiv Moskou
25 Christian Benteke Vlag van België België 03-12-1990 2007-2008 KRC Genk

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Naam Nationaliteit
Coach László Bölöni (foto) Vlag van Roemenië Roemenië
Assistent-coach Joaquim Rolão Preto Vlag van Portugal Portugal
Keeperstrainer Jean-François Lecomte Vlag van België België
Physical coach Guy Namurois Vlag van België België

Uitrustingen[bewerken | brontekst bewerken]

Shirtsponsor(s): BASE
Sportmerk: Diadora

Thuis
Uit
Alternatief

Transfers[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste Klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

P W G V + - DS Ptn
K 1 Standard Luik 34 24 5 5 66 26 40 77
(CL) 1 RSC Anderlecht 34 24 5 5 75 30 45 77
(UEFA) 3 Club Brugge 34 18 5 11 59 50 9 59
(UEFA) 4 AA Gent 34 17 8 9 67 42 25 59
  5 SV Zulte Waregem 34 16 7 11 55 36 19 55
  6 KVC Westerlo 34 15 7 12 42 38 4 52
  7 KSC Lokeren Oost-Vlaanderen 34 13 12 9 40 32 8 51
(beker) 8 KRC Genk 34 15 5 14 48 51 −3 50
  9 Cercle Brugge 34 14 5 15 48 53 −5 47
  10 KV Mechelen 34 12 10 12 46 52 −6 46
  11 Excelsior Moeskroen 34 12 8 14 42 49 −7 44
  12 Sporting du Pays Charleroi 34 12 7 15 43 48 −5 43
  13 Germinal Beerschot Antwerpen 34 11 9 14 44 42 2 42
  14 KV Kortrijk 34 9 11 14 37 55 −18 38
E 15 FCV Dender EH 34 9 8 17 44 58 −14 35
E 16 KSV Roeselare 34 8 6 20 33 59 −26 30
D 17 AFC Tubize 34 7 6 21 35 77 −42 27
D 18 RAEC Mons 34 3 10 21 31 57 −26 19

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Testwedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]


21 mei 2009
20:30
Testwedstrijd (heen)
RSC Anderlecht 1 – 1 Standard Luik Constant Vanden Stockstadion, Anderlecht
Toeschouwers: 24.027
Scheidsrechter: Johan Verbist
Legear Goal 50' Verslag Goal 60' Mbokani
Anderlecht
Standard
RSC Anderlecht:
GK 22 Vlag van België Davy Schollen
RB 27 Vlag van Polen Marcin Wasilewski
CB 23 Vlag van Hongarije Roland Juhász
CB 3 Vlag van België Olivier Deschacht Aanvoerder
LB 6 Vlag van België Jelle Van Damme
DM 5 Vlag van Argentinië Lucas Biglia
DM 30 Vlag van België Guillaume Gillet 37'
AM 8 Vlag van Tsjechië Jan Polák
RW 12 Vlag van België Thomas Chatelle 63'
CF 21 Vlag van België Tom De Sutter
LW 11 Vlag van Marokko Mbark Boussoufa
Wisselspelers:
FW 9 Vlag van Argentinië Matías Suárez
MF 13 Vlag van België Jonathan Legear 37'
MF 17 Vlag van Argentinië Hernán Losada
FW 20 Vlag van Oekraïne Oleksandr Jakovenko 63'
DF 26 Vlag van Honduras Víctor Bernárdez
GK 28 Vlag van België Michaël Cordier
MF 99 Vlag van Ivoorkust Bakary Sare
Coach:
Vlag van België Ariël Jacobs
Standard Luik:
GK 38 Vlag van Turkije Sinan Bolat Kreeg geel 90+2'
RB 17 Vlag van Brazilië Marcos Camozzato Kreeg geel 68'
CB 15 Vlag van Kroatië Tomislav Mikulić Kreeg geel 28' Kreeg voor de tweede keer geel en dus rood 86'
CB 5 Vlag van Verenigde Staten Oguchi Onyewu
LB 14 Vlag van België Landry Mulemo Kreeg geel 78'
RM 6 Vlag van Frankrijk Wilfried Dalmat 89'
DM 8 Vlag van België Steven Defour Aanvoerder
AM 28 Vlag van België Axel Witsel
LM 33 Vlag van Marokko Mehdi Carcela 90+4'
CF 10 Vlag van België Igor De Camargo Kreeg geel 82'
CF 9 Vlag van Congo-Kinshasa Dieumerci Mbokani 90+2'
Wisselspelers:
GK 1 Vlag van Ecuador Andrés Espinoza
DF 2 Vlag van België Réginal Goreux
DF 19 Vlag van Senegal Mohamed Sarr 89'
FW 20 Vlag van Kroatië Leon Benko 90+2'
FW 25 Vlag van België Christian Benteke
MF 26 Vlag van Frankrijk Benjamin Nicaise 90+4'
MF 30 Vlag van Armenië Hiraç Yagan
Coach:
Vlag van Roemenië László Bölöni



