Standard Luik (vrouwen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Standard de Liège (vrouwen))
Standard Luik
Naam Standard de Liège
Bijnaam les Rouchettes
Stamnummer 16 (sinds 2012)
Opgericht 1971 (als Saint-Nicolas)
Plaats Luik
Stadion Académie Robert Louis-Dreyfus
Voorzitter Vlag van België Bruno Venanzi
Trainer Vlag van Frankrijk Hamide Lamara
Competitie Super League
Eindklassering 2e (2019/20)
Prijzen 20x landskampioen
8x bekerwinnaar
Thuis
Uit
Geldig voor 2020/21
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Standard Luik (Frans: Standard de Liège) is een Belgische voetbalclub uit Luik. De vrouwenafdeling werd in 1971 opgericht en is sinds 2012 aangesloten bij de KBVB als onderdeel van Standard Luik met stamnummer 16. Standard is met 20 landstitels (t/m het seizoen 2020/21), inclusief één als Saint-Nicolas FC Liège en veertien als Standard Fémina de Liège, de succesvolste club in het Belgische damesvoetbal.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Oprichting als Saint-Nicolas[bewerken | brontekst bewerken]

De damesvoetbalploeg werd in 1971 opgericht door speelsters van Basketball du Standard en ingeschreven als de damessectie van Saint-Nicolas FC Liège (stamnummer 667). In de eerste officiële competitie in het seizoen 1971/72 won de ploeg meteen haar reeks, maar strandde in de eindronde voor de landstitel op een tweede plaats. Ook het seizoen erop werd de ploeg reekswinnaar, maar kende ook dan geen succes in de eindronde.

Vanaf 1973/74 bestond de hoogste afdeling in het damesvoetbal definitief uit één reeks. Saint-Nicolas won deze, en pakte zo haar allereerste landstitel.

Apart als Standard Fémina[bewerken | brontekst bewerken]

In 1974 ging de vrouwenploeg autonoom door en sloot zich aan bij de Belgische Voetbalbond als Standard Fémina de Liège, onder stamnummer 8200. Het autonome Standard eindigde het eerste seizoen nog op een tweede plaats, maar in 1976 werd de ploeg weer kampioen. Dat jaar werd ook een eerste officieuze Beker van België gehouden, die Standard eveneens op haar naam schreef. De club bleef een topper, en verlengde twee maal haar landstitel, maar wist lang geen officiële Belgische Beker te winnen. Wel behaalde Standard in 1982 nog een titel en een (alweer verloren) bekerfinale.

In 1984, 1985 en 1986 werd Standard Fémina opnieuw drie maal op rij landskampioen. Bovendien won de club in 1984 de eerste Belgische Supercup voor dames. In 1986 haalde de club ook eindelijk haar eerste Belgische beker binnen, gevolgd door verdere successen in 1989 en 1990. Een paar jaar later werd Standard Fémina weer drie jaar op rij kampioen, van 1990 tot 1992. De ploeg haalde nog een titel in 1994 en een beker in 1995, maar slaagde er dan tien jaar niet meer in een prijs te pakken.

Pas in 2006 haalde Standard Fémina weer een trofee binnen: de ploeg won de bekerfinale tegen landskampioen Rapide Wezemaal. In 2008/09 werd de dertiende landstitel veroverd; waarmee Standard zich kwalificeerde voor de eerste editie van de UEFA Women's Champions League. Hier lootte het in de eerste ronde van het hoofdtoernooi het Franse Montpellier HSC, maar werd met een 0-0 thuis en 3-1 uit uitgeschakeld.

