Steppenwolf (band)

Steppenwolf is een blues-rockband met psychedelische invloeden opgericht aan het eind van de jaren zestig van de twintigste eeuw. Oprichter en spil van de band is John Kay. Hun teksten zijn voor die tijd zeer actueel en beslaan veel aspecten van de roerige jaren zestig. De band heeft veel invloed gehad en de basis gelegd voor de moderne rockmuziek. Haar laatste optreden was in oktober 2018.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

Aangemoedigd door Gabriel Mekler, producer van ABC-Dunhill Records, richtte John Kay, een Duits-Canadese singer-songwriter de band Steppenwolf op. De naam was geïnspireerd op Hermann Hesses boek De steppewolf. Volgens ingewijden werd deze naam aan Kay voorgesteld door Jim Morrison, die zoals bekend goed thuis was in de literatuur en zich sterk aangetrokken voelde tot het boek.

De bandleden waren drummer Jerry Edmonton, keyboardspeler Goldy McJohn, bassist Rushton Moreve en de 17-jarige gitarist Michael Monarch. Ze brachten hun eerste lp, Steppenwolf, uit in 1968 en deze werd meteen een kaskraker. Niet in de laatste plaats doordat twee nummers, Born to Be Wild en The Pusher, als soundtrack werden gebruikt in de film Easy Rider met Dennis Hopper, Peter Fonda en Jack Nicholson.

Sinds 1968 hebben John Kay en de band 38 albums uitgebracht. In 1968 leverden ze hun tweede lp, The Second, af. Deze wordt ook een groot succes en levert met Magic Carpet Ride ook weer een monsterhit af. Daarna had de band geen wereldhits meer. Alleen in de VS levert hun derde lp, At Your Birthday Party, nog een top 10-hit op met Rock Me. De samenstelling wijzigt ook door de jaren heen: de bassist Rushton Moreve stapte op en wordt vervangen door Nick St. Nicolas. Wel brengen ze in hoog tempo nieuwe lp's uit, bijvoorbeeld Monster met daarop kritische nummers als Monster, Draft Resister en From Here To There Eventually. Op deze plaat verving Larry Byrom de gitarist Michael Monarch. Steppenwolf Live is ook nog zeer succesvol. Daarna kreeg Nick St. Nicolas ontslag en werd door George Biondo vervangen. Steppenwolf 7 leverde een bescheiden hit Snowblind Friend op en er verschenen ook twee losse singles Hey Lawdy Mama en Screaming Night Hog. Larry Byron stapte op en werd vervangen door Kent Henry. For Ladies Only leverde de band geen hit meer op. John Kay ontbond de band in 1972 en begon aan een solocarrière. Vooral zijn eerste solo-lp was succesvol, de 2e beduidend minder. Later kwam hij twee maal weer terug met Steppenwolf, (1974-1976 en vanaf 1980 onder de naam John Kay & Steppenwolf). Het hoogtepunt van de band was en bleef echter de periode '68-'70 met de eerste vijf sterke lp's.

Op 14 oktober 2018 gaf John Kay & Steppenwolf 51 jaar na het uitbrengen van hun eerste album hun laatste concert en werd een carrière van 5 decennia hiermee afgesloten.

Muzikale kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De band had een ruige blues-rocksound door het overstuurde orgel- en gitaargeluid plus de gruizige - doch vrij duidelijk-klinkende stem van John Kay. De composities zijn duidelijk rockgeoriënteerd. Dit is bijvoorbeeld te horen aan hun ode aan Chuck Berry in het liedje Berry Rides Again. Zij klinken duidelijk anders, heavier, dan de destijds ook populaire Beach Boys en The Byrds.

Hun muziek kan gezien worden als basis voor de in de jaren zeventig populaire hardrock muziekstijl. In het nummer Born to Be Wild wordt voor het eerst de term heavy metal gebezigd. Na beluistering van het eerste couplet en refrein, hoor je John Kay zingen:

"I like smoke and lightning - Heavy metal thunder - Racin' with the wind - And the feelin' that I'm under - Yeah Darlin' go make it happen - Take the world in a love embrace - Fire all of your guns at once - And explode into space".