24 mei 2009
20:30
Testwedstrijd (terug)
Standard Luik 1 – 0 RSC Anderlecht Stade Maurice Dufrasne, Luik
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Paul Allaerts
Witsel Goal 40' (pen.) Verslag
Standard
Anderlecht
Standard Luik:
GK 38 Vlag van Turkije Sinan Bolat Kreeg geel 90+2'
RB 17 Vlag van Brazilië Marcos Camozzato Kreeg geel 68'
CB 19 Vlag van Senegal Mohamed Sarr
CB 5 Vlag van Verenigde Staten Oguchi Onyewu
LB 14 Vlag van België Landry Mulemo Kreeg geel 58'
RM 6 Vlag van Frankrijk Wilfried Dalmat 87'
DM 8 Vlag van België Steven Defour Aanvoerder Kreeg geel 31'
AM 28 Vlag van België Axel Witsel Kreeg geel 82'
LM 23 Vlag van Servië Milan Jovanović
CF 10 Vlag van België Igor De Camargo
CF 9 Vlag van Congo-Kinshasa Dieumerci Mbokani
Wisselspelers:
GK 1 Vlag van Ecuador Andrés Espinoza
DF 2 Vlag van België Réginal Goreux 87'
FW 20 Vlag van Kroatië Leon Benko
DF 21 Vlag van Frankrijk Eliaquim Mangala
FW 25 Vlag van België Christian Benteke
MF 26 Vlag van Frankrijk Benjamin Nicaise
MF 33 Vlag van Marokko Mehdi Carcela
Coach:
Vlag van Roemenië László Bölöni
RSC Anderlecht:
GK 22 Vlag van België Davy Schollen
RB 27 Vlag van Polen Marcin Wasilewski Kreeg geel 90+5'
CB 23 Vlag van Hongarije Roland Juhász Kreeg geel 69'
CB 26 Vlag van Honduras Víctor Bernárdez 69'
LB 3 Vlag van België Olivier Deschacht Aanvoerder Kreeg geel 7' 73'
DM 5 Vlag van Argentinië Lucas Biglia Kreeg geel 45'
DM 6 Vlag van België Jelle Van Damme Kreeg geel 85'
AM 8 Vlag van Tsjechië Jan Polák
RW 13 Vlag van België Jonathan Legear
CF 21 Vlag van België Tom De Sutter
LW 11 Vlag van Marokko Mbark Boussoufa
Wisselspelers:
FW 9 Vlag van Argentinië Matías Suárez
MF 12 Vlag van België Thomas Chatelle 73'
FW 38 Vlag van België Romelu Lukaku 69' Kreeg geel 90+1'
MF 17 Vlag van Argentinië Hernán Losada
GK 28 Vlag van België Michaël Cordier
MF 99 Vlag van Ivoorkust Bakary Sare
Coach:
Vlag van België Ariël Jacobs

Individuele prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]