Standing stone

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Standing stone
Standing Stone (september 2019)
Kunstenaar PINK de Thierry
Jaar 1989
Materiaal natuursteen
Locatie Overtoom 16, Amsterdam
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Standing stone is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-West. Het bestaat uit een kei op sokkel, liggend voor Overtoom 16.

De kei maakte/maakt deel uit van performances die kunstenaar PINK de Thierry (Helena Scheerder) verzorgde onder de titel MWC (Man Woman Child of wel Scheerder, Donald Louw en dochter Sara of wel familie De Koning). Een van die performances getiteld Standing stone-Portret van Holland vond plaats in 1989 bevatte de kei. Deze zwerfkei, vermoedelijk uit de omgeving van Växjö (rode Växjö graniet) met een geschatte ouderdom van 2 miljard oud, werd door gletsjers gedurende de ijstijd naar Drente gesleurd. De steen was opgeslagen in Hilversum. Man en vrouw hadden de gemeente Amsterdam inmiddels om goedkeuring gevraagd tot plaatsing van de steen voor de deur van het atelier aan de Overtoom. (er waren twaalf goedkeuringen nodig). Zodra de steen was geplaatst vond een fotosessie plaats waarbij persfotografen de familie als een staatsieportret vastlegden, staande op de steen. Van daaruit ondernam de Familie de Koning een voetreis naar Zandvoort aan Zee (de kei ging per vrachtauto en op het zand per shovel) waarbij een overnachting/tussenstop werd gehouden in het Frans Halsmuseum te Haarlem. De directeur Derk Snoep wees de familie op de overeenkomst op Everard Meysters De Amersfoortse steentrekking uit 1661, waarbij ook personen op een kei staan.

De kei werd in de Noordzee gelegd (de uiterste grens van de ijstijd uit Saalien), waarna opnieuw een fotosessie van de familie volgde, staande op de kei in de branding. Vervolgens ging het Standing Stone-project Europa door; de leegte aan de Overtoom werd opgevuld middels een overzichtskaart. Aan het eind van het project kwam de kei terug naar de Overtoom. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat zodra het project eindigde de steen verwijderd zou worden. In 1996 probeerde het Amsterdams Fonds voor de Kunst de steen vanwege het tijdelijk karakter te laten verwijderen, maar ze ligt er ook in 2022 nog voor de deur van het gebouw.

Overnachting in Frans Halsmuseum (1989)