Aansluiting bij de mannenploeg van Standard[bewerken | brontekst bewerken]

Om aan de nieuwe Women's BeNe League te kunnen deelnemen, wijzigde de club in 2012 haar statuten en werd volledig opgenomen in Standard Luik, onder stamnummer 16. Sindsdien werd de club telkens landskampioen: het was de beste Belgische club in alle edities van de BeNe League en na de opheffing daarvan ook in de eerste editie van de Super League.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

winnaar (20x): 1973/74, 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1981/82, 1983/84, 1984/85, 1985/86, 1989/90, 1990/91, 1991/92, 1993/94, 2008/09, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17
tweede (5x): 1974/75, 1980/81, 1992/93, 1994/95, 2009/10, 2018/2019, 2019/2020
winnaar (1x): 2014/15
tweede (2x): 2012/13, 2013/14
winnaar (8x): 1986, 1989, 1990, 1995, 2006, 2012, 2014, 2018
finalist (5x): 1977, 1982, 1991, 1992, 2009
winnaar (7x): 1984, 1986, 1989, 1994, 2009, 2011, 2012
finalist (2x): 1995, 2006
winnaar (2x): 2011, 2012

Seizoenen A-ploeg[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Niveau Competitie Ptn. Opmerkingen Beker van
België
I II
Saint-Nicolas FC Liège
1971/72 1   Eerste klasse – Reeks C 34 In de eindronde om de titel werd de club tweede. Geen beker
1972/73 1   Eerste klasse – Reeks C 36 In de eindronde bereikte de club de halve finale.
1973/74 1   Eerste klasse 42
Standard Fémina de Liège
1974/75 2   Eerste klasse 44 Geen beker
1975/76 1   Eerste klasse 39
1976/77 1   Eerste klasse 49 Finale
1977/78 1   Eerste klasse 50
1978/79 3   Eerste klasse 38
1979/80 6   Eerste klasse 32
1980/81 2   Eerste klasse 40
1981/82 1   Eerste klasse 47 Finale
1982/83 4   Eerste klasse 38
1983/84 1   Eerste klasse 45
1984/85 1   Eerste klasse 48
1985/86 1   Eerste klasse 43 Winnaar
1986/87 3   Eerste klasse 41
1987/88 3   Eerste klasse 38
1988/89 3   Eerste klasse 41 Winnaar
1989/90 1   Eerste klasse 47 Winnaar
1990/91 1   Eerste klasse 46 Finale
1991/92 1   Eerste klasse 47 Finale
1992/93 2   Eerste klasse 44
1993/94 1   Eerste klasse 47
1994/95 2   Eerste klasse 40 Winnaar
1995/96 4   Eerste klasse 52
1996/97 4   Eerste klasse 51
1997/98 3   Eerste klasse 58
1998/99 5   Eerste klasse 54
1999/00 4   Eerste klasse 56
2000/01 5   Eerste klasse 49
2001/02 3   Eerste klasse 56
2002/03 3   Eerste klasse 49
2003/04 5   Eerste klasse 51
2004/05 5   Eerste klasse 52
2005/06 5   Eerste klasse 52 Winnaar
2006/07 7   Eerste klasse 39
2007/08 4   Eerste klasse 54
2008/09 1   Eerste klasse 69 Finale
2009/10 2   Eerste klasse 68
2010/11 1   Eerste klasse 71 Kwartfinale
2011/12 1   Eerste klasse 70 Winnaar
Standard de Liège
2012/13 2   BeNe League A[1] 31 Belgisch kampioen. Eerste in BeNe League Red met 39 punten. Halve finale
2013/14 2   BeNe League[1] 63 Belgisch kampioen. Winnaar
2014/15 1   BeNe League[1] 64 Halve finale
2015/16 1   Super League 31 Derde na reguliere competitie met 29 punten. Kwartfinale
2016/17 1   Super League 55 Halve finale
2017/18 4   Super League 17 Vierde na reguliere competitie met 25 punten. Winnaar
2018/19 2   Super League 27 Derde na reguliere competitie met 35 punten. Finale
2019/20 2   Super League 36 Finale
2020/21 4   Super League 24 Tweede na reguliere competitie met 42 punten. -
2021/22 3   Super League 29 Derde na reguliere competitie met 36 punten. Finale
2022/23 3   Super League 38 Derde na reguliere competitie met 37 punten. Winnaar
2023/24   Super League

