Naar inhoud springen

Stern-Gerlach-experiment

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kwantummechanica
Onzekerheidsrelatie
Algemene inleiding...
Wetenschappers
Gedenkplaat van het experiment

Het Stern-Gerlach-experiment is een experiment dat in 1922 werd uitgevoerd door Otto Stern en Walther Gerlach.[1] Een hoeveelheid deeltjes, in dit geval zilveratomen, werd gebundeld door ze door enkele spleetvormige openingen te voeren, om ze vervolgens door een ongelijkmatig magneetveld, gevormd door een magneet met een vlakke pool en een spitse pool, te sturen. Na het passeren van dit veld werden de deeltjes opgevangen op een detectiescherm. Op dit scherm vormden zich in dit experiment 2 vlekken. De oorspronkelijke deeltjesstroom had zich gesplitst in 2 bundels.

Als er maar 1 bundel is, dan spreken we van spin 0, bij 3 bundels van spin 1, bij 5 bundels van spin 2 enzoverder. Dit zijn de bosonen met heeltallige spin. Bij 2 bundels spreken we van spin 1/2, bij 4 bundels van spin 3/2 enzovoort. Dit zijn de fermionen met halftallige spin.

[bewerken | brontekst bewerken]