Hun afschuw van harddrugs laten ze blijken in het dreigende, psychedelische lied The Pusher, waarin alle hens aan dek wordt gehaald om de pusher, de onweerstaanbare dealer, letterlijk te vervloeken en uit te roeien.^[1]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Steppenwolf[bewerken | brontekst bewerken]

Steppenwolf, 1968, ABC Dunhill /50029
The Second, 1968, ABC Dunhill /50037
At Your Birthday Party, 1969, ABC Dunhill /DSX-50053
Early Steppenwolf , 1969, ABC Dunhill /DS-50060
Monster, 1969, ABC Dunhill /DS-50066
Steppenwolf Live, 1970, ABC Dunhill /DSD-50075
Steppenwolf 7, 1970, ABC Dunhill /DSX-50090
Steppenwolf Gold , 1971, ABC Dunhill /SX-50099
For Ladies Only , 1971, ABC Dunhill /DSX-50110
Rest In Peace , 1972, ABC Dunhill /DSX-50124
16 Greatest Hits , 1973, ABC Dunhill /DSX-50135
Slow Flux, 1974, Mums/Epic /PZ-33093
16 Great Performances , 1975, ABC Records /ABCD-4011
Hour Of The Wolf, 1975, Epic /PE-33583
Skullduggery, 1976, Epic /PE-34120
The ABC Collection , 1976, ABC Records /AC-30008
Reborn To Be Wild, 1976, Epic / PE-34382

John Kay & Steppenwolf[bewerken | brontekst bewerken]

Live In London, 1981, Mercury/PolygramAustralia 6437147
Wolftracks, 1982, Nautilus RecordingWolf Records NR-53
Wolftracks, 1982, Attic RecordsWolf Records LAT-1145
Wolftracks, 1983, Allegiance AV-434
Paradox, 1984, Attic RecordsWolf Records LAT-1191
Rock 'N' Roll Rebels, 1987, Qwil RecordsNU-1560
Rise & Shine, 1990, IRS RecordsIRSD-82046
Born To Be Wild A Retrospective , 1991, MCA Records MCAD2-10389
Live At 25, 1995, ERA Records 5030
Feed The Fire, 1996, Winter HarvestWH 3310-2
Wolftracks, 1998, Nautilus/Attic
Paradox, 1998, Attic RecordsWolf Records LAT-1191
Rise and Shine, 1998, IRS RecordsIRSD-82046

The Sparrow[bewerken | brontekst bewerken]

John Kay & The Sparrow , 1967, Columbia RecordsCS-9758
The Best Of John Kay & The Sparrow , 1993, Columbia/LegacyCK-50344

John Kay solo[bewerken | brontekst bewerken]

Forgotten Songs and Unsung Heroes, 1972, ABC DunhillDSX-50120
My Sportin Life, 1973, ABC DunhillDSX-50147
All In Good Time, 1978, Mercury RecordsSRM-1-3715
Lone Steppenwolf, 1988, MCA RecordsMCA-25167
The Lost Heritage Tapes, 1997, Macola Records
Heretics And Privateers, 2001, Cannonball Records

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Born to Be Wild	272	281	509	489	459	323	587	516	710	509	764	884	659	566	595	884	750	754	729	885	1013	995	1138	1261	1294

↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

John Kay & Steppenwolf
"Op 12 juli 1969 zond de VRT dit uit" – optreden van Steppenwolf in Mechelen

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Little, Michael H., Graded on a Curve: Steppenwolf, The Best of Steppenwolf. The Vinyl District (31 july 2015). Geraadpleegd op 18 februari 2023.

[T2000-2] Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

[1] (en) Little, Michael H., Graded on a Curve: Steppenwolf, The Best of Steppenwolf. The Vinyl District (31 july 2015). Geraadpleegd op 18 februari 2023.

[1]

[noot 1]