Europees voetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Competitie Ronde Land Club Uitslagen
2009/10 UEFA Women's Champions League 1e Vlag van Frankrijk Montpellier HSC 0-0 thuis, 3-1 uit
2011/12 UEFA Women's Champions League 1e Vlag van Denemarken Brøndby IF 0-2 thuis, 3-4 uit
2012/13 UEFA Women's Champions League 1e Vlag van Duitsland 1. FFC Turbine Potsdam 1-3 thuis, 5-0 uit
2013/14 UEFA Women's Champions League 1e Vlag van Noord-Ierland Glasgow City LFC 2-2 thuis, 3-1 uit
2014/15 UEFA Women's Champions League Groepsfase
groep H
Vlag van Portugal Atlético Ouriense 0-1
Vlag van Wales Cardiff Met. Ladies FC 10-0
Vlag van Israël ASA Tel Aviv University 1-0
2015/16 UEFA Women's Champions League 1e Vlag van Duitsland 1. FFC Frankfurt 0-2 thuis, 6-0 uit
2016/17 UEFA Women's Champions League Kwalificatie

ronde

Vlag van Wit-Rusland ZFK Minsk 1-3
Vlag van Noord-Macedonië ŽFK Dragon 2014 11-0
Vlag van Kroatië ŽNK Osijek 1-1
2017/18 UEFA Women's Champions League Kwalificatie

ronde

Vlag van Nederland AFC Ajax 0-3
Vlag van Estland Pärnu JK 2-0
Vlag van Letland Rīgas FS 8-0

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

De club speelt haar thuiswedstrijden op de Académie Robert Louis-Dreyfus, waar ze ook traint. Bij speciale gelegenheden, zoals de titelwedstrijd in de laatste BeNe League of de Champions League-wedstrijd tegen 1. FFC Frankfurt, wordt wel uitgeweken naar het stadion van de mannen, het Stade Maurice Dufrasne.

De A-ploeg speelt in de Super League (vrouwenvoetbal België), de B-ploeg in de Eerste klasse en de C-ploeg in de Tweede klasse B. Hiernaast heeft de damestak van Standard ook vier jeugdploegen (U16, U14, U13 en U11).[2]

Selectie 2019-2020[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Nationaliteit Geboortedatum Bij club sinds
Keepers
1 Ilke Brandsma Vlag van Nederland Nederland 20-12-2001 2019
16 Lisa Lichtfus Vlag van België België 28-12-1999 2011
Verdedigers
2 Sophie Strepenne Vlag van België België 18-07-2000 2018
3 Gwyneth Vanaenrode Vlag van België België 25-05-2000 2014
4 Merel Bormans Vlag van Nederland Nederland 09-07-1999 2019
5 Léa Cordier Vlag van België België 09-08-2002 2016
7 Maurane Marinucci Vlag van België België 12-10-1993 2016
12 Elien Nelissen Vlag van België België 14-03-1996 2019
17 Maud Coutereels Vlag van België België 21-05-1986 2019
19 Ellen Charlier Vlag van België België 14-05-1993 2016
20 Constance Brackman Vlag van België België 20-10-2001 2016
Middenvelders
6 Cécile De Gernier Vlag van België België 25-05-1986 2018
10 Noémie Gelders Vlag van België België 15-11-1996 2017
18 Charlotte Cranshoff Vlag van België België 27-12-1990 2016
Aanvallers
8 Sanne Schoenmakers Vlag van Nederland Nederland 08-04-1993 2012
9 Sylke Calleeuw Vlag van België België 22-09-1992 2019
11 Lola Wajnblum Vlag van België België 22-01-1996 2017
13 Charlotte Van Ishoven Vlag van België België 20-10-1997 2019
14 Zoë Van Eynde Vlag van België België 29-09-1999 2013
15 Kenza Vrithof Vlag van België België 22-12-2000 2012
21 Lisa Petry Vlag van België België 21-02-2001 2015
22 Justine Blave Vlag van België België 22-09-1991 2017